آرامش به یادماندنی افطار در زمان جنگ/ گلوله‎های خاموش

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، زمانی‌که صحبت از دفاع مقدس و خاطره‎های تلخ و شیرین آن دوران می‎شود قطعا یکی از بهترین و خاطره انگیزترین زمان‎ها ماه مبارک رمضان و جلوه‎های زیبایی است که در مقابل رزمندگان نمایان می‎شد و بعضا آن‌ها را متحیر می‎کرد و به آنها برای حفظ و دفاع از حریم و خاک وطن قوتی دوچندان می‎بخشید. برای شنیدن یکی از این خاطرات به سراغ بیژن نوباوه، از جانبازان و خبرنگاران اعزامی صدا و سیما به مناطق عملیاتی در دوران دفاع مقدس رفتیم که در ادامه با آن همراه خواهید شد.

نوباوه: ماه رمضان زیبا‌ترین ماهی است که همه ما از آن خاطره داریم، ماه مقدسی است که همه تلاش می‌کنند از فیوضات آن بهره‌مند شوند. یادم‌ می‌آید که حدود دو سال عملیات ما در ماه مبارک رمضان قرار داشت و با اینکه شرایط رفت‌آمد به شکلی بود که عذر شرعی هم برای نگرفتن روزه در آن شرایط بسیار سخت وجود داشت، اما رزمندگان ما مقید به روزه بودن و روزه گرفتن را جز یکی از مهمترین مسائل خود می‌دانستند.

روزی که از صدا و سیما به منطقه اعزام شدیم توانستم روزه بگیرم، این در حالی بود که شرایط بسیار سختی در منطقه حاکم بود چراکه در جنوب کشور هم به عملیات رمضان نزدیک می‎شدیم و این موضوع شرایط را بسیار ویژه‎ کرده بود. در این شرایط گاهی اوقات مجبور بودیم در مسیر چاله‎ای را پیدا کنیم و چند ساعتی را در آنجا استراحت کنیم تا بتوانیم شرایط را تحمل کنیم.

آن سال روزه‎‎ای که بچه‎ها گرفتند، در شرایط خیلی ویژه‎ای بود و این طور نبود که عمدتا سحری بخوریم، اما همه مقید به این بودند که افطاری را دور همدیگر جمع بشویم. یادم هست در طول زمانی که