نگاهی به کتاب سقای آب و ادب
گروه فرهنگی: یکی از آخرین آثار سید مهدی شجاعی کتاب سقای آب و ادب است که به زندگی حضرت ابوالفضل عباس(س) پرداخته است. کتابی که پرداختن به آن خالی از لطف نیست، اثری که علاوه بر مستندات تاریخی از ذوق و برداشت شخصی نویسنده نیز بهره برده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان‌جنوبی، کسانی که با نوشته‌های سید مهدی شجاعی نویسنده نام آشنای ایرانی آشنا هستند از سبک نوشتن او آگاهی دارند و می‌دانند که بخش عمده‌ای از آثار این نویسنده پیرامون اهل بیت(ع) است آن هم با قلمی که متفاوت از آثار دیگر نویسندگان دینی است.
او صاحب کتاب ارزشمند کشتی پهلو گرفته پیرامون زندگی حضرت فاطمه(س) است و همچنین اثر پدر، پسر، عشق نیز توسط او به نگارش درآمده که آن هم نگاهی به زندگی حضرت علی اکبر(ع) دارد و همچنین وی به یاران معصومین نیز نگاهی داشته که نمونه آن اثر از دیار جبیب است.
اما یکی از آخرین آثار این نویسنده پرتوان کتاب سقای آب و ادب است که به زندگی حضرت ابوالفضل عباس(س) پرداخته است. کتابی که پرداختن به آن خالی از لطف نیست، اثری که علاوه بر مستندات تاریخی از ذوق و برداشت شخصی نویسنده نیز بهره برده است.
خود نویسنده در پایان کتاب آورده است که این اثر برخلاف آثار مشابه از همین قلم مثل کشتی پهلو گرفته و یا آفتاب در حجاب مواردی از جنس تحلیل و تأویل و استحسان وجود دارد که طبعا نقل از متون و اسناد روایی و تاریخی نیست و صرفا برداشت نویسنده است.
بنابرین غیر از مواردی که استنادات آن در پایان کتاب آمده است یا از شدت اشتهار و تواتر ارجاع به سند و مأخذ ضروری به نظر نرسیده، می‌تواند از سوی اهل نظر مورد تأمل و مداقه یا بحث و مناقشه و یا رد و طرد و اصلاح واقع شود.
این کتاب شامل ده فصل با عناوین عباس علی(ع)، عباس ام البنین(س)، عباس عباس،عباس سکینه(س)، عباس مواسات،عباس زینب(س)، عباس ادب، عباس حسین(ع)، عباس فرشتگان و فصل آخر که روایت لحظات پایانی حیات مبارک حضرت ابوالفضل(ع) است عباس فاطمه(س) نام گرفته است.
در بخشی از این کتاب (در فصل عباس زینب) آمده است که (اغراق نیست اگر بگویم که بعد از شهادت مادرم هیچ چیز به اندازه تولد تو مرا خوشحال نکرد. با ذوق و شوقی که در وصف نمی‌گنجد، قنداقه تو را پیش پدر بردم و گفتم خدا به ما پسر داده است.
پدر خندید. تو را گرفت و غرقه بوسه کرد و در گوش‌هایت اذان و اقامه گفت. پدر از مادر پرسید: برای اسمش فکری مرده‌اید؟ مادر گفت: اختیار همه ما به دست شماست. نام عباس را پدر فرمود برای اینکه می‌خواست شیر دژم باشی و از بیشه آل‌الله حفاظت کنی و خاطر عمویش عباس را هم زنده نگه‌داری)
این کتاب با لحنی ادیبانه نوشته شده است و سرشار از آرایه‌های ادبی است. برای کسانی که این نوع متن‌ها را می‌پسندند و آن را متن‌های تاریخی ترجیح می‌دهند، بی‌شک مطالعه این کتاب شیرین و دل‌نشین خواهد بود.
زندگی حضرت عباس(ع) آنقدر نکات بسیار ارزشمندی برای زندگی بشر امروز در عرصه اخلاق‌مداری، بصیرت و مودت و عشق به دیگران دارد که هنوز می‌توان درباره این سقای ادب و عشق و مهربانی کتاب‌ها نوشت.
حکیمه بهمن زاده
