حجت‌الاسلام کوشا عنوان کرد:
مسئله روایات تفسیری و رسم‌الخط؛ خلاهایی نیازمند تدبیر
گروه حوزه‌های علمیه: باید لجنه‌ای از علمای قم و دانشگاهیان علوم قرآنی تشکیل تا خلاهای موجود در موضوعات قرآنی از جمله روایات تفسیری و رسم الخط قرآن را برطرف کنیم.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی کوشا، نویسنده، مترجم و منتقد ترجمه قرآن کریم دیشب نهم خرداد ماه در نشست
نقد و بررسی ترجمه قرآن حداد عادل که در ساختمان انجمن‌های علمی حوزه برگزار
شد گفت: بیش از 150 نقدی که از قرن چهارم تاکنون بر ترجمه ها چه به صورت مکتوب و چه در کلاس درس گفته ام همه بر سبیل تکمیل بوده و نه از باب تنقیص مولف و مترجم و به همین سبب جمیع کسانی که من توفیق مطالعه آثار و نقد آنان را داشته ام کتبا یا شفاها از من قدردانی کرده‌اند.
وی افزود: ترجمه ایشان گامی به جلو است و ایشان در زبان فارسی از استادان فن هستند و در حفظ و پاسداشت زبان فارسی پیشگام هستند که برای کسانی که در وادی ترجمه هستند بسیار مفید است.
کوشا بیان کرد: در مرکز فقهی ائمه اطهار فن ترجمه و روش تفسیر را به صورت تخصصی تدریس می‌کنم و یکی از منابعی را که به طلاب رجوع می‌دهم همین ترجمه است؛ زیرا حوزه به فن نثرنویسی و نثر معیار محتاج است تا جایی که در سال 73 وقتی نقدی بر ترجمه دکتر ابوالقاسم امامی نوشتم به علت این بود که دانشگاهیان می‌گویند حوزوی‌ها ادبیات فارسی بلد نیستند.
خلاهای قرآن‌پژوهی
این محقق عنوان کرد: خلاهای زیاد قرآن‌پژوهی سراغ دارم که سازمان‌های عریض و طویل آن را برطرف نکرده‌اند که یکی فن ترجمه و دیگر رسم‌الخط قرآن کریم است.
وی تاکید کرد: من در یک تحقیق حداقل صد مورد تهافت رسمالخطی در رسم الخط عثمان طه دیدم لذا همان طور که در تفسیر کار می‌کنیم باید تفسیر به زبان کنونی بنویسیم و بر روی روایات تفسیری نیز کار تحقیقی عمیقی صورت بگیرد و باید در زمینه رسم‌الخط نیز کار کنیم.
کوشا عنوان کرد: باید لجنه‌ای از علمای قم و دانشگاهیان علوم قرآنی تشکیل و حوزه قم باید مدیریتش را قوی تر کند تا خلاهای موجود در موضوعات قرآنی را برطرف کنیم.
این محقق و استاد حوزه بیان کرد: ترجمه انواعی چون تحت اللفظی، تطیبقی، تفسیری، مضمونی و منظوم دارد که هر کدام حد و مرز خود را دارد و در مقام نقد باید متوجه این مسئله باشیم که این ترجمه از کدام نوع است.
وی افزود: ترجمه حداد عادل از نوع ترجمه تطبیقی است که هنر نویسنده و یا مترجم در این نوع ترجمه معلوم می شود که باید نثر معیار را رعایت کند.
کوشا اظهار کرد: اکثر لغزشگاه‌ها در ترجمه این است که فعل معلوم، مجهول و واو استیناف عطف گرفته شود که اگر مراعات نکنیم از لحاظ فن تطبیق با مشکل مواجه می‌شویم؛ ایشان در آیه 29 بقره معنای واژه «استوی الی» را اشتباه ترجمه کرده همچنین در آیه 8 سوره نور، فعل معلوم به صورت مجهول ترجمه شده است. در آیه 44 حج نیز اصحاب مدین که عطف بر آیه قبل است و کذب که مجهول است به شکل معلوم معنا شده و اصحاب مدین فاعل گرفته شده در حالی که این طور نیست.
