وظیفه سنگین دولت‌ها در تامین نیازهای اقتصادی مردم
گروه شبکه‌های اجتماعی ــ مصطفی دلشاد تهرانی ضمن اشاره به نیازهای اقتصادی که هر انسانی باید از آن‌ها بهره‌مند باشد بیان کرد: جهت‌گیرى پیشوایان دین، این بوده است که زمینه تأمین اقتصادى براى همه فراهم باشد و در این عرصه، دولت‌ها وظیفه‌اى اساسى و سنگین برعهده دارند.
به گزارش ایکنا؛ در کانال تلگرامی مصطفی دلشاد تهرانی، پژوهشگر نهج البلاغه مطلبی پیرامون حد فقر منتشر شده که در ادامه می‌خوانید.
از مجموعه احادیث مطرح شده مى‌توان دریافت که حدّ فقر، زندگى زیر خط کفایت و تأمین کافى است و اگر کسى در نیازهاى اولیه و متعارف و مرسوم، بدون اسراف، به طور کافى تأمین نباشد، زیر خط فقر به سر مى‌برد و این نیاز‌ها به طور کلى و براى هر انسانى ـ با هر دین و مذهب و مرامى ـ عبارت است از: خوراک، پوشاک، نوشاک، مسکن، مرکب، ازدواج، براى مسلمانان توان حج‌گزاردن، و مازاد بر این‌ها، که به‌طور شایسته تأمین باشد.
جهت‌گیرى پیشوایان دین، این بوده است که زمینه چنین تأمین اقتصادى براى همه فراهم باشد و در این عرصه، دولت‌ها وظیفه‌اى اساسى و سنگین برعهده دارند، زیرا بیش‌تر دارایى‌هاى عمومى ـ که از آن همه مردم است ـ در اختیار آن‌ها قرار گرفته تا آن را فزون‌سازى نمایند و به عدالت در اختیار همه قرار دهند.
چنان‌که امام على (ع) در جایگاه حکومت، پس از آن که مدتى برنامه عدالت خود را پیش برد، در مناطقى که در اختیارش بود و برنامه‌اش اجرا شده بود، نیاز همگان را تأمین کرده و رفاهى نسبى فراهم نموده بود، که فرمود: ««مَا أَصْبَحَ بِالْکُوفَةِ أَحَدٌ إِلاَّ نَاعِمًا؛ وَ إِنَّ أَدْنَاهُمْ مَنْزِلَةً مَنْ یَأْکُلُ الْبُرَّ، وَ یَجْلِسُ فِی الظِّلِّ، وَ یَشْرَبُ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ» (المصنّف فی الاحادیث و الآثار، ابن أبی شیبة، ج. ۸، ص. ۱۵۷).
هیچ‌کس در کوفه به سر نمى‌برد و روز را آغاز نمى‌کند مگر این‌که تأمین شده و در رفاه است؛ و بى‌گمان پایین‌ترین آنان از نظر جایگاه و موقعیت، نان گندم مى‌خورد و سرپناه دارد و از آب پاک فرات مى‌آشامد.
انتهای پیام
