دلجوئی پادشاه مالزی از قاری ایرانی/ حق اکثر قاریان ایرانی در مسابقات مالزی اولی است

محمد عباسی، قاری بین‌المللی قرآن در گفت‌‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره مسابقات بین‌المللی قرآن مالزی که پنجاه و هفتمین دوره آن امسال برگزار شد، گفت: در بعضی از سال‌ها، شرایط سیاسی منطقه، جنگ تحمیلی و نوع دیدگاه داوران در نتایج مسابقات قرآن مالزی تأثیر‌گذار بوده است.
نفر دوم مسابقات قرآن مالزی در سال 73 افزود: تا قبل از انقلاب اسلامی، قاریان شرکت کننده در مسابقات مالزی از کشورهای مختلف، خیلی قوی نبودند اما به برکت انقلاب اسلامی ایران و نقش و حضور مؤثر قاریان ایرانی در سطح مسابقات مالزی، رفته‌رفته این مسابقات، شکل قوی‌تری از حیث سطح قرائت به خود گرفته و قاریان ایرانی نیز توانسته‌اند چندین دوره مقام اول را به خود اختصاص دهند.

قاریان ایرانی در مالزی طوری بخوانند که جای شک و شبهه‌‌ای باقی نماند
این قاری بین‌المللی در ادامه گفت: آنچه مسلم است این است که قاریان اعزامی ایرانی باید در مسابقات قرآن مالزی طوری بخوانند که جای هیچ شک و شبهه‌ای را نداشته باشد و قاری ما به قدری قوی باید بخواند که مقام اولی او کاملاً محرز و معلوم باشد؛ به همین دلیل دستگاه‌ها و مسئولان اعزام قاری به مالزی، نفر دوم مسابقات سراسری ایران را به این مسابقات اعزام می‌کنند.
وی ادامه داد: اعزام نفر دوم مسابقات کشوری به مسابقات قرآن مالزی بدین معنی است که نفر دوم مسابقات کشوری ما خیلی مهم است و قاری خوبی است که شایستگی حضور در مسابقات قرآن مالزی را دارد؛ ما قاری ضعیف به مالزی نمی‌فرستیم که نتواند مقام بیاورد.

برخی شرایط در مسابقات قرآن مالزی، قاری ایرانی را از مقام اول دور می‌کند
عباسی یادآور شد: حتی چند سالی که به قاریان خوش الحان و خوب ایرانی مقام اولی را ندادند، حق‌شان اولی بوده و ممکن است بعضی از شرایط و دیدگاه و نگاه داوری در این مسابقات قاری ما را از مقام اولی دور نگه داشته است؛ چرا که دیدگاه اکثر داوران در مالزی به بخش مهمی مثل تجوید و وقف و ابتدا، دیدگاه کلاسیک و حرفه‌ای نیست به همین دلیل چون دیدشان به این دو بخش، یک دیده عمومی است، نمی‌توانند ریزه‌کاری در بخش تجوید و وقف و ابتدا را خوب تشخیص دهند و فرق قاری برتر و قاری ضعیف را بشناسند.
وی در ادامه گفت: از این رو ممکن است به یک قاری ترکیه‌ای و یا آفریقایی در بخش تجوید حتی نمره بالایی بدهند و به عکس به قاریانی مانند ایران که در بخش تجوید و لحن و ابتدا خیلی روان تلاوت می‌کنند نمره پائین‌تری بدهند. به هر حال این نوع دیدگاه، در نتیجه مسابقات بی‌تاثیر نیست. قاری ایرانی اگر در مسابقات قرآن مالزی، خواندنی مثل خواندن در مسابقه سراسری ایران را انجام دهد انصافاً باید نمره خود را بگیرد و شاید بتوان گفت حق‌شان، اولی است.

قاریان ایرانی در تجوید، وقف و ابتدا و حتی صوت و لحن برتر هستند
وی ادامه داد: ممکن است بعضی از کشورها به لحاظ برتری نسبی در صوت و لحن، بتوانند با قاری ما رقابت کنند اما به دلیل برخورداری قاری ایرانی از تجوید کلاسیک، وقف و ابتدا و حتی توانایی قابل قبول در صوت و لحن، مقام ممتاز اول در انتظار اوست که متاسفانه طی سال‌های گذشته این گونه نشد.
عباسی افزود: قاریان ایرانی چه در مسابقات بین‌المللی ایران و چه در مسابقات مالزی، همیشه آیین‌نامه‌ای می‌خوانند و این مسئله باعث می‌شود که اکثراً مقام اول را به خود اختصاص دهد. غالبا رقابت در این مسابقات بین چند کشور ایران، مصر، مالزی، اندونزی، فیلیپین و بعضی سال‌ها پاکستان است.
وی در این بخش از سخنان خود عنوان کرد: با توجه به حضورم به عنوان قاری و نماینده ایران در مسابقات قرآن مالزی سال 73 و تلاوت خوبی که به نظر اکثر اساتید از جمله استاد دکتر احمد نعینع و سایر رقبای خودم در مسابقات داشتم حقم اولی بود؛ اما این حق را به ایران ندادند و زمانی که برای دریافت جایزه به نزد پادشاه مالزی رفتم در حالی‌ که حاضران در سالن مسابقه، حدود یک دقیقه برای قاری ایران کف می‌زدند پادشاه دست من را گرفته بود و به من گفت: شما ناراحت نیستی رتبه دومی را به شما دادیم؟ و من با تعجب پرسیدم، چطور؟ وی گفت؛ ایران چند سالی است که اول می‌شود و ما خواستیم مقام اولی را به قاری کشور دیگری بدهیم که من در پاسخ گفتم اگر قاری کشور مورد نظر خوشحال می‌شود و این رتبه و مقام موجبات رشد قرائت قرآن در آن کشور را فراهم می‌کند من هم راضی می‌شوم.

