ولادت حضرت مسیح(ع)؛ فصل جدید قدرت‌نمایی خداوند
گروه اجتماعی: خداوند در ولادت حضرت عیسی قدرت‌نمایی کرد و فصل جدیدی در نظام خلقت گشود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از گیلان، کلمه عیسی از یسوع گرفته شده و به معنای نجات دهنده است و مسیح به معنای مسح کننده یا مسح شده می باشد. از معانی دیگری که برای مسیح ذکر شده است مبارک است. برخی گفته اند به این دلیل او را مسیح نامیده اند که او هر شخص بیماری را مسح می کرد شفا می یافت. همچنین نقل شده است که جبرئیل هنگام ولادت او را با بالهایش مسح کرد تا از شر شیطان در امان باشد. و عده ای هم او را به خاطر عصمت و طهارت و پاکی اش مسیح نامیده اند از این رو عیسی مسیح به معنای نجات دهندهء مبارک است.
نام مبارک این پیامبر بزرگ به عنوان عیسی (ع) 25 بار در سوره های مختلف قرآن کریم ذکر شده است از جمله در سوره های بقره، آل عمران، انعام، توبه، مریم، مؤمنون، احزاب، شوری و ... و واژه مسیح نیز یازده بار در قرآن مورد استفاده قرار گرفته است.در قرآن کریم از تمامی پیامبران الهی به تکریم و احترام یاد شده، چرا که آنها برگزیدگان خدا هستند. سرگذشت برخی از پیامبران الهی در کتاب‌های آسمانی و قرآن کریم ذکر شده از جمله حضرت مسیح (ع) که در 15 سوره و 93 آیه درباره ایشان سخن به میان آورده است که با عنوان‌های عیسی بن مریم 16 بار و ابن مریم 17 بار و مسیح 11 بار یاد شده است.
در قرآن کریم توصیف‌های بسیاری درباره حضرت مسیح (ع) به کار رفته است که حکایت از جایگاه ویژه ایشان نزد خداوند متعال دارد. عیسی مسیح جایگاه بسیار والا و متمایزی با دیگر پیامبران دارد او تایید شده با روح القدوس است. حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی است که در روز ۲۵ دسامبر سال اول میلادی یعنی ۶۲۲ سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص) در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد.
حضرت عیسی (ع) همواره با گفتار و کردار خود، حواریّون را آموزش می داد. در حدیث معتبری چنین آمده که روزی حضرت عیسی (ع) فرمود: ای گروه حواریون، حاجتی دارم، آن را برآورید. گفتند: حاجت تو برآورده خواهد شد ای روح اللّه . پس عیسی برخاست و پاهای ایشان را شست. حواریون گفتند: ای روح خدا، ما به این کار از تو سزاوارتر بودیم. آنگاه عیسی (ع) فرمود: «سزاوارترین مردم به خدمت کردن، دانشمند است. من به این دلیل به شما فروتنی کردم، تا شما پس از من برای مردم فروتنی کنید». سپس فرمود: «حکمت، به فروتنی آباد می شود نه به غرور و فخرفروشی؛ همچنان که گیاه و زراعت در زمین نرم و هموار می روید، نه در زمین سخت و ناهموار».
حضرت مسیح در آیات قرآن
«قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنّاسِ...»، خداوند برای مریم می‌گوید، این مولود را آیه و نشانه برای هدایت مردم قرار خواهم داد، «رحمت الهی» است «وَ رَحْمَةً مِنّا...»، «حقیقتی است انکار ناپذیر» «وَ کانَ أَمْرًا مَقْضِیًّا»، حضرت عیسی در گهواره به مردم گفت:«قالَ إِنّی عَبْدُ اللّهِ...» من بنده خدایم نه خدا و نه پسر خدا،«صاحب شریعت» «آتانِیَ الْکِتابَ...» خداوند برای من کتاب و شریعت داده است، «پیامبر الهی» «وَ جَعَلَنی نَبِیًّا» و مرا نبی و پیامبر قرار داده است، «مولود مبارک» «وَ جَعَلَنی مُبارَکًا...»، «احترام گذار به مادر» «وَ بَرًّا بِوالِدَتی وَ لَمْ یَجْعَلْنی جَبّارًا شَقِیًّا»، «سخن حق» «ذلِکَ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذی فیهِ یَمْتَرُونَ»، «کلمه الهی» «إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ»، خداوند نام او را مسیح و عیسی نهاده است «اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ...»، در دو دنیا صاحب آبرو است «وَجیهًا فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ...»، «از مقربان درگاه خداوند است» «وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ»، «در گهواره سخن می‌گفت»«وَ یُکَلِّمُ النّاسَفِی الْمَهْدِ...»، «از خوبان و شایستگان است» «... وَ مِنَ الصّالِحینَ»، «خداوند به او کتاب و تورات و انجیل آموخته است»«وَیُعَلِّمُهُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ اْلإِنْجیلَ»، «فرستاده شده از طرف خدا به سوی بنی اسرائیل است» «وَ رَسُولاً إِلى بَنی إِسْرائیلَ أَنّی قَدْ جِئْتُکُمْ بِآیَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ...»، «دارای معجزات گوناگون است» «أَنّی أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنْفُخُ فیهِ فَیَکُونُ طَیْرًابِإِذْنِ اللّهِ وَ أُبْرِىُ اْلأَکْمَهَ وَ اْلأَبْرَصَ وَ أُحْیِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللّهِ وَ أُنَبِّئُکُمْ بِما تَأْکُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فی بُیُوتِکُمْ إِنَّ فی ذلِکَ لآیَةً لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ»، «تصدیق کننده تورات موسی است» «وَ مُصَدِّقًا لِما بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرات» .
