«وقتی همه خواب بودند»

به گزارش خبرگزاری ایکنا از خراسان رضوی، هوا کم کم تاریک می‌شود و خیابان‌ها کمی خلوت؛ خبری از هیاهوی دانشجویانی که هر روز این حوالی درحال رفت‌ و آمدند، نیست و به جای آن، صدای موسیقی فضا را گرفته است؛ خوب که دقت می‌کنیم، متوجه می‌شویم که انگار موسیقی زنده است.
کمی جلوتر می‌رویم و با صحنه‌ای مواجه می‌شویم که کمی دور از انتظار است و آنچه پیش روست، با محیط اطراف تناسبی ندارد! درست در زیرگذر پارک ملت مشهد، تعدادی دختر و پسر نوجوان و جوان، با ظاهرهایی کمی متفاوت‌تر از بقیه، کنار هم نشسته‌اند و مشغول گپ و گفت‌اند و این همه ماجرا نیست.

این اختلاط همراه با گیتارزدن و خواندن موسیقی در این جمع صمیمی همراه است و دود سیگار، فضا را پر کرده است؛ حتی بنا به قول شاهدان عینی این صحنه، این برنامه هر شب برپاست و در حاشیه آن، مواردی هم مشاهده شده که خارج از شرع و عرف است و قلم از بیان آن شرم دارد.
گاهی نیز مزاحمت‌هایی برای دیگران به وجود می‌آید؛ مثلا افراد مسنی که برای عبور از زیرگذر با اسکیت‌بازان مواجه می‌شوند، ممکن است برخوردی صورت بگیرد و آسیب ببینند.

تضاد فرهنگی در پایتخت فرهنگی جهان اسلام
در جوار حریم مقدس رضوی و در کنار سومین دانشگاه ایران؛ در شهری که عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام در سال 2017 را به خود اختصاص داده بود و پایتخت معنوی ایران است؛ هر شب خبرایی است...آن هم دقیقاً در نبض تپنده فرهنگی مشهد، درحوالی محیط علمی- فرهنگی دانشگاه و در میان فروشگاه‌های کتاب و محصولات فرهنگیِ زیرگذر پارک ملت مشهد و نیز در کنار محیط تفریحی پارک ملت.

شاید بتوان شروع این مسئله را با حضور اسکیت‌بازانی دانست که با حرکات نمایشی، توجه رهگذران را به خود جلب می‌کردند اما رفته رفته پاتوقی شد برای انجام کارهایی که توجیه شرعی و قانونی ندارند.
«وقتی همه خواب بودند»

حال این سوال مطرح است که چرا این مسئله اتفاق افتاده است؟ چه خلائی وجود دارد که جوانِ ما به این مرحله رسیده است و اوقاتش را این چنین سپری می‌کند؟ این پاتوق شبانه در زمانی است که چشمان مردم و مسئولان، هنوز باز است اما گویا در خواب به سر می‌برند...

نیاز ذاتی انسان به آرامش روانی و ضرورت شادی و تفریح و اینکه جوان نیاز به دیده شدن دارد، برکسی پوشیده نیست و ابهام اینجاست که چرا این نیاز و خلا، به این شیوه پاسخ داده می‌شود؟ آیا در بحث رسیدگی به نیازهای فرهنگ و نشاط جوانان، در خواب به سر می‌بریم؟

این گوشه‌ای از نیازهای یک جوان است که اگر به خوبی پاسخ داده نشود، از مسیری که نباید تأمین می‌شود. یادمان نرود که مسئول فردی است که مورد سوال واقع شده و خوب است که گاهی از خود بپرسیم: برای جوانان‌مان چه کردیم؟
هم‌چنین می‌توان خانواده‌ها را به این متهم کرد که در اصول تربیتی‌شان کوتاهی کرده‌اند و دیگر «خانه» مأمن و محل آرامش این نوجوانان و جوانان نیست که به دنبال پاسخ دلتنگی‌ها، خلأهای روحی و اقتضائات سن‌شان در خیابان می‌گردند. البته انگشت اتهام را به سمت نظام تعلیم و تربیت نیز می‌توان اشاره گرفت و پرسید که چرا نتیجه آموزش‌هایی که در مدارس به فرزندان ارائه می‌شود را در عمل مشاهده نمی‌کنیم؟!

هرچند تعیین مقصر فایده چندانی ندارد و همه اعم از خانواده و نظام آموزشی و مسئولان و رسانه و...باید بسیج شوند و برای حل این مسئله، تدبیری بیندیشند.
نکته دیگر این است که گفته شده ورود دوچرخه و اسکیت به پارک ملت مشهد ممنوع است و در صورت صحت، این مسئله بر حضور جوانان در زیرگذر تأثیر دارد که پیگیری این مسئله و نیز بیان نظر کارشناسی مشاوران تربیتی در این خصوص، نیازمند بررسی در گزارش‌های دیگر است.

انتهای پیام