نگاهی به بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم معروف به «بابا بزرگ» در دلفان
گروه اجتماعی: بقعه امامزاده ابراهیم معروف به «بابا بزرگ» از بقاع متبرکه‌ای است که در ۶۵ کیلومتری شهرستان دلفان و در شهرستان نورآباد واقع است که به‌عنوان یکی از قطب‌های گردشگری مذهبی در استان لرستان تبدیل شده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، بارگاه ملکوتی امامزاده ابراهیم(ع) معروف به «بابا بزرگ» یکی از بقاع متبرکه‌ای است که در ۶۵ کیلومتری شهرستان دلفان واقع است و هر ساله هزاران زائر و شیفته ائمه اطهار(ع) از شهرهای مختلف لرستان و استان‌های همدان و کرمانشاه، را به خود جذب می‌کند.
برابر شجرنامه، «بابا بزرگ» از فرزندان امام موسی‌بن جعفر(ع) است که بعد از شهادت امام رضا(ع) در توس به همراه دیگر اعضای اهل بیت(ع) در شهرهای مختلف ایران متواری شدند و امامزاده ابراهیم(ع) در دلفان به‌دست شخصی به نام سهراب سرخه میلی به شهادت رسیده است.
بنای بابا بزرگ از لحاظ معماری قابل توجه و تعمق است و شامل دو بناست که بنای اصلی مقبره امامزاده ابراهیم است که گفته می‌شود ساخت آن مربوط به دوره صفوی است و در دوره قاجاریه و دوره معاصر ترمیم‌هایی روی آن صورت گرفته است.
ارتفاع طاق گنبد این امامزاده که دارای مقرنس‌های جالبی است، 22 متر و دو گلدسته آجری نیز در کنار آن چون مناره برافراشته قد علم کرده است.
تمامی بخش‌های گنبد با سنگ و آجر ساخته شده، داخل حرم هشت ضلعی است و اندازه هر ضلع دو متر و 30 سانتی‌متر است.
در دو طرف شرقی و غربی آن، دو محراب ساخته شده و داخل حرم به طرز بسیار جالبی کاشیکاری شده است.
در ضلع جنوب غربی گنبد بابای بزرگ، گنبد کوچکتری وجود دارد که به نام «کال نازار» به‌معنی سبزه روی نازنین مشهور است که گفته می‌شود از اصحاب و بستگان و یا خادمان بابا بزرگ بوده و از دیرباز مورد احترام زایران و مردم منطقه بوده است.
مردم منطقه و استان‌های همجوار به‌واسطه کرامات و معجزات بابای بزرگ به آن اعتقاد فراوانی دارند و او را مراد و تکیه‌گاه خود می‌دانند و در ناملایمات و سختی‌های روزگار به وی متوسل شده و همواره به زیارتش می‌شتابند. مردم لک زبان، اعتقاد و احترام خاص خود به این امامزداه را که با جان و روح آنان در هم تنیده شده، در ادبیات و اشعار لکی خود به وفور نشان داده‌اند.
در گذشته نیز باستان‌شناسان و شرق‌شناسان زیادی چون «هنری راولینسن» درسال 1836، «فریا استارک» در سال 1927، «اشتاین» درسال 1936، «اریک اشمیت» در سال 1938، «مورتنسن» و بسیاری دیگر از این مقبره بازدید و درباره ساختمان آن و ارادت و اعتقادات مردم منطقه به بابای بزرگ در سفرنامه‌های خود به آن اشاره کرده‌اند که همگی نشان از اهمیت و جایگاه صاحب بقعه و بارگاه در دوره‌های مختلف تاریخ دارد.
بارگاه امامزاده ابراهیم، علاوه بر دارا بودن ویژگی‌های دینی و تاریخی به سبب قرار گرفتن در یک منطقه جنگلی و خوش آب و هوا، از جاذبه بالایی برخودار است و در صورت توجه می‌تواند به‌عنوان یکی از قطب‌های گردشگری مذهبی در استان لرستان تبدیل شود.
سالانه 50 هزار نفر از استان‌های لرستان، ایلام، کرمانشاه و همدان به‌خصوص در فصول بهار و تابستان به زیارت بارگاه این امامزاده مشرف می‌شوند.
در بالاي آن کوه دو مرقد بسيار کهنه يافتم که در منابع با نام مقبره «باباي بزرگ» آمده بود. در آن مقبره هم نام باباي بزرگ آمده بود و همه مردم منطقه هم آن را به همين نام مي‌شناختند و براي زيارت مي‌آمدند و بسيار حاجت خود را مي‌گرفتند. بنده با دلايلي ادعا کردم که اين قبر حضرت نوح(ع) است. بعد از چاپ مقاله من در ايران و انعکاس آن در آمريکا ، چند گروه خارجي به ايران سفر کردند. متاسفانه سه سال پيش که براي آخرين بار به آن منطقه رفتم با کمال تعجب ديدم تابلوهاي «باباي بزرگ» که نام اصلي آن بوده را برداشته و نام امامزاده ابراهيم را نوشته‌اند. همه زائران هم مي‌پرسيدند عجيب است که چرا نام اينجا را عوض کرده‌اند. در ضمن دو بولدزر بزرگ به چند هزار متري کوه آورده بودند و تا زير قبر را کنده بودند و هنگامي که اعتراض کردم که دربها و ضريح قديمي اينجا که با خط کوفي و يک خط کهن‌تر بود کجاست؟ متولي آن با اعتراض شديد گفت من بهترين درب‌هاي آلومينيومي را براي اينجا خريده‌ام! آن درب‌هاي شکسته را فراموش کنيد. گفتم چرا نام اينجا را عوض کرده‌ايد؟ بالاخره همه اعتراض‌هاي من به جايي نرسيد. در حالي که همه اسناد و عکس‌هاي گذشته آنجا را دارم. | سلام اگر امکان دارد چند عکس قدیمی برای من از دربها و نام ارسال نمائید البته بیست سال پیش شایعه شد در هرسین شخصی سنگ قبر بابا بزرگ دزدیده است 
