بررسی وضعیت بیماری ادامه‌دار یک قاری؛
وعده‌هایی که باز هم عملی نشد/ آیا سهم یک سفیر قرآنی این است؟
گروه فعالیت‌های قرآنی: اختصاص مبلغی کمتر از دو میلیون تومان، تمام کمک خیران به وحید مجتهدزاده، قاری بین‌المللی جهت رسیدگی به وضعیت مسکن و بیماری بود، مبلغی که طی جلسه‌ای به این امر تعلق گرفت ولی آیا واقعا برگزاری چنین جلسه و مبلغی در شأن یک سفیر قرآنی است؟
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، همه مردم جهان، ایران را به مردمی، متمدن، مهربان و همیار می‌شناسند، مردمی که به دلیل وحدت و همبستگی که از ائمه معصوم(ع) به ارث برده‌اند، فرقی نمی‌کند در چه صنف و موقعیتی باشند، زمانی که حادثه طبیعی یا غیرطبیعی برای فردی وطنی یا غیروطنی می‌افتد؛ شده باشد قالی زیر پایشان را بفروشند برای کمک از یکدیگر سبقت می‌گیرند.
در این بین هستند گروه‌ها و افرادی که در قالب مؤسسه، NGO و ... با همت و تلاش بسیار، افراد را به تکاپو برای خدمت‌رسانی به هم نوعان وا‌می‌دارند؛ همان‌هایی که از اهالی مختلف جامعه هنرمند و غیرهنرمند نشان لیاقت یا سفیر را به شانه می‌نهند و رابط و سفیر مهربانی بین کشورها و مرز و بوم‌های اسلامی و غیراسلامی می‌شوند.
حال در بین این همه هستند سفیران قرآنی که در مسیر اعتلای فرهنگ قرآنی و ترویج آن تلاش می کنند، اما سهم این سفیران چقدر است و آیا صنفی، مکانی، جایگاهی برای این جهادگران که عاشقانه خود را وقف کلام وحی کرده اند وجود دارد یا نه؟
از چند سال پیش وحید مجتهدزاده، قاری بین‌المللی قرآن و سفیر قرآنی جمهوری اسلامی ایران، به دلیل بیماری دیابت، بینایی، کبد و کلیه، بلکه سلامتی‌اش به مخاطره افتاد؛ اما از آن جایی که قاریان و اهل قرآن همیشه مغفول و مهجور می‌مانند، در اوج مریضی با عزت و افتخار دو سال تمام را دوام آورد و دم نزد.
دقیقا دو سال پیش جمعی از مسئولان به عیادت ایشان رفتند و یک سری قول‌هایی دادند که باز هم عملی نشد، تا اینکه در آخرین روزهای پاییزی، مجدد گروهی از مسئولان به دیدار و عیادت این قاری و استاد رفتند و در این جلسه خواستار بررسی مسئله بهبودی این سفیر قرآنی شدند و البته قول هایی نیز داده شد.
در این راستا جلسه رسیدگی به وضعیت وحید مجتهدزاده، قاری ممتاز مشهدی، دوم دی‌ماه با حضور جمعی از خیران مشهدی در مسجد نقویه برگزار شد؛ جلسه‌ای که هیچ موضوعیتی با این سفیر قرآنی نداشت و بیشتر شبیه حالت گلریزان به خود گرفته بود، بعد از ساعت‌ها انتظار رسیدگی پرونده‌های مختلف، بالاخره قرعه به نام ایشان افتاد.
جلسه رسیدگی با اهدای مبلغی توسط تعدادی از سرشناسان و خیران مشهدی که کمتر از دو میلیون تومان می شود به پایان رسید، مبلغی که نه تنها کفاف بهبود بیماری ایشان را نمی‌کند، بلکه موضوع مسکن و بیمه همچنان در شرایط قبلی وجود دارد.
با شنیدن این مبلغ باورم نمیشد فکر می‌کردم از خستگی، گوش‌هایم اشتباه می‌شنود برای همین به سراغ مسئول ثبت اهدای کمک‌های نقدی رفتم، وقتی با چشم‌های خودم مهر تایید ثبت با سند برابر است را دیدم، آب سردی بود بر تمام گمان‌هایم.
بعد از این جلسه گمان می رفت مبالغی که در منزل این قاری مطرح شد، محقق شده و در اختیار وی قرار گیرد اما حال این سوال مطرح می شود آیا سهم یک قاری که نشان سفیر جمهوری اسلامی ایران را بر شانه دارد، این است؟ اصلا چرا باید یک قاری بین المللی که زمانی افتخارآفرین بوده و اکنون در بستر بیماری است اینگونه برای مشکلش راه پیش رویش بگذارند.
