حرکت امام حسین(ع) هجرت بود نه قیام

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی حشمت الله قنبری همدانی شب گذشته، 18 مهر ماه، در مسجد نورالمهدی(عج) مشهد عنوان کرد: شرایطی که امام حسین(ع) در زمان خروج از مدینه همچون زمان هجرت پیامبر اسلام(ص) بود که در آن زمان هم عده‌ای در مدینه با ظاهر آراسته به دین که بر مردم نیز اثر می‌گذاشت، برای حذف پیامبر(ص) نقشه می‌کشیدند.

وی با اشاره به نوشته امام حسین(ع) به برادرش محمد ابن حنفیه ادامه داد: این نوشته و سند مظلوم و مهم امام حسین(ع) که اهل تاریخ آن را وصیت‌نامه آن بزرگوار می‌خوانند، اگر مفاهیم کلماتش دقیق‌تر بررسی شود، خطبه‌های پیامبر اسلام(ص) در حج پایانی و سرزمین منا در آن دیده خواهد شد.

قنبری همدانی با بیان اینکه این مکتوب امام خیلی مهم‌تر از یک وصیت‌نامه است، اضافه کرد: امام در مقدمه نوشته خود می‌فرماید «من برای خودنمایی، ماجراجویی، فساد و ظلم خروج نکردم». این عبارت در حالی بیان شد که هیچکس در قلمرو حکومت اسلامی آن زمان چنین گمانی به سیدالشهدا(ع) نداشت و حتی همه او را ستایش می‌کردند.

این پژوهشگر جامعه شناس بیان کرد: امام حسین(ع) هیچگاه برای تصحیح افکار مردم چنین عباراتی بیان نکرده بلکه بیان امام متأثر از رفتارهای جامعه است. 

متقین اندک و دغلکاران زیاد بر سر سفره اسلام
وی با بیان اینکه مردم در آن زمان از ولی خدا رویگرداندند تا جایی که خود تبدیل به بخشی از بنی‌امیه شدند، گفت: در هنگام واقعه غدیر خم نیز عده‌ای با برهم زدن نظم در هنگام سخنرانی پیامبر(ص) مشکل ایجاد می‌کردند. در کربلا نیز مثل این ماجرا اتفاق افتاد. پیامبر(ص) می‌فرمود متقین شما کم و منافقین شما زیاد است؛ به تعبیری عده‌ای دغلکار سر سفره اسلام نشسته‌اند.  

قنبری همدانی اظهار کرد: این وقایع در حالی رخ داده که کلام معصومان بر تارک هستی می‌درخشد اما مورد واکاوی قرار نگرفته است. ما باور داریم که خیلی‌ها در آن زمان معنی سخنان پیامبر(ص) را نفهمیدند تا اینکه 70 روز از رحلت رسول خدا گذشت و دولت‌های انشعابی تشکیل شد و پس از آن روزگاری رسید که فقط 4 نفر با علی(ع) همراه بودند.

هشدار پیامبر(ص) و هجرتی که مقصدش کربلا بود
این پژوهشگر علوم اسلامی با اشاره به هشدار تکان‌دهنده پیامبر(ص) در غدیر خم گفت: همین ترکیب در کربلا به وجود آمد. جایی که 30 هزار نفر با انگیزه در مقابل امامی ایستادند که همراهانش به زحمت و با احتساب زن و کودک به بیش از 100 نفر می‌رسید.

وی افزود: بیان سیدالشهدا(ع) روشنگر است؛ این یعنی یک نظام تبلیغاتی قدرتمند در مقابل ایشان وجود دارد و مردمی که به علت آلودگی به دنیا به سرعت رنگ عوض می‌کنند، توان تفکیک اباعبدالله(ع) از عبید‌الله را ندارند.

قنبری همدانی با بیان اینکه سیدالشهدا(ع) اصلا اشاره‌ای به یزید و بنی‌امیه نمی‌کند، ادامه داد: امام(ع) می‌گوید کار مردم خراب است و باید اصلاح شود؛ این یعنی آدم های ماجراجو، خودنما، فاسد و ظالم با من همراه نشوند و اگر فردی در زندگی اینگونه بود، در حرکت حسین(ع) جایی ندارد و باید در هر زمان از تاریخ خود را با معیار حسین(ع) پالایش کند.

در کل آفرینش تقابل یزید و حسین(ع) وجود دارد
وی گفت: رویارویی امام حسین(ع) در کربلا، جنگ نیست بلکه سرنوشتی معلوم دارد و در کل آفرینش مردم یا مثل سیدالشهدا(ع) هستند و یا مثل یزید؛ نه اینکه اگر با حسین(ع) نبود پیرو یزید است بلکه خود یزید است.

این پژوهشگر جامعه‌شناسی اسلامی عنوان کرد: در زمان پیامبر(ص) ماجراجوها مانع هدایت بودند. در زمان امام حسین(ع) هم اینگونه بود. مردم اهل حساب و کتاب بودند. آنان بعد از معاویه با یزید به عنوان عنصری ناشناخته رو به رو شده بودند. عده‌ای حساب‌گر با خود گفتند پسر پیامبر(ص) در موسم حج که مسلمانان جمع می‌شوند، خروج می‌کند؛ پس با او همراه می‌شویم تا به تعبیری در ستاد او باشیم و پس از تشکیل حکومت، به مقامی برسیم.

قنبری همدانی با اشاره به عدم درک مردم نسبت به حرکت امام حسین(ع) افزود: در زمان حضرت علی(ع) نیز اینگونه بود. آنان هیچگاه علی(ع) را نفهمیدند و عدل و طهارت آن بزرگوار مردم را به ستوه آورد. امام‌ حسین(ع) همه این دنیاطلبی‌ها و ظاهرگرایی‌ها را دیده بود.

این پژوهشگر علوم اسلامی اظهار کرد: اگر مردم در حرکت امام حسین(ع) با تکیه بر برائت، همراهی می‌کردند، مساله حل بود و یزیدِ بزرگ شده در دامن استکبار یهود و مسیحیت برای ریشه کن کردن توحید ناکام می ماند.

وی با بیان اینکه امام علی(ع) بیش از 4 سال به دنبال تدوین نمونه‌ای مرجع از حکومت بود، گفت: امام حسین(ع) نیز با 72 تن در پی قوام راه خدا بود و طرف مقابل او نه یزید و فرعون و ترامپ بلکه فرعون‌هایی در لباس دیانت هستند که حقیقت را ذبح می‌کنند و در نظام الگوی سیدالشهدا(ع) حتی طفل شیرخواره هم حماسه آفرین است و امام نیز همین را می‌خواهد.     

انتهای پیام