علیاکبر محلوجیان، فیلمنامهنویس و نمایشنامه نویس فیلمهای شاخصی همچون پدر سال و زیر تیغ در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، با اشاره به پایان نگارش فیلمنامه «خانم سادات» که نگاهی به زندگی محسن حاجیحسنیکارگر، قاری مهاجر الیالله دارد، گفت: نگارش فیلمنامه تمام شده و مراحل آخر را طی میکند.
وی با اشاره به اینکه فیلمنامه «خانم سادات» برداشتی از زندگی حاج محسن است نه صرفا تمام زندگی محسن حاجیحسنی، ادامه داد: این فیلم داستانی است و مستند نیست؛ همچنین ما از دو برادر آن مرحوم در قصه استفاده نکردهایم چرا که به درام نمیخورد.
وی ادامه داد: ما میخواستیم درام داستانی بسازیم نه مستند داستانی که به جزئیترین موضوع زندگی حاجی بپردازیم از همین رو برای درامتر شدن و دردناکتر شدن غم از دست دادن حاجی برای خانم سادات، شخصیت حاجی حسنی را تک فرزند آوردیم.
محلوجیان در پاسخ به این سؤال که نوشتن فیلمنامه چقدر زمان برده است، عنوان کرد: از سه ماه پیش یعنی 15 روز بعد از شهادت ایشان، ابراهیموند، تهیه کننده این فیلم پیگیر ماجرا برای شروع فیلمنامه مقدماتی بودند اما برای نگارشة تحقیق و گفتوگو با خانواده و دوستانش لازم بود تا تمام مراحل انجام شود.
این فیلمنامهنویس ادامه داد: برای نوشتن فیلمنامه با نزدیکان و شاگردان تماس داشتیم و نکاتی که به یادشان میآمد را برای من میفرستادند تا از این نکات در فیلمنامه بهره ببرم.
قصه «خانم سادات» درامی دردناک را روایت میکند
وی با اشاره به بخشهای پررنگ زندگی حاج محسن، تصریح کرد: عضو کانال تلگرامی حاجیحسنی هستم، در جریان خبرهای به روز در مورد آن مرحوم قرار میگیرم که این اطلاعات به من کمک میکند تا در فیلمنامه چه چیزهایی را اضافه یا کم کنم؛ در این فیلم پدر و مادر و دوستانشان نقش دارند، همچنین از مؤسسات و دوستانی که با حاجی در ارتباط بودند نیز استفاده شده است.
محلوجیان با بیان اینکه قصه در واقع از زمانی روایت میشود که محسن سرباز است، ادامه داد: حاج محسن در سربازی به دنبال گرفتن مجوز برای خروج و رفتن به مکه است؛ در این ماجرا یک سری مشکلات برایش پیش میآید که قصه را به سمت درام میبرد.
این فیلمنامهنویس برجسته کشور با اشاره به اینکه ما نمیتوانستیم قسمتهای منا را بیاوریم چون امکان رفتن به آنجا وجود نداشت، افزود: برای همین احساس آن فاجعه را در متن پیاده کردیم و تأثیر آن فاجعه را بر روی دوستان، خانواده و بچه محلهای این قاری مهاجر الیالله نشان دادیم و به این شکل درام ساخته شده است.
ماجرا با درام آغاز و با درامی تلخ پایان مییابد
وی با اشاره به اینکه از فاجعه منا به غیر از فیلم خبری در آرشیو تلویزیون چیزی نداشتیم، اظهار کرد: آخر قصه با شهادت حاجی به پایان میرسد به گونهای که ماجرا را با حالتی درام آغاز کردیم و با درامی تلخ و غم از دست دادن تک فرزند «خانم سادات» به پایان رساندیم.
محلوجیان در پاسخ به این سؤال که حاج محسن را چقدر میشناختید، اظهار کرد: تصادفا با تصاویر حاج محسن آشنا شدم، یادم میآید صحنه لبیک گفتن ایشان در صحرای منا که عرب مصری از ایشان فیلم گرفته بود، برای من خیلی جالب بود در آن صحنه چیزی از حادثه منا دیده نمیشد.
وی ادامه داد: خبر شهادت ایشان خیلی غیر منتظره بود، بعد از شهادت ایشان به واسطه نوشتن فیلمنامهای با موضوع زندگی آن مرحوم بیشتر با حاجیحسنیکارگر آشنا شدم؛ قبل این اتفاق، شناختم در حد نسبی بود اما الان تمام اطلاعات زندگیاش را میدانم.
این نمایشنامهنویس با تأکید بر اینکه در وبلاگ حاج محسن مطالب قشنگی در مورد قرآن نوشته شده است، تصریح کرد: مثلا در جایی از وبلاگش عنوان کرده که نباید از آیه قرآن استفاده تبلیغاتی کرد، به جای این کار آدم باید به صدای قرآن گوش دهد لذا ما میخواستیم بیشتر ارتباط حاجی با خداوند را نشان دهیم و اینکه حاجی ارتباطی فرازمینی با خداوند داشته است.
اشاره غیر مستقیم به اخلاق و قرآن در فیلمنامهها
محلوجیان در پاسخ به این سؤال که آیا تاکنون
کارهایی این چنینی انجام داده است یا خیر، ادامه داد: کارهایی که تا الان انجام دادهام، مستقیم به موضوع قرآن نپرداخته است مثلا در
فیلم زیر تیغ وقتی طرف آدم میکشد، نمازش
هم دچار اختلال میشود، نمیتواند با حضور قلب نماز بخواند لذا میتوانم بگویم بیشتر فیلمنامههایی که
نوشتم اشاره غیر مستقیمی به موضوع قرآن و اخلاق دارد برخلاف داستان محسن که بهگونهای مستقیم به موضوع قرآن میپردازد.
میتونه جای خالی توجه به قرآن در صدا و سیما و به تبع اون، جای خالی این کتاب الهی رو در بین اقشار جامعه پر کنه...
تا به امروز که ما در فیلم ها از قرآن و قرآنی چیزی ندیدیم و نشنیدیم مگر صدای عبدالباسط زمانی که در فیلم یه نفر از دنیا رفته باشه... خیلی امیدواریم...
چرا دوستان فقط فقط بعد از ازدست دادن آنها به فکر می افتند؟فقط باید کفت متأسفیم...
امیدوارم زندگی انسانهای بزرگی چون این قاری قرآن از این طریق به جامعه معرفی شود
مسلما پر اجر و موجب تعالی فرهنگ است