هرگاه بین مردم حکم و قضاوت می‌کنید، به عدل و عدالت حکم کنید
عباسی یادآور شد: ناگفته نماند استاد نعینع نیز به هنگام شنیدن مقام دومی برای قاری ایران، بسیار ناراحت شد و به یکی از داوران مالزی گفت: «واذا حکتم بین الناس آَن تحکموُا بالعدل»، به این معنی که «هرگاه بین مردم حکم و قضاوت می‌کنید، به عدل و عدالت حکم کنید» که این داور با شنیدن این آیه گفت اگر ما خطایی در داوری کردیم، خدا ما را می‌بخشد.
وی در ادامه گفت: تنها نکته‌ای که مرا آرام کرد این بود که دیدم پادشاه مالزی صادقانه از این حقیقت و مطلب، پرده برداشت من هم سکوت کردم و حتی اعتراض هم نکردم؛ اگرچه همه رقبای من می‌گفتند؛ نامه اعتراض بنویس و خود قاری میزبان که اول شده بود به من گفت اولی حق شماست.
این قاری بین‌المللی قرآن ادامه داد: یک سال هم یکی از قراء خوب ایرانی ما که به مالزی اعزام شده بود، حق اولی را به او ندادند و خود قاری ایرانی گفت که در روز اختتامیه یکی از داوران مسابقه به او گفته بود، امسال، سهمیه اولی برای قاری ایرانی(شما) نیست.
عباسی افزود: نمی‌توان نتایج مسابقات مالزی را به راحتی پیش‌بینی کرد و تا شب اختتامیه مشخص نیست که قاری کدام کشور اول شده است. آقای حاجی‌حسنی کارگر، جوان مؤدب و قاری خوش‌خوان اگر امسال کمی تعلّل و کوتاهی در تلاوت می‌کرد بعید بود که اول شود اما چون قوی و در واقع مطابق با آئین‌نامه مسابقات قرائت کرد رتبه اولی را از آن خودش کرد که من هم به ایشان این موفقیت را صمیمانه تبریک می‌گویم.
وی درباره داوران مسابقات قرآن مالزی گفت: اکثر داوران که برای داوری به مسابقات قرآن مالزی می‌آیند، فی‌نفسه خواننده حرفه‌ای و با‌کلاس نیستند، ایشان دارای مدارج علمی و دکترا در رشته‌های مختلف قرآنی هستند و استاد دانشگاه هستند و لذا به صبغه خواندن خیلی اهمیت نمی‌دهند.
وی ادامه داد: البته بعضی از داوران صوت و لحن‌شان خوب است و بعضاً دستی در قرائت دارند اما در مقایسه با داوران ایرانی، در سطح پائین‌تری هستند؛ داوران ایرانی هم سواد عملی دارند هم سواد تخصصی، علمی و تئوری و به همین جهت در تمامی رشته‌های تجوید، وقف و ابتدا و صوت و لحن از جایگاه خوبی برخوردار هستند.
این قاری بین‌المللی قرآن در خصوص اهمیت مسابقات بین‌المللی قرآن مالزی گفت: مسابقات قرآن مالزی قدمت بالایی داشته و بیش از نیم قرن است که برگزار می‌شود. این مسابقات نظم و ترتیب و سالن بسیار بزرگ و خوبی دارد؛ به عنوان مثال همان سال که من به مسابقات رفته بودم، یک روز قبل از آغاز مسابقات، همه محتوای مسابقه و افتتاحیه، به صورت ماکت عملیاتی با حضور اکثر مقامات مسئول خودشان(بدون حضور پادشاه) اجرا شد و خیلی جالب بود که زمان تلاوت بنده دقیقاً براساس برنامه‌ریزی قبلی رأس ساعت 8 شب انجام شد.
وی در پایان گفت: نکته دیگر این مسابقه آن است که در این مسابقه اکثر مردم به صورت خود‌جوش با سنین مختلف و زن و مرد همه و همه در یک سالن بزرگ حضور دارند و سکوت قابل توجهی در سالن مسابقات حاکم است؛ فقط زمانی که قاریان خوب و خوش الحانی مثل قاریان ایرانی می‌خوانند، مجلس از سکوت خارج می‌شود.