بزرگداشت مقام معلم در بی‌نظیرترین جلسه قرآن کشور + عکس و فیلم

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در مورد معلم و فداکاری‌های آنها داستان‌های زیادی تعریف شده است، یک روز از معلمی گفته شده که فداکارانه دل به دریا که نه به سیلاب و آب‌های خروشان زمستان‌ سرد لرستان زد و خود رفت تا شاگردان خردسالش که هنوز املای فداکاری را مشق نکرده بودند، بمانند؛ نه خودش ماند و نه شاگردانش و این هم بماند که جسدشان دو هفته بعدتر و کیلومترها دورتر پیدا شد.
یک روز دیگر هم از معلمی گفته شد که این بار هم دل به دریا نه به شعله‌های آتش زد و درون آتش گُرگرفته ناشی از بخاری‌ نفت‌سوز رفت تا دانش‌آموزانش زیست کنند به امید آباد کردن سرزمینشان؛ کم نیستند داستان‌هایی از این دست.

داستان‌هایی که همه گمان می‌بردیم جای‌شان در این مقطع از تاریخ نیست و اشتباهاً به جای اینکه چند ده سال قبل‌تر اتفاق بیفتند در این روزگار اتفاق افتاده است. روزگاری که مردمانش سخت حسابگر شده و برای هر کار خود یک حساب دو دوتا چهارتای معروف را دارند. این معلم‌ها و نسلشان هستند تا نشان دهند که معلمی چیزی جز شغل انبیاء و ادامه مسیر آنها نیست.
با اینکه داستان‌هایی از این دست به لطف شبکه‌های اجتماعی خیلی زودتر به گوش مردم می‌رسد و بیشتر هم دیده می‌شوند اما کمتر از معلمی شنیده بودیم که نزدیک به 30 سال تمام امکانات زندگی خود و حتی خانه‌اش را در اختیار شاگردانش قرار دهد تا رهروی در مسیر انبیاء را بیاموزند، بدون اینکه هیچ چشمداشت دنیوی به این کار داشته باشند.

از سال 1368 و درست از زمانی که هنوز جلسات قرآن حتی در تهران به وفور یافت نمی‌شد، خیابان مصطفی خمینی و کوچه‌ای که از حالا دیگر «شهید سجادی» نامیده می‌شود، میزبان بانوانی است که هر هفته یکشنبه‌ها برای چشیدن چشمه‌های جدید معرفت و غرق شدن در کلام زلال وحی، پای آموزه‌های استاد، حالا دیگر کهنه کار خود می‌نشینند تا به فیضی از ادراکات هستی نائل آیند.
خانه‌ای دو و نیم طبقه، هر هفته یکشنبه‌ها میزبان جلسه آموزش تخصصی صوت و لحن قرآن به بانوان است. جلسه‌ای که نزدیک به 30 سال است ادامه داشته و اهالی این منزل نیز در خدمت قرآن‌آموزان هستند و این سنت را هیچ‌گاه ترک نکرده‌اند.
«سیدمحسن موسوی‌بلده» را همه به استادی علم قرائت قرآن می‌شناسیم، استاد تمامی که شاگردان زیادی را تربیت کرده و هر کدام از آنها به تنهایی کسوت استادی را برازنده و زیبنده خود کرده‌اند. همه استاد را به کتاب «حلیةالقرآن» می‌شناسیم. اما استاد موسوی‌بلده در یک عرصه دیگر از معلمی سال‌ها در کشور بی‌نظیر بوده است.
«آموزش تخصصی صوت و لحن قرآن به بانوان» این عنوان را سال‌ها استاد موسوی‌بلده صاحب بوده آن است و هم اینک نیز از معدود جلسات آموزش قرآن در کشور است. جلسه‌ای که تا سال‌ها شرایط ورودی خاصی داشته و کم کم استاد به خاطر سهولت بیشتر جهت حضور بانوان در آن، برخی قوانین را نادیده گرفته است.