خداوند درباره انجیل می فرماید: «... وءاتَینـهُ الاِنجیلَ فیهِ هُدی ونورٌ...;(مائده/46) و انجیل را به او دادیم که در آن هدایت و نور بود...» و در ادامه می فرماید: «و این کتاب آسمانی نیز تورات را که پیش از آن بود، تصدیق می کرد و هدایت و موعظه ای برای پرهیزکاران بود..»
حضرت مریم بافضیلت ترین زن تاریخ
حضرت مریم از بافضیلت ترین زنان تاریخ و برگزیده زنان عالم است و تنها بانویی است که بنام او سوره ای در قرآن وجود دارد. قرآن کریم در دوازده سوره و 34 آیه از ایشان نام برده است. بگونه ای که بیشترین اسمی که در رابطه با زنان در قرآن کریم آمده است نام حضرت مریم (س) است. از حضرت مریم (س) در قرآن کریم به عنوان صدیقه یاد شده است و همچنین در سوره آل عمران اشاره ای به ارتباط ایشان با ملائکه شده است و لذا به آن زن با فضیلت، محدّثه نیز گفته می شود ایشان روزها روزه می گرفت و شبها شب زنده داری می نمودند. در رابطه با تولد حضرت عیسی (ع) آیات زیادی در قرآن کریم است.
یکی از نشانه‌های مهر و عطوفت خداوند همان است که بر بندگان خود انسان‌های معصوم و خاصی را قرار داد تا اسباب هدایت و بشارت شوند، یکی از این انسان‌های خاص و بزرگوار حضرت عیسی(ع) است؛ او از پیغمبران اولوالعزمی است که اصل وجود و خلقتش توام با معجزه و سرانجام زندگیش در این جهان نیز با معجزه پایان یافت؛ حضرت عیسی مسیح(ع) پیام محبت ورزیدن به دیگران را برای بشریت به ارمغان آورد، به اقامه عدل و نفی ظلم همت گماشت و دنیاطلبی را مذموم شمرد.
حضرت عیسی(ع) به فرمان خداوند به گونه‌ای اعجازآمیز از مادری باکره و مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن کرد و پیامبری خود را بشارت داد؛ زمان جوانی حضرت عیسی(ع) دوره بحرانی تاریخ یهود است، زیرا یهودیان تحت سیطره رومیان چشم انتظار موعودی نجات‌بخش بودند که با ظهور مسیح(ع) علی‌رغم دیدن نشانه‌ها و معجزات برحق آن حضرت، باز هم با ایشان به مخالفت برخاستند.
مسیح همراه مهدی(عج) در زمان ظهور
در روایات اسلامی و شیعی، بازگشت عیسی مسیح(ع) در زمان ظهور حضرت مهدی موعود(عج) تصریح شده و به نمازگزاردن آن حضرت پشت سر امام عصر(عج) اشاره شده است.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسین گلمیرزاده، معاون فرهنگی پژوهشی و آموزشی تبلیغات اسلامی گیلان به خبرنگار ایسنا از گیلان گفت: خداوند متعال با خلقت حضرت مسیح قدرت‌نمایی کرد و فصلی جدید و استثنایی در نظام خلقت گشود.
وی با بیان اینکه حضرت عیسی(ع) در دوران حیات خود به موعظه و شفای بیماران می‌پرداخت و در تعلیمات خویش بیشتر از تمثیل بهره می‌گرفت، افزود: معجزات فراوان، تبیین مسائل اخلاقی به همراه مثال‌ها، شفای بیماران علاج‌ناپذیر و بالاخره پافشاری بر اطاعت از شریعت و پرستش خدای یکتا باعث شد تا تعداد زیادی گرد وی جمع شوند در این میان پیروان نزدیک و خاص او حواریون نام داشتند که دوازده نفر بودند و همیشه همراه حضرت بودند.
این کارشناس دینی با تصریح بر اینکه مسیح(ع) که از ۳۰ سالگی به نبوت برگزیده شد، سرانجام مورد تهدید بزرگان یهود واقع شد و آنان تصمیم به قتل وی گرفتند، بیان کرد: سران یهودی از اینکه مردم به عیسی(ع) علاقه‌مند می‌شدند، احساس نگرانی نموده و می‌دانستند اگر او را آزاد بگذارند، همه مردم به او ایمان می‌آورند؛ روی‌گردانی یهودیان از بزرگان خود باعث شد تا سران یهود به این نتیجه برسند که باید عیسی(ع) را برای حفظ قوم خود، قربانی کنند؛ در آن حال چون خواستند آن حضرت را از میان بردارند، خداوند مسیح(ع) را به آسمان‌ها برد و یهودیان فردی شبیه به عیسی(ع) را به صلیب کشیدند.