غلامرضا بصیری‌پور، رئیس شورای عالی استان های کشور و مسئول جلسه رسیدگی به وضعیت وحید مجتهدزاده، قاری بین‌المللی قرآن در گفت‌وگو با ایکنا اعلام کرد: این جلسه هر چهارشنبه صبح مخصوص بیماران تشکیل می‌شود که امروز 47 پرونده در این موسسه بررسی شد که یکی از پرونده ها مربوط به وحید مجتهدزاده بود.
وی با بیان اینکه در این جلسات اینکه برای هر بیمار چه کارهایی باید انجام شود مطرح و با همکاری خیران مسئله هزینه مالی این افراد تأمین می‌شود، عنوان کرد: در این جلسه از 20 میلیون تومان، یک میلیون و 650 هزار تومان برای این سفیر قرآنی جمع شد، هزینه‌ای که برای وضعیت کنونی وی بوده و موقتی است؛ هربار که این قاری کشورمان دارویی نیاز داشتند می‌توانند اقدام کنند و بعد از تشکیل پرونده حامی برای ایشان تهیه می‌شود که مثلا یک سال هزینه دارویش را می‌دهد.
بصیری‌پور افزود: متأسفانه در عیادتی که با حضور جمعی از مسئولان از ایشان انجام شد، دعوت کردیم این مسئولان در این جلسه نیز حضور یابند اما امروز هیچ کدام از آنها در جلسه حضور نداشتند.
با شنیدن چگونگی طی شدن روند پرونده وحید مجتهدزاده در این موسسه خیریه و نحوه کمک رسانی به وی به این فکر می افتم که چرا باید تا زمانی که عزیزان قرآنی در کنارمان هستند به یادشان نباشیم؛ مگر غیر این است که ما در کشوری پرورش یافتیم که جنس‌مان از قرآن و تمام دارایی‌مان از آن است؟!
اما اینکه پس از دوسال اکنون قرار است اینگونه فکری به حال بیماری و مشکل بیمه و مسکن وحید مجتهدزاده شود غیر از اینکه چهره ناخوشایندی برای مسئولانمان دارد در شأن یک سفیر قرآنی نیست.
پس چرا، باز هم یادمان می‌رود که قاریان و بزرگ مردان قرآنی سهم بزرگی در کشورمان دارند؛ حتما باید فاجعه منا و از دست دادن چند محسن حاجی‌حسنی‌کارگر در جامعه اتفاق بیفتد تا کمی از وجدان خفته‌مان بیدار شود؟
یادآور می‌شود؛ بیماری دیابت که از سال ۱۳۷۳ گریبان گیر استاد وحید مجتهدزاده شده است با وجود پیش گیری‌ها اکنون چشم، قلب و کلیه‌اش را تحت تاثیر قرار داده به طوری که چشم‌های استاد ۱۰ تا ۲۰ درصد بینایی دارند و قلب هم با نیمی از توان خود می‌تپد. استاد امروز به دلیل ضعف قوای جسمی نمی‌تواند مثل گذشته تلاوت کند و از این بابت بیش از شاگردان و دوستان و آشنایان، این خود اوست که با حسرت این روزها را سپری می‌کند.
در این بین هستند گروه‌ها و افرادی که در قالب مؤسسه، NGO و ... با همت و تلاش بسیار، افراد را به تکاپو برای خدمت‌رسانی به هم نوعان وا‌می‌دارند؛ همان‌هایی که از اهالی مختلف جامعه هنرمند و غیرهنرمند نشان لیاقت یا سفیر را به شانه می‌نهند و رابط و سفیر مهربانی بین کشورها و مرز و بوم‌های اسلامی و غیراسلامی می‌شوند.
حال در بین این همه هستند سفیران قرآنی که در مسیر اعتلای فرهنگ قرآنی و ترویج آن تلاش می کنند، اما سهم این سفیران چقدر است و آیا صنفی، مکانی، جایگاهی برای این جهادگران که عاشقانه خود را وقف کلام وحی کرده اند وجود دارد یا نه؟
از چند سال پیش وحید مجتهدزاده، قاری بین‌المللی قرآن و سفیر قرآنی جمهوری اسلامی ایران، به دلیل بیماری دیابت، بینایی، کبد و کلیه، بلکه سلامتی‌اش به مخاطره افتاد؛ اما از آن جایی که قاریان و اهل قرآن همیشه مغفول و مهجور می‌مانند، در اوج مریضی با عزت و افتخار دو سال تمام را دوام آورد و دم نزد.
دقیقا دو سال پیش جمعی از مسئولان به عیادت ایشان رفتند و یک سری قول‌هایی دادند که باز هم عملی نشد، تا اینکه در آخرین روزهای پاییزی، مجدد گروهی از مسئولان به دیدار و عیادت این قاری و استاد رفتند و در این جلسه خواستار بررسی مسئله بهبودی این سفیر قرآنی شدند و البته قول هایی نیز داده شد.
