از سخنرانی مذهبی تا انس با قرآن کریم

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) جمعی از اعضای جامعه قرآنی استان تهران شامل رحیم قربانی، رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ، نماینده‌ای از معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رامین بهرامی، از قاریان ممتاز کشور و اصحاب رسانه در دهه فجر به روال چهارشنبه‌های هر هفته به دیدار خانواده شهید محمدعلی نقاشیان، از شهدای قرآنی رفتند.

در این دیدار پس از تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید توسط رامین بهرامی، رحیم قربانی، ‌رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ در سخنانی ضمن گرامیداشت یاد امام(ره) و شهدای انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و مدافعین حرم خصوصاً شهدای قرآنی کشور در سخنانی گفت: مدتی است که ستاد شهدای قرآنی شکل گرفته و برنامه‌‌های مختلفی را برای شناسایی شهدای قرآنی انجام داده است که در این راستا می‌توان به دیدار هفتگی با خانواده شهدای قرآنی، برگزاری یادواره سوره‌های سرخ و تهیه کتاب و نرم‌افزار اشاره کرد.

وی افزود: شهدای قرآنی با تدبر و تأمل در آیات قرآن کریم از خون خود گذشتند تا انقلاب اسلامی به ما برسد.

همچنین نماینده معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانی تاکید کرد: زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست و جامعه قرآنی باید دین خود را به شهدای قرآنی ادا کند.

در این دیدار، مادر شهید کفاشیان در سخنانی بیان کرد: محمدعلی واقعاً یک فرزند صالح و در مدت عمر کوتاهش نعمت و رحمت زندگی ما بود. یکی از مؤمن‌ترین و خوش‌اخلاق‌ترین انسان‌ها بود که با همه به خوبی برخورد می‌کرد و با حسن خلقش افراد زیادی را متحول کرد.

وی افزود: محمدعلی قبل از سن تکلیف نماز شب می‌‌خواند و این را اتفاقی متوجه شدم. زندگی ساده‌ای داشت و بسیار کم‌خوراک بود. هفت ماهه بود که چیزی نمانده بود در حوضی عمیق خفه شود، ولی خداوند او را حفظ کرد تا سال‌ها بعد به مقام شهادت برسد.

مادر شهید کفاشیان گفت: شب قبل از رفتن محمدعلی به جبهه خواب دیدم که آیت‌الله مهدوی کنی به خانه‌‌مان آمد و در نمازش به جای قل هوالله، سوره الطارق را خواند، در حالی که رو به بیت‌المقدس نماز می‌خواند. صبح این خواب را برای محمدعلی تعریف کردم و او گفت که ان شاءالله قدس آزاد می‌شود. این را که شنیدم خودم روانه‌اش کردم. کمی که از خانه دور شد شیطان مرا وسوسه کرد که یک پسر بیشتر ندارم و اگر برود و برنگردد چه کنم که آیت‌الکرسی خواندم و آرام شدم. محمدعلی 14 فروردین 1344 به دنیا آمد و سرانجام در عملیات خیبر با اصابت ترکش خمپاره در قلبش به شهادت رسید. لحظه شهادت، وی روحانی گردان مهندسی رزمی سیدالشهدا(ع) بود.

وی تصریح کرد: محمدعلی علاقه زیادی به لباس روحانیت خود داشت، ولی آن را برای خود مسئولیتی خطیر می‌دانست. از کودکی اخلاق قرآنی داشت و یادم می‌آید در کودکی که شیرخواره بود یکبار حاج آقا نور او را بغل کرد و محمدعلی با علاقه به محاسن وی دست کشید. حاج آقا هم گفت که محمدعلی با این کار دوستی خود را به روحانیت اعلام می‌کند.

در ادامه یکی از دوستان و همرزمان شهید در سخنانی گفت: محمدعلی از کودکی با بقیه کودکان فرق داشت و کمتر وارد بازی‌های بچه‌گانه می‌شد. اخلاق حسنه‌ای داشت و بسیار ملایم و آرام بود. از کودکی مکبر نماز و فعال بخش فرهنگی مسجد قمر بنی هاشم(ع) بود. در جلسات قرآن استاد معماری، محمدعلی از بقیه ما جلوتر بود و انس عجیبی با قرآن داشت.

وی افزود: محمدعلی بعدها مسئول عقیدتی مسجد شد و شب‌های جمعه در منزل شهدا مجلس دعای کمیل را دایر می‌کرد. همچنین در پادگان دوکوهه سخنرانی مذهبی داشت. علاوه بر این محمدعلی توجه زیادی به افراد بی‌بضاعت داشت و برای چند دختر دم‌بخت جهیزیه فراهم کرد.

همرزم شهید نقاشیان نیز گفت: محمدعلی در جلسات قرآن از قرآن کریم به عنوان کتاب دنیا و آخرت یاد می‌کرد و فعالیت‌های انقلابی گسترده‌ای داشت. چند سالی که از روحانی‌شدن وی گذشت، دو سه باری برای سه یا چهار ماه به عنوان رزمنده و فعال فرهنگی به جبهه رفت و یکبار با اینکه ریزجثه بود یکی از همرزمانش که پایش را از دست داده بود به دوش گرفت و با خود به عقب آورد. وی جبهه را دانشگاه انسان‌سازی می‌دانست و آرزوی شهادت داشت.

وی افزود: اول اردیبهشت 64 بود که در عملیات خیبر ترکشی به قلب محمدعلی اصابت کرد و وی به شهادت رسید. پیکر این شهید اکنون در قطعه 27 بهشت زهرا(س) آرام گرفته است.

این دیدار با اهدای لوح‌ تقدیر و هدایای قرآنی از سوی سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ و معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به پایان رسید.