واکاوی «ظرفیت‌های جهان‌نگری دینی در زیست شادمانه»
گروه اندیشه: نشست «ظرفیت‌های جهان‌نگری دینی در زیست شادمانه» با حضور مولف اثر مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) کرسی ترویجی نقد ایده نظری ظرفیت‌های جهان نگری دینی در زیست شادمانه با محوریت نقد و بررسی یافته‌های پژوهشی اثر «زیست شادمانه از منظر قرآن و روایات شیعه» عصر امروز با حضور اساتید و پژوهشگران در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی برگزار شد.
در این نشست سیدحمیدرضا رئوف مولف اثر به عنوان ارائه‌دهنده به بیان توضیحاتی درباره کتاب پرداخت. عبدالهادی فقهی‌زاده عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و بخشعلی قنبری عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد به بیان نقاط ضعف و قوت این اثر پژوهشی پرداختند.
سیدحمیدرضا رئوف مولف کتاب «زیست شادمانه از منظر قرآن و روایات شیعه» در کرسی ترویجی نقد ایده نظری ظرفیت‌های جهان نگری دینی در زیست شادمانه به توضیح درباره اثر تألیفی خود پرداخت و اظهار کرد: کارهای تحقیقی موید این مطلب است که جامعه دینی ما مشکل شادمانی دارد. ما در این اثر پژوهشی این پیش‌فرض را به عنوان یک اصل پذیرفته‌شده در نظر گرفتیم. سپس نوبت به طرح این سوال رسید این مشکل ناشی از خود دین است یا ناشی از عمل دین داران است. در اینجا سه بحث مورد بررسی قرار گرفت: نخست اینکه باید میان دین به عنوان صورت حقه و جامعه دین داران به عنوان صورت محققه تفاوت قائل شویم. بحث دوم اینکه دین‌داران بیش از اینکه محصول دین باشند، محصول فضای فرهنگی هستند. سوم اینکه آیا دین داران این حساسیت را درک می‌کنند که نوع دین‌داریشان دچار مشکل است و باید آن را تغییر دهند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی اضافه کرد: پرسش دیگری که ما طرح کردیم این بود که آیا اسلام یک جامعه‌نگری کلان دارد که بگوید زندگی مومن چگونه باید باشد؟ اگر اسلام این عنصر را دارا باشد آنگاه باید بنگریم چگونه می‌توان از آن یک زیست مطلوب بیرون کشید. در این کتاب این ایده دنبال می‌شود. موضوع اصلی کتاب این است که اسلام چگونه می‌تواند به دستگاهی تبدیل شود که انسان در آن به زیست شادمانه برسد. به عبارتی ظرفیت قرآن برای فورمالیزه شدن به نوعی که انسان را به سمت شادی سوق دهد چیست.
بر اساس این گزارش، سخنران بعدی نشست نقد و بررسی کتاب «زیست شادمانه از منظر قرآن و روایات شیعه» عبدالهادی فقهی زاده بود که در آغاز سخنانش اظهار کرد: نکته اول در خصوص این کتاب این است که این اثر در حوزه مطالعات قرآن و حدیث یک پژوهش بنیادی است و نه کاربردی. البته در قالب مطالعات اجتماعی می‌تواند کاربردی به شمار آید اما از منظر مطالعات قرآن و حدیث بنیادی است. از طرفی لازم به ذکر است که این کتاب از جهت موضوع رویکرد جدیدی دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: در این کتاب عناوین فرعی مبانی نظری، عوامل، راه‌ها، موانع، دستاوردها و ... همه فراموش شده‌اند و این مهم‌ترین کمبود کتاب است. استاد ما مرحوم بهبودی می‌گفت اگر کتابی نوشتید آن را رها نکنید. نیاوردن مبانی نظری در این اثر قابل قبول نیست چراکه مخاطبان این کتاب افراد نیمه متخصص و عام هستند و با مبانی آشنایی ندارند؛ لذا شما باید مبانی نظری زیست شادمانه در قرآن و روایات را بیان می‌کردید.
وی افزود: مسئله بعدی راه‌های زیست شادمانه است که قوت کتاب در همین بخش است. یکی از راه‌های تحقق زیست شادمانه مسئله رضایت از زندگی است. گزاره‌های بسیاری در قرآن و حدیث در این زمینه وجود دارد. عباس پسندیده کتابی در همین زمینه نوشته است و به این موضوع به عنوان راهکاری مستقل برای شادمانی پرداخته است. این موضوع یکی از راه‌های تحقق زیست شادمانه است که در کتاب مورد غفلت واقع شده.