در این راستا جلسه رسیدگی به وضعیت وحید مجتهدزاده، قاری ممتاز مشهدی، دوم دی‌ماه با حضور جمعی از خیران مشهدی در مسجد نقویه برگزار شد؛ جلسه‌ای که هیچ موضوعیتی با این سفیر قرآنی نداشت و بیشتر شبیه حالت گلریزان به خود گرفته بود، بعد از ساعت‌ها انتظار رسیدگی پرونده‌های مختلف، بالاخره قرعه به نام ایشان افتاد.
جلسه رسیدگی با اهدای مبلغی توسط تعدادی از سرشناسان و خیران مشهدی که کمتر از دو میلیون تومان می شود به پایان رسید، مبلغی که نه تنها کفاف بهبود بیماری ایشان را نمی‌کند، بلکه موضوع مسکن و بیمه همچنان در شرایط قبلی وجود دارد.
با شنیدن این مبلغ باورم نمیشد فکر می‌کردم از خستگی، گوش‌هایم اشتباه می‌شنود برای همین به سراغ مسئول ثبت اهدای کمک‌های نقدی رفتم، وقتی با چشم‌های خودم مهر تایید ثبت با سند برابر است را دیدم، آب سردی بود بر تمام گمان‌هایم.
بعد از این جلسه گمان می رفت مبالغی که در منزل این قاری مطرح شد، محقق شده و در اختیار وی قرار گیرد اما حال این سوال مطرح می شود آیا سهم یک قاری که نشان سفیر جمهوری اسلامی ایران را بر شانه دارد، این است؟ اصلا چرا باید یک قاری بین المللی که زمانی افتخارآفرین بوده و اکنون در بستر بیماری است اینگونه برای مشکلش راه پیش رویش بگذارند.
غلامرضا بصیری‌پور، رئیس شورای عالی استان های کشور و مسئول جلسه رسیدگی به وضعیت وحید مجتهدزاده، قاری بین‌المللی قرآن در گفت‌وگو با ایکنا اعلام کرد: این جلسه هر چهارشنبه صبح مخصوص بیماران تشکیل می‌شود که امروز 47 پرونده در این موسسه بررسی شد که یکی از پرونده ها مربوط به وحید مجتهدزاده بود.
وی با بیان اینکه در این جلسات اینکه برای هر بیمار چه کارهایی باید انجام شود مطرح و با همکاری خیران مسئله هزینه مالی این افراد تأمین می‌شود، عنوان کرد: در این جلسه از 20 میلیون تومان، یک میلیون و 650 هزار تومان برای این سفیر قرآنی جمع شد، هزینه‌ای که برای وضعیت کنونی وی بوده و موقتی است؛ هربار که این قاری کشورمان دارویی نیاز داشتند می‌توانند اقدام کنند و بعد از تشکیل پرونده حامی برای ایشان تهیه می‌شود که مثلا یک سال هزینه دارویش را می‌دهد.
بصیری‌پور افزود: متأسفانه در عیادتی که با حضور جمعی از مسئولان از ایشان انجام شد، دعوت کردیم این مسئولان در این جلسه نیز حضور یابند اما امروز هیچ کدام از آنها در جلسه حضور نداشتند.
با شنیدن چگونگی طی شدن روند پرونده وحید مجتهدزاده در این موسسه خیریه و نحوه کمک رسانی به وی به این فکر می افتم که چرا باید تا زمانی که عزیزان قرآنی در کنارمان هستند به یادشان نباشیم؛ مگر غیر این است که ما در کشوری پرورش یافتیم که جنس‌مان از قرآن و تمام دارایی‌مان از آن است؟!
اما اینکه پس از دوسال اکنون قرار است اینگونه فکری به حال بیماری و مشکل بیمه و مسکن وحید مجتهدزاده شود غیر از اینکه چهره ناخوشایندی برای مسئولانمان دارد در شأن یک سفیر قرآنی نیست.
پس چرا، باز هم یادمان می‌رود که قاریان و بزرگ مردان قرآنی سهم بزرگی در کشورمان دارند؛ حتما باید فاجعه منا و از دست دادن چند محسن حاجی‌حسنی‌کارگر در جامعه اتفاق بیفتد تا کمی از وجدان خفته‌مان بیدار شود؟
یادآور می‌شود؛ بیماری دیابت که از سال ۱۳۷۳ گریبان گیر استاد وحید مجتهدزاده شده است با وجود پیش گیری‌ها اکنون چشم، قلب و کلیه‌اش را تحت تاثیر قرار داده به طوری که چشم‌های استاد ۱۰ تا ۲۰ درصد بینایی دارند و قلب هم با نیمی از توان خود می‌تپد. استاد امروز به دلیل ضعف قوای جسمی نمی‌تواند مثل گذشته تلاوت کند و از این بابت بیش از شاگردان و دوستان و آشنایان، این خود اوست که با حسرت این روزها را سپری می‌کند.
مطالب مرتبط
