دكتر «صابر امامی» شاعر و منتقد ادبی در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) با بيان اين مطلب گفت: در ادبيات كلاسيك به شعر عاشورايی توجه زيادی شده است و قداست، باور و تخيل در اين نوع شعر با هم رابطهای نزديك و قوی دارند.
وی با بيان اين كه شعر عاشورايی حتی به زمان فردوسی، سنايی و مولانا برمیگردد اظهار كرد: در تاريخ ادبيات فارسی، شعر عاشورايی به صورتهای مختلف بيان و بسياری از اشعار حماسی فردوسی با تأثير از واقعهی عاشورا سروده شد اما در دوران معاصر، شعر عاشورايی از حالت مداحی خارج و به عنوان يك حماسهی انقلابی مورد توجه قرار گرفت.
امامی با بررسی تاريخی ادبيات عاشورا گفت: پس از زمان صفويه كه دوران طرح جدی شعر عاشورايی بود، اين حماسه در ميان جوانان تقويت و وجههی مذهبیتری در بين عوام به خود گرفت.
استاد دانشگاه هنر اظهار كرد: شاعر شعر عاشورايی بايد با تخيلات هنری خود وقايع حماسی را از جنبههای متعدد بررسی كند، چون با مخاطبهای گوناگون در ارتباط است و بايد دارای اعتقادی از جان و روح، و همچنين خلاقيت و توان هنری بالا باشد تا عاشورا را زنده كند و با شناخت جوان امروز شيوهی ارتباط برقرار كردن امروز را بداند تا اثری تأثيرگزار خلق كند.
شاعر مجموعهی «زخم زيتون» با انتقاد از شخصيتپردازی در ادبيات عاشورا گفت: متأسفانه به شخصيتهای دينی فقط در حد نوحه و تعزيه پرداخته شده است در حالیكه ادبيات زندگیساز است؛ اگر ادبيات آيينی و عاشورايی ما به اينجا برسد، قهرمانهای دينی میتوانند الگوی جوانها در تمام لحظات زندگیاش باشند.