بانوانی همچون راضیه جمالی،‌ معصومه عباسی نظری، مرجان نیاورانی، زهرا صریحی‌نژاد، فاطمه شیرازی، سما بابایی، آرزو اسلامی، سمیه حاجعلی از داوران و رتبه‌داران مسابقات مطرح کشور و بین‌المللی، تنها بخشی از حاضران در این جلسه قرآنی بودند. همسر استاد و نیز فروغ السادات موسوی، خواهر استاد نیز از شاگردان نخست این کلاس بوده‌اند.
یکشنبه 12 اردیبهشت، روز معلم، هر دانش‌آموز و طالب علمی به دنبال بهانه‌ای برای پاسداشت مقام شامخ معلم خود است، قرآن آموزان جلسه صوت و لحن استاد موسوی بلده نیز از این فرصت استفاده کرده و تدارک برنامه‌ای را برای این روز آن هم بعد از جلسه آموزش قرآن، دیده‌اند.
جلسه براساس قانون 27 ساله خود رأس ساعت 17:30 آغاز می‌شود، برای اولین بار است که قرآن‌آموزان بی‌صبرانه منتظر پایان آموزش و شروع مراسم گرامی‌داشت مقام استاد هستند.
اولین برنامه بعد از پایان برنامه آموزش قرآن، اهدای دسته‌های گل به استاد است و بعد هم یکی از شاگردان شعری را در مقام معلم می‌خواند، بعد از آن یکی دیگر از شاگردان که پدربزرگش شب قبل دو بیت شعر در وصف استاد سروده است، تقدیم می‌کند. با این شعرخوانی جلسه بزرگداشت مقام معلم گرم شده و استاد نیز به وجد آمده است.
آرزو اسلامی، حافظ کل قرآن که از حس بینایی محروم است، سومین نفری است که شعری را تقدیم مقام استاد می‌کند، وی این بار نیز هنرمندانه ظاهر می‌شود و شعری را که خود سروده است می‌خواند که مورد تشویق حاضران در جلسه قرار می‌گیرد.

استاد در ادامه چند جمله‌ای را هم در مورد مقام شهید مطهری و نیز روز بزرگداشت معلم بیان می‌کند و می‌گوید: «به حق روز شهادت استاد مطهری به نام معلم نامگذاری شده است، ایشان نمونه بارز معلم بودند و کتاب‌های ماندگار ایشان، مبین این امر است. تا جایی که حضرت امام خمینی(ره) در مورد ایشان فرمودند که کتاب‌های استاد مطهری بلا استثناء مفید هستند. همین موضوع نشان دهنده شناخت حضرت امام(ره) از شاگرد خود است».
استاد می‌افزاید: «معلمی، تنها این نیست که سر کلاس حاضر شویم و به آموزش بپردازیم، همین که یک کلمه به شخصی آموزش دهیم کار معلمی را انجام داده‌ایم. عالمی که علم خود کتمان کند، همه چیز در زمین و آسمان او را نفرین و لعنت می‌کند و از سوی دیگر عالمی که علم خود را آموزش دهد همه چیز در آسمان‌ها و زمین و حتی ماهیان در دریاها برای او طلب خیر می‌کنند».
حالا صحبت‌های استاد موسوی بلده پایان یافته و در این بین یکی از بانوان حاضر در جلسه که هر هفته خود را از همدان به تهران می‌رساند تا این جلسه را از دست ندهد، فرصت را مغتنم می‌شمرد و روز معلم را به صورت ویژه به استاد تبریک می‌گوید. این شاگرد که به نظر، سخت نگران برگشتن به شهر خود بعد از پایان جلسه است، کلمه استاد را کاملاً زیبنده استاد موسوی بلده می‌داند و می‌گوید: «همه ما از استاد موسوی بلده تنها قرآن نمی‌آموزیم، بلکه درس اخلاق را نیز یاد می‌گیرم».

صحبت‌‌های این بانوی همدانی که پایان می‌یابد. طنین صدای جمیع بانوان که با لحنی زیبا صلوات بر پیامبر می فرستند، فضا را می‌شکافد، استاد هم طاقت نمی‌آورد و به یاد سال‌های جوانی هم‌نوا می‌شود با شاگردهای خودش و چندین بار صلوات را تکرار می‌کنند.

در اثنای مراسم یادی از استاد «سوسن هرجی»، بانویی که حالا در بین جمع نیست و به دیار باقی شتافته است می شود؛ جلسه که پایان می‌یابد، همسر استاد که در تمام این 27 سال حضوری فعال داشته است و باید او را خادم القرآن نامید، با شیرینی از مهمانان هفتگی خود پذیرایی می‌کند و بعد هم عکس یادگاری شاگردان به نیت ثبت شدن برای همیشه در روز معلم و برای بهترین معلم دنیا گرفته می‌شود.