به گزارش ایکنا از قزوین، تکریم و تعظیم شهیدان، این اسوههای ایثار و شهامت شکر نعمت به شمار میرود چرا که شهدا حق بزرگی بر گردن یکایک ما دارند. در سال جاری استان قزوین میزبان بزرگترین رخداد فرهنگی یعنی برگزاری کنگره ملی ۳ هزار شهید استان قزوین است. در این راستا زین پس خبرگزاری ایکنا به معرفی شهدایی از خیل شهدای استان قزوین که سالروز تولدشان است میپردازد تا به این بهانه رهتوشهای از باغ معرفت و بصیرت شهدا را برای خود به ارمغان آوریم.
شهید متولد امروز: محمدعلی خونبانی؛ 19 ساله
محمدعلی خونبانی در بیست و سوم تیر ۱۳۴۵، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمدتقی، فروشنده بود و مادرش آسیه نام داشت.
دانشآموز سوم متوسطه در رشته ریاضی و مجرد بود و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و در نهایت در بیست و سوم بهمن ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت گلوله به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قزوین واقع است.
شما بهجای من قبر شریف امام حسین(ع) را زیارت کنید
این شهید بزرگوار در وصیتنامه خویش چنین نگاشته است:
« اینجانب، محمدعلی خونبانی، فرزند محمدتقی، دارای شناسنامه ۴۲۷، صادره از قزوین، نمیدانم چه بنویسم؛ ولی بیشتر برادرها این بندهی حقیر گنهکار را میشناسند و میدانم برای خدا یک بندهی مخلص نبوده، بلکه یک بندهی سرکش و نافرمان بودم؛ ولی سوگند به خدا، مردم! کَرَم خدا خیلی زیاد است و من گنهکار را قبول کرد تا به جبهه بروم و شهید بشوم.
آرزوی هر رزمنده، زیارت کربلا حسینی است و اگر دستم به قبر ششگوشهی آن حضرت نرسید، شما بهجای من قبر آن شریف را زیارت کنید و از امام حسین(ع) بخواهید شفاعتم را در آخرت بکنند و چون زبانم آنقدر آگاهی ندارد و یا قلبم آنقدر روشنایی ندارد تا مسئلهها را درک کنم، فقط و فقط از برادرها میخواهم که پشت جبهه را نگهداری کنند و پیرو خط سرخ شهادت برادران باشند و امام را تنها نگذارند.
سلام بر تو ای پدر و ای مادر عزیزم! امیدوارم این بندهی حقیر خدا را که جز گرفتاری برای شما چیزی نبودم ببخشید. من از هزاران کیلومتر دورتر، دست شما را میبوسم و آرزوی دیدار شما را دارم و چون لیاقتش را پیدا نکردم، امیدوارم که مرا ببخشید و من هم اگر خدا لیاقت شهادت نصیبم کرد و مرا با اباعبدالله الحسین(ع) محشور کرد، شفاعت شما را نزد خدا خواهم کرد و برایم دعا کنید؛ چون احتیاج به دعا دارم!
تلاش کنید با تربیت سالم فرزندانتان در جامعه، آنان جای مطهریها و بهشتیها و رجاییها را بگیرند و افتخاری برای اسلام باشند و پیام کشور اسلامیمان را به کشورهای دیگر برسانند.
من آرزو میکنم که جسدم برنگردد؛ چون میخواهم، جنازهام در صحرای کربلا بماند تا شاید حسین(ع) با یارانش بیایند و شفاعت مرا بکند.
محمدعلی خونبانی»
روحش شاد و یادش پر رهرو باد
انتهای پیام