سعدی نظریه‌پرداز عشق است
گروه فرهنگی ــ مدرس ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگ و هنر اصفهان گفت: سعدی را می‌توان نظریه‌پرداز عشق دانست، زیرا یکی از کسانی که به این دنیا با نگاهی توأم با عشق نظر می‌کند، سعدی است.
مسعود پاک‌نژاد، مدرس ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگ و هنر اصفهان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: سعدی را می‌توان نظریه‌پرداز عشق دانست، زیرا یکی از کسانی که به این دنیا با نگاهی توأم با عشق نظر می‌کند، سعدی است. سعدی می‌گوید: «به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست/ عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست»؛ و این یعنی اینکه او نگاهی بسیار لطیف و شاعرانه به این دنیا دارد.
وی افزد: بیشتر شعرا مثل سعدی و حافظ متأثر از اندیشه قرآن بودند و قبل از هر چیز قرآن را کامل خوانده و با روح و اندیشه آن مأنوس بوده‌اند. زمانی که به گلستان و بوستان وی مراجعه می‌کنیم، در جای جای آن اندیشه قرآن و احادیث نبوی تجلی پیدا می‌کند.
مدرس ادبیات دانشگاه فرهنگ و هنر اصفهان ادامه داد: صورت‌گر، از اساتید ادبیات فارسی درباره سعدی بیان می‌کند: «از نظر روان‌شناسی، برخی از نویسندگان ما فقط نویسندگان خوبی بودند، ولی شاعر نبودند و یا بعضی شعرا فقط در گفتن شعر مهارت داشتند و در نویسندگی تبحر نداشتند. اما این موضوع در مورد سعدی صدق نمی‌کند، زیرا سعدی تنها کسی است که هم شاعر خیلی بزرگی محسوب می‌شود و هم در نویسندگی تبحر دارد».
پاک‌نژاد بیان کرد: سعدی نظم و نثر را به خوبی هر چه تمام در هم آمیخته و ترکیب بسیار زیبایی را خلق کرده است. تنها نمونه‌ای که در دوره معاصر چنین ویژگی را داشت، ملک‌الشعرا بهار بود.
وی با اشاره به این شعر سعدی «بنی آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند»، ادامه داد: شاید بهترین شعری که توانسته تمام ملت‌ها را به هم نزدیک کند، این شعر بود. سعدی در اینجا کاری به رنگ پوست و دین ملت‌های مختلف ندارد، بلکه به انسان‌ها فقط به چشم یک انسان نگاه می‌کند و آن‌ها را موجوداتی می‌داند که می‌توانند مکمل یکدیگر باشند و به یکدیگر کمک کنند که حاصل آن جامعه‌ای زیبا و سالم خواهد بود.
این مدرس ادبیات فارسی خاطرنشان کرد: سعدی از خودش تعریف کرده و گفته است: «سعدی اندازه ندارد که چه شیرین سخنی/ باب طبع از همه مرغان شکر گفتار است». سعدی یک ستاره خوش‌اقبال و خوش سخنی بود که در آسمان می‌درخشید و هیچ جایگزینی نداشت.
انتهای پیام
