به گزارش ایکنا؛ حجتالاسلاموالمسلمین مهراب صادقنیا، استاد دانشگاه ادیان و مذاهب، شب گذشته ۱۸ مهر در نشست علمی «حوزه سکولار؛ هشدار یا واقعیت» در مؤسسه مفتاح کرامت در قم گفت: حوزه و سکولاریسم مفاهیمی کلی هستند که ابتدا باید این دور را به درستی تعریف کنیم؛ زیرا گاهی مراد از حوزه یک سازمان اجتماعی است که معاونتها و بخشهای مختلف و وظایفی دارد که به این معنا هیچ نص و روایتی برای شکلگیری چنین حوزهای وجود ندارد و کاملاً تجربه بشری و سکولار است.
وی با اشاره به معنای دیگری از حوزه افزود: معنای دیگر این است که بگوییم تاریخ طویلی از تعلیم و تعلم و آموزشهای مذهبی که پیشینه طولانی دارد؛ اگر مراد از حوزه این باشد، وقتی از حوزه سکولار صحبت و سؤال میشود پاسخ متفاوتی دارد و گاهی هم مراد از حوزه آموزش دادن و آموزش گرفتن است که در این صورت سؤال به معرفتها و محتوای معرفتی بازمیگردد؛ گاهی هم ناظر به کنشگران است و اینکه آیا طلاب و استادان و مدیران خودشان سکولار هستند یا خیر؟ مراد بنده از حوزه پیشینه بلند تاریخی، یعنی تعلیم دین است و منظور سازمان نیست.
صادقنیا با اشاره به مفهوم سکولار و تفاوت آن با سکولاریزه کردن و تأکید بر اینکه سکولار مفهومی ذهنی است، بیان کرد: سکولاریزاسیون به فرایند اجتماعی توجه دارد و اشاره به رخدادی تاریخی است که کلیسا در قرون ۱۸ به بعد طی آن را طی کرد؛ زیرا کلیسا نهاد بهداشت و حکومت و ... را داشت که در نهایت هم کلیسا تمایز نقشی را پذیرفت؛ چیزی که پیشتر آن را نمیپذیرفت؛ البته بزرگان کلیسا و الهیدانان پذیرش تمایز نقشی را تنها راه نجات کلیسا میدانستند.
صادقنیا با طرح این سؤال که آیا حوزه به این معنا سکولار شده است یا خیر؟ و تأکید بر اینکه حوزه به این معنا سکولار شده است، اظهار کرد: برخی الهیدانان هم تا جایی پیش رفتند که عیسی را اولین مرد دینی سکولار و انجیل را نخستین کتاب سکولار برشمردند و ماهیت مسیحیت را در همین موضوع دانستند و همین افراد هستند که موتور سکولاریزاسیون را حرکت میدهند و سکولار در این معنا مدافع جدایی دین از دنیا و مدافع جایگزینی تبیینهای غیردینی به جای دینی است.
حوزه دچار سکولاریسم معرفتی است
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: معتقدم که حوزه علمیه امروز از نظر جایگزینی تبیینهای غیردینی به جای دینی سکولار است؛ حوزه به مباحثی میپردازد که نمیتوان دنیای امروز را با آن مدیریت کرد و از این حیث هم سکولار است. البته اگر حوزه به طراحی نظام بانکی و مدلهای آموزشی، بهداشتی و ... هم بپردازد، شاید باز هم حوزه را سکولار بدانم. اگر مراد از سکولار سکولاریزاسیون و تغییر نقش باشد، باز هم تغییراتی رخ داده است.
کیفیت دینداری در کشور رو به افول است
صادقنیا بیان کرد: گاهی تعبیر میکنیم جامعه و یا مکانهای ما دینیتر شدهاند؛ مثلاً اگر ۲۰۰ امامزاده داشتهایم، امروز ۴ هزار امامزاده داریم و براساس آن میگوییم جامعه ما دینی و حوزه علمیه دینی است و دین در جامعه برجستهتر میشود یا برخی روزها مانند «دحوالارض» و «لیلة الرغائب» را احیاء میکنیم و بعد خوشحال میشویم که تقویم ما دینیتر شده و نتیجه میگیریم که جامعه دینیتر شده، اما ممکن است مستنداتی برخلاف آن هم آورده شود؛ برای مثال کیفیت دینداری در کشور برحسب آمار رو به پایین است؛ مثلاً امانتداری، راستگویی، اعتماد، حسن ظن و خوشبینی به دیگران و به خصوص به روحانیت کمتر شده. پس کیفیت دینداری رو به افول است.
