مجید امرایی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: دو روز گذشته به دعوت گروه تئاتر باران در مشهد مقدس تماشاگر نمایشی بودم به نام «راز درخت مقدس» که مصداق یک تئاتر دینی با انگارههای قرآنی بود و به تقابل دو نیروی خیر و شر میپرداخت.
وی ادامه داد: از جمله نکات بارز این نمایش که نویسندگی آن را داوود کیانیان به عهده داشت و کارگردانی آن نیز برعهده حمید کیانیان بود، بازی گروهی از معلولان حرکتی است که به شیوه هنرمندانهای این نمایش تأثیرگذار را اجرا کردند و همه مخاطبان خود را که در سالن هلال احمر شهر مقدس مشهد گرد هم آمده بودند تحت تأثیر خود قرار دادند.
امرایی تصریح کرد: از جمله ویژگیهای نمایش «راز درخت مقدس» توجه به مقوله تئاتر درمانی(سایکودارم) بود که در شرایط فعلی در بسیاری از کشورهای صاحب تئاتر دنیا به عنوان یک اصل در روند درمانی افراد مبتلا مورد توجه قرار گرفته و چند سالی است که در ایران توجه جدی و مثبتی به این گونه تئاتری شده و گروههای زیادی به ویژه مراکز درمانی و بهداشتی برای تسریع در بهبود احوال بیماران خود به آن روی آوردهاند.
مدیر سرای روزنامهنگاران ایران در ادامه گفت: اما علاوه بر ویژگیهای ساختاری این گونه تئاتری و اثرات ثمربخشی که دارد در مشاهده مورد اخیر یعنی تئاتر «راز درخت مقدس» نکتهای که حائز اهمیت است اینکه گروه، نمایشی محتوایی ارزشی و قرآنی را نیز در روایت نمایشی خود اختیار کردهاند که این اثرات مثبت نمایش را دوچندان میکند.
وی افزود: توجه به عبارات نویدبخش و امیدوارکننده در کلام وحی و گفتار معصوم (ع) و تبدیل آن به یک روایت نمایشی میتواند به کمک ساختار کاربردی سایکودرام آمده و آن را تبدیل به ابزاری ثمربخش در روند درمانی و بهبود شرایط زیستی نمایشگران و مخاطبان آن نمایش که هر دو از جمله طیف خاص جامعه هستند کند.
مدیر اسبق کانون تئاتر خیابانی تأکید کرد: از آنجا که درصد قابل توجهی از اقشار جامعه را افراد معلول جسمی و حرکتی و یا اعصاب و روان که بنا به دلایلی همچون وقوع جنگ، تصادف و یا به طور مادرزادی درگیر این عارضه هستند تشکیل میدهند، علاوه بر صحه گذاشتن به تولید این گونه نمایشی باید تدبیری اندیشیده شود تا با استفاده از محتوای دینی قرآنی روایتی آموزنده و اصولی در جریان تولیدات نمایشی ویژه این قشر از جامعه تولید شود.
امرایی در پایان گفت: اخیراً شاهد برگزاری چند دوره جشنواره تئاتر معلولان بودیم که حتی این اواخر به شکل بینالمللی به همت سازمان بهزیستی و مرکز هنرهای نمایشی ارشاد برگزار شد، اما باید به این نکته توجه کنیم که جریان مقطعی و جشنوارهای هنر تئاتر و سایر فعالیتهای فرهنگی نمیتواند به بهبود شرایط زیستی معلولان و سایر اقشار جامعه که شرایط ویژهای دارند کمک کند و باید مسئولان فرهنگی برای بهبود شرایط و امید به زندگی این افراد برنامهریزی جامع فرهنگی در همه عرصهها و رشتهها با تأکید بر آموزههای قرآنی داشته باشند.