اشک، ناله و دلدادگی؛ البرز ویترین عزاداری‌ها در ایران
گروه فرهنگی: اینجا شهری است که ویترینی از تمام آئین‌های حسینی در آن وجود دارد؛ از علم کشان تبریزی‌ها و دسته سینه زنی با صفا زنجانی‌ها تا نخل گردانی یزدی‌ها، البرز را به راستی باید موزه‌ای زنده از عزاداری حسینی در ایران نامید.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) از البرز، به نقل از تسنیم، ده روز از عزای امامی مظلوم می گذرد که اگر یک روز در قریه‌ای به نام کربلا تنها ماند ولی هزار و 400 سال عاشقان وی به سر و سینه می‌زنند و پیمان با خود و خدا می‌بندند که راهش را چون "زهیر بن قین" ، "مسلم بن عوسجه" ویاران دیگر وی ادامه دهند.در شهر ما حال و هوای محرم فرق دارد. اینجا شهری است که "ویترینی" از تمام آئین‌های حسینی در آن وجود دارد. از علم کشان تبریزی‌ها ، دسته سینه زنی با صفا زنجانی‌ها تا نخل گردانی یزدی‌ها.
اینجا را به راستی باید موزه‌ای زنده از عزاداری در ایران نامید. البرز شاید کوچکترین استان‌ها تلقی شود ولی از نظر تنوع قومیتی و عزاداری در ایران خاص است.
امام حسین "بمب هسته ای" است
برای گزارش از این عزاداری‌ها به سطح شهر می‌رویم.اصلا شهر فرق دارد و انگار نه انگار که همان معابر چند روز پیش است. راستی اتفاقی برای شهر افتاده است؟ یادم افتاد استادی در روضه ای بیان کرد امام حسین(ع) "بمب هسته ای" است هر جا را که فرا بگیرد زیر و زبر می‌کند و امروز جوانان ، بانوان و تمام مردم این شهر را عاشقانه سوگوارند.از درب که بیرون می روم اولین تصویر که می بینم پرچمی سرخ است که تا خورشید امتداد دارد و در این هوای ابری راه خورشید تابان را به عاشقان خود نشان می‌دهد و در دور این پرچم ایستگاه‌های عاشقانه صلواتی مشاهده می‌شود که جوانانی بدون چشم داشت با خلوصی خاص نوکری سالار شهیدان را انجام می‌دهند و جلوی ماشین‌ها را می‌گیرند تا چای یا آبی بنوشند.
به سمت مصلی امام خمینی(ره) کرج می‌روم تا مراسم بزرگ عاشورائیان را پوشش دهم. در بین مسیر فضای شهر را می‌بینم که بوی اشک و ناله و دلدادگی می‌دهد. بوی غذاهای نذری که کاملا مردمی است عطر شهر را عوض کرده و هر درب با هر رنگی عزاداران حسینی را اطعام می‌کند. راستی درست می‌گویند "عزای حسین" رنگ و بوی اش فرق دارد تا کنون اینگونه به اطرافم نگاه نکرده بودم. غم در چهره مردم لبریز است.کرج چنان عاشق امام مظلوم و شهید شده است که آدمی را به یاد این سخن می اندازد که شهید انسانی است که در عصر نتوانستن و غلبه نیافتن با مرگ خویش بر دشمن پیروز می‌شود و اگر دشمن را نکشد ، رسوا می‌کند و کجایند که جهانیان ببینند عزای حسین فتنه‌های آن ها را رسوا و نابود کرد و انگار کرج از فردا تولدی دیگر دارد.
البرز قدیمی ترین و بزرگترین کاروان‌های تعزیه را دارد
کمی جلوتر می روم تا به مکان عاشورائیان در کرج برسم در بین مسیر از شیشه خودرو که می‌نگرم خیمه‌های سفیدی را می‌بینم که مردم در حال تماشای آن هستند و تعزیه‌های خیابانی که برگزار می‌شود و این را باید بدانیم البرز بزرگترین و قدیمی ترین برگزاری کاروان‌های تعزیه را در کشور دارد.
این داستان عاشقی این روزهای البرز نشینان است. وقتی از ماشین پیاده می‌شوم با انبوهی از مردم روبرو شدم که عاشقانه عزاداری و گریه و آه از عمق وجود داشتند. با سختی فراوان خود را از این جمعیت متراکم به مصلی کرج رساندم که نمازگزاران آن عاشقانه دل به دریا نماز عاشورای زدند تا مانندی شمعی برای امام شهید بسوزند پروانه شوند تا بفهمند که زندگی حسین چگونه بوده است.
نماز عاشقی خورشید در مصلی کرج برپا شد
وقتی نماینده ولی‌فقیه در البرز وارد می شود مردم شروع به تکبیر و شعار "یاحسین" می کنند و نماز عاشورایی را اقامه کردند.
به راستی البرز با تنوع خود ویترینی برای عزاداری‌ها است و اگر با هر نوع مراسمی آشنا شویم البرز را باید بشناسیم. من از دسته ها دور می‌شوم ولی امروز در تاریخ عمر خویش را به خاطر می‌سپارم که بسیار جالب است که با نگاهی دیگر به عزاداران حسینی نگریستم. زمانی که به سمت خانه می‌روم شور عجیبی دارم وشاید این حس برای آن باشد که با چشمان خود مشاهده کردم که مردم ایران اسلامی هنوز هم عاشق دسته‌های عزاداری وحسینی هستند.
گزارش از محمدعلی حسن نیا
اینجا را به راستی باید موزه‌ای زنده از عزاداری در ایران نامید. البرز شاید کوچکترین استان‌ها تلقی شود ولی از نظر تنوع قومیتی و عزاداری در ایران خاص است.
امام حسین "بمب هسته ای" است
برای گزارش از این عزاداری‌ها به سطح شهر می‌رویم.اصلا شهر فرق دارد و انگار نه انگار که همان معابر چند روز پیش است. راستی اتفاقی برای شهر افتاده است؟ یادم افتاد استادی در روضه ای بیان کرد امام حسین(ع) "بمب هسته ای" است هر جا را که فرا بگیرد زیر و زبر می‌کند و امروز جوانان ، بانوان و تمام مردم این شهر را عاشقانه سوگوارند.از درب که بیرون می روم اولین تصویر که می بینم پرچمی سرخ است که تا خورشید امتداد دارد و در این هوای ابری راه خورشید تابان را به عاشقان خود نشان می‌دهد و در دور این پرچم ایستگاه‌های عاشقانه صلواتی مشاهده می‌شود که جوانانی بدون چشم داشت با خلوصی خاص نوکری سالار شهیدان را انجام می‌دهند و جلوی ماشین‌ها را می‌گیرند تا چای یا آبی بنوشند.
به سمت مصلی امام خمینی(ره) کرج می‌روم تا مراسم بزرگ عاشورائیان را پوشش دهم. در بین مسیر فضای شهر را می‌بینم که بوی اشک و ناله و دلدادگی می‌دهد. بوی غذاهای نذری که کاملا مردمی است عطر شهر را عوض کرده و هر درب با هر رنگی عزاداران حسینی را اطعام می‌کند. راستی درست می‌گویند "عزای حسین" رنگ و بوی اش فرق دارد تا کنون اینگونه به اطرافم نگاه نکرده بودم. غم در چهره مردم لبریز است.کرج چنان عاشق امام مظلوم و شهید شده است که آدمی را به یاد این سخن می اندازد که شهید انسانی است که در عصر نتوانستن و غلبه نیافتن با مرگ خویش بر دشمن پیروز می‌شود و اگر دشمن را نکشد ، رسوا می‌کند و کجایند که جهانیان ببینند عزای حسین فتنه‌های آن ها را رسوا و نابود کرد و انگار کرج از فردا تولدی دیگر دارد.
البرز قدیمی ترین و بزرگترین کاروان‌های تعزیه را دارد
کمی جلوتر می روم تا به مکان عاشورائیان در کرج برسم در بین مسیر از شیشه خودرو که می‌نگرم خیمه‌های سفیدی را می‌بینم که مردم در حال تماشای آن هستند و تعزیه‌های خیابانی که برگزار می‌شود و این را باید بدانیم البرز بزرگترین و قدیمی ترین برگزاری کاروان‌های تعزیه را در کشور دارد.
این داستان عاشقی این روزهای البرز نشینان است. وقتی از ماشین پیاده می‌شوم با انبوهی از مردم روبرو شدم که عاشقانه عزاداری و گریه و آه از عمق وجود داشتند. با سختی فراوان خود را از این جمعیت متراکم به مصلی کرج رساندم که نمازگزاران آن عاشقانه دل به دریا نماز عاشورای زدند تا مانندی شمعی برای امام شهید بسوزند پروانه شوند تا بفهمند که زندگی حسین چگونه بوده است.
نماز عاشقی خورشید در مصلی کرج برپا شد
وقتی نماینده ولی‌فقیه در البرز وارد می شود مردم شروع به تکبیر و شعار "یاحسین" می کنند و نماز عاشورایی را اقامه کردند.
به راستی البرز با تنوع خود ویترینی برای عزاداری‌ها است و اگر با هر نوع مراسمی آشنا شویم البرز را باید بشناسیم. من از دسته ها دور می‌شوم ولی امروز در تاریخ عمر خویش را به خاطر می‌سپارم که بسیار جالب است که با نگاهی دیگر به عزاداران حسینی نگریستم. زمانی که به سمت خانه می‌روم شور عجیبی دارم وشاید این حس برای آن باشد که با چشمان خود مشاهده کردم که مردم ایران اسلامی هنوز هم عاشق دسته‌های عزاداری وحسینی هستند.
گزارش از محمدعلی حسن نیا