کمبود ویراستار قرآنی
این پژوهشگر و نویسنده بیان کرد: 99 درصد از ترجمه‌های کنونی باید به ویراستار اهل فن سپرده شود؛ در همه کشور ویراستار قرآنی از تعداد انگشتان یکدست تجاوز نمی کند و هر کسی حتی اگر مسلط به تفسیر باشد دلیل بر تسلط وی بر ویراستاری نیست زیرا ترجمه، فنی کاملا تخصصی است و حتی برخی از مراجع ما که مترجم هستند اشتباهات بین و روشن دارند لذا باید به اهل آن مراجعه شود.
وی افزود: ترجمه ایشان گامی به جلو است و ایشان در زبان فارسی از استادان فن هستند و در حفظ و پاسداشت زبان فارسی پیشگام هستند که برای کسانی که در وادی ترجمه هستند بسیار مفید است.
کوشا بیان کرد: در مرکز فقهی ائمه اطهار فن ترجمه و روش تفسیر را به صورت تخصصی تدریس می‌کنم و یکی از منابعی را که به طلاب رجوع می‌دهم همین ترجمه است؛ زیرا حوزه به فن نثرنویسی و نثر معیار محتاج است تا جایی که در سال 73 وقتی نقدی بر ترجمه دکتر ابوالقاسم امامی نوشتم به علت این بود که دانشگاهیان می‌گویند حوزوی‌ها ادبیات فارسی بلد نیستند.
خلاهای قرآن‌پژوهی
این محقق عنوان کرد: خلاهای زیاد قرآن‌پژوهی سراغ دارم که سازمان‌های عریض و طویل آن را برطرف نکرده‌اند که یکی فن ترجمه و دیگر رسم‌الخط قرآن کریم است.
وی تاکید کرد: من در یک تحقیق حداقل صد مورد تهافت رسمالخطی در رسم الخط عثمان طه دیدم لذا همان طور که در تفسیر کار می‌کنیم باید تفسیر به زبان کنونی بنویسیم و بر روی روایات تفسیری نیز کار تحقیقی عمیقی صورت بگیرد و باید در زمینه رسم‌الخط نیز کار کنیم.
کوشا عنوان کرد: باید لجنه‌ای از علمای قم و دانشگاهیان علوم قرآنی تشکیل و حوزه قم باید مدیریتش را قوی تر کند تا خلاهای موجود در موضوعات قرآنی را برطرف کنیم.
این محقق و استاد حوزه بیان کرد: ترجمه انواعی چون تحت اللفظی، تطیبقی، تفسیری، مضمونی و منظوم دارد که هر کدام حد و مرز خود را دارد و در مقام نقد باید متوجه این مسئله باشیم که این ترجمه از کدام نوع است.
وی افزود: ترجمه حداد عادل از نوع ترجمه تطبیقی است که هنر نویسنده و یا مترجم در این نوع ترجمه معلوم می شود که باید نثر معیار را رعایت کند.
کوشا اظهار کرد: اکثر لغزشگاه‌ها در ترجمه این است که فعل معلوم، مجهول و واو استیناف عطف گرفته شود که اگر مراعات نکنیم از لحاظ فن تطبیق با مشکل مواجه می‌شویم؛ ایشان در آیه 29 بقره معنای واژه «استوی الی» را اشتباه ترجمه کرده همچنین در آیه 8 سوره نور، فعل معلوم به صورت مجهول ترجمه شده است. در آیه 44 حج نیز اصحاب مدین که عطف بر آیه قبل است و کذب که مجهول است به شکل معلوم معنا شده و اصحاب مدین فاعل گرفته شده در حالی که این طور نیست.
کمبود ویراستار قرآنی
این پژوهشگر و نویسنده بیان کرد: 99 درصد از ترجمه‌های کنونی باید به ویراستار اهل فن سپرده شود؛ در همه کشور ویراستار قرآنی از تعداد انگشتان یکدست تجاوز نمی کند و هر کسی حتی اگر مسلط به تفسیر باشد دلیل بر تسلط وی بر ویراستاری نیست زیرا ترجمه، فنی کاملا تخصصی است و حتی برخی از مراجع ما که مترجم هستند اشتباهات بین و روشن دارند لذا باید به اهل آن مراجعه شود.
مطالب مرتبط
