حجتالاسلام والمسلمین عبدالهادی مسعودی خمینی، عضو هیئت علمی و قائم مقام دانشگاه قرآن و حدیث وابسته به مؤسسه دارالحدیث در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با تاکید بر گفتمانسازی قرآنی در جامعه در پاسخ به سؤالی در مورد ترویج گفتمان قرآنی گفت: ما بیش از هر چیزی باید معارف و محتوای قرآن کریم را استخراج به و عرصه جامعه بیاوریم.
وی ادامه داد: هماکنون در تدریسهای دانشگاهی و تالیفات و تدوینهایی که داریم انرژی زیادی صرف علوم قرآنی یعنی علومی که درباره قرآن کریم هستند میشود.
مسعودی خمینی با بیان اینکه پرداختن به علوم قرآنی لازم و ضروری است ولی نباید در آن متوقف شویم تصریح کرد: علوم قرآنی مقدمه و گامی برای آشنایی بیشتر با معارف قرآن کریم و حرکت به سمت محتواهای قرآنی است بنابراین توقف در علوم قرآنی و نرفتن به سمت محتوا و درون قرآن هم امر ناپسندی است.
این نویسنده و استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: بنابراین در مرحله اول باید معارف قرآنی متناسب با سؤالاتی که مردم دارند همچنین شرایط امروز استخراج و به خصوص در میان جوانان ترویج شود.
نویسنده کتاب «قرآن در روایات» تصریح کرد: قرآن کریم همان طور که کتاب بشارت است، کتاب انذار و همانطور که انذار دارد، بشارت هم دارد اما افراط و تفریط در معرفی قرآن کریم گاهی سبب شده تا مردم کمتر به سمت قرآن کریم ترغیب شوند.
وی ادامه داد: برخی مبلغان و مروجان دینی بر جنبه تبشیری و برخی بر جنبه انذاری قرآن کریم به صورت افراط و تفریط توجه کردهاند در حالی که ما در کنار انذار و بیم دادن مردم از خطرات گناه و عدم تبعیت از دستورات الهی باید آنان را به رحمت و غفران واسعه الهی و رحیم و غفور بودن خداوند و به آیات بهشت نیز بشارت دهیم به خصوص این مسئله در برخورد با جوانان بسیار مهم است.
مسعودی خمینی با بیان اینکه برخی مبلغان ادیان دیگر شگردشان این است که دین خود را رحمانی معرفی میکنند تا دیگران را به سمت آن جذب کنند عنوان کرد: حقیقتا قرآن کریم کتاب رحمت، هدایت و نور است و همین کتاب، پیامبر را رحمت برای عالمیان معرفی میکند و او را اسوه حسنه میداند؛ بنابراین هم قرآن و هم پیامبر اسلام سراسر نور، هدایت، رحمت و شفاء و مهربانی هستند و اگر این جنبه از قرآن کریم بیشتر در جامعه بازگو شود تاثیر آن نیز بیشتر خواهد بود.
این استاد و نویسنده حوزه و دانشگاه با بیان اینکه قرآن، کتابی است که با ما در حال سخن گفتن است تصریح کرد: یکی از تفاوتهای قرآن کریم با کتب مسیحیان و یهودیان و با مزامیر و ... این است که قرآن متنی زنده است و وقتی کسی قرآن میخواند دقیقا احساس میکند که این کتاب با او حرف میزند، او را راهنمایی میکند و هدایت کننده و پیش برنده او به سمت اهداف عالی است.
وی تاکید کرد: همنشینی با قرآن سبب میشود تا انسان از یکسری چیزها بازداشته و به سمت یکسری از کارهای نیز ترغیب و تشویق شود؛ قرآن مانند یک موجود زنده با انسانی که با آن مانوس است ارتباط برقرار میکند؛ مروجان و مبلغان قرآن و دین باید تلاش کنند تا این زنده بودن قرآن را با تفاهم با نسل جوان به آنان نشان دهند.
مسعودی خمینی اظهار کرد: ما باید از طریق ترجمههای دلنشینی که البته با وجود ترجمههای خوب زیادی که داریم امری محقق هم هست و استخراج مطالب ارزشمند قرآن، باب استنطاق از قرآن کریم را گسترش دهیم و با پاسخ دادن از قرآن به مسایل روز جامعه، رابطه قرآن و مردم را بیشتر از گذشته برقرار کنیم.
قائم مقام دانشگاه قرآن و حدیث موسسه دارالحدیث با تاکید مجدد بر تبیین بیشتر مباحث بشارتدهی قرآن برای مردم اظهار کرد: نباید قرآن کریم را کتاب هراس و یاس نشان دهیم که رغبت مردم برای خواندن آن کم شود زیرا قرآن کریم کتاب بشارت برای متقین و مومنین است و البته کتاب یاس و هراس برای کفار و مشرکان و معاندان با دستورات الهی است ولی مردم ما که عاشق اهلبیت(ع) هستند و هرچند انس با تلاوت قرآن در جامعه در حد انتظار نیست ولی احترام زیادی برای قرآن در میان اقشار مختلف وجود دارد؛ این کتاب مایه حیات، نورانیت، نشاط و بشارت و امید است.
وی، احترام به قاریان و حافظان قرآن و مروجان قرآنی را از دیگر راهکارهای توسعه فرهنگ قرآنی و ارتقای جایگاه قرآن کریم در جامعه برشمرد و عنوان کرد: تبیین ثواب قرائت قرآن و وظایف مردم در برابر حافظان و قاریان عامل به قرآن که در روایات بسیاری وجود دارد میتواند در ترویج قرآن کریم در میان اقشار مختلف مردم نیز موثر باشد.
مسعودی خمینی توجه به کارکردهای مختلف اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قرآن را از دیگر مقولات موثر در این مسئله برشمرد و تاکید کرد: باید نقش قرآن در پاسخدهی به نیازهای روز کشور در عرصههای مختلف و تامین مبانی این مسایل بیش از پیش محسوس و مشهود شود؛ زیرا بر اساس اعتقاد ما قرآن تبیان برای همه چیز است و به خصوص در علوم انسانی راهگشا خواهد بود.