وی افزود: پیش از این روحانیت در رتبه اول مرجعیت اخلاقی بود، اما امروز مطالعات نشان میدهد که روحانیت بعد از بازیگران فوتبال، تلویزیون، دوستان و ... در رتبه پنجم قرار دارد و این افول نشاندهنده سکولاریسم و کم شدن کیفیت دینداری در جامعه است یا در گذشته وقتی جامعه مدرسین حرفی میزد، همه به آن تکیه میکردند، ولی امروز در درون حوزه هم با مخالفت مواجه میشود.
این استاد دانشگاه بیان کرد: وقتی رحیمپور ازغدی سخنی گفت و تصور من این بود که طلاب به سمت دفاع از جامعه مدرسین و حوزه بروند ولی به دفاع از رحیمپور پرداختند و این جای تعجب داشت، حتی بخش زیادی منتقد حوزه بودند و یا شاهدیم دامنه نفوذ مراجع نسبت به گذشته با وجود رسانههای بیشتر، کمتر شده است؛ بنابراین تغییر نقش در حوزه رخ داده و از این منظر سکولار است.
کار فقه مدلسازی اجتماعی سیاسی نیست
صادقنیا با بیان اینکه فقه به تصور و تصدیق امور دینی میپردازد، مثلاً میگوید جهاد و حج واجب است، افزود: هیچ فقیه و درس خارجی نمیگوید که فلان مدل جنگ کنید و این مدل را به عنوان تکلیف دینی بیان کند یا بگوید برای جنگ پهپاد لازم است یا نیست؛ فقه حتی حکم خراش بر بدن را میدهد ولی اینکه فقیه مدلی از بهداشت و امنیت را مورد توجه قرار دهد، این توقع از دین جائز نیست؛ لذا باید حوزه به نقش خود بازگردد و ورود به نقشهایی که نص حامی آن نیست نادرست است. البته همین پذیرش نقش و تفکیک مرز نقش حوزه از نهادهای دیگر سکولاریسم است (که این نوع سکولار شدن بار ارزشی منفی ندارد).
وی با بیان اینکه فقیه باید رابطه انسان و خدا را تبیین کند بیان کرد: برای نمونه در مورد تدبیر در امر بهداشت در فقه و دین چیزی ذکر نشده، ولی گاهی معرفت ذهنی خود را که از راه عقل و تجربه به دست آمده به جای فقه مینشانیم و مدعی میشویم که این مدل را دین گفته است و خود این مسئله اوج عرفی شدن و سکولاریسم است.
تفسیر علمی نوعی سکولاریسم است
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: نوعی از سکولاریسم معرفتی در حوزه وجود دارد که از نظر من تفسیر علمی، فراوانی تبیینهای عقلانی و فلسفی و آموزشهای جنسی که در رسانه با برچسب دین طرح میشود مؤید این مسئله است. این انتظار از حوزه اشتباه است که فقها مدلی از آموزش، اقتصاد، بهداشت و ... را بیان کنند؛ این دگرگون کردن فقه است و با تاریخی که فقه پیموده چنین سابقهای در آن نیست. وقتی از حوزه انتظار درست کردن نظام اقتصادی و سیاسی نداریم، رابطه حوزه با نظام فقط اخلاقی است و حوزه میتواند بگوید این سیاست یا اقتصادی که دنبال میکنید، اخلاقی است یا نه. بنابراین نباید انتظار داشت که یک حوزوی رئیس بهداشت کشور شود و اگر این مسئولیت را نپذیرفت، بگوییم این فرد سکولار شده است.
روحانیت تمایز نقشی را پذیرفته است
صادقنیا بیان کرد: امروز روحانیت قانع شده و پذیرفته است که تمایز نقشی را قبول کند. بنابراین عمدتاً افراد در حوزه به این مسئله قانع هستند که فقه فقط میتواند به همه موضوعات پاسخ اخلاقی و حکم کلی بدهد و قادر به ارائه مدل نیست.
انتهای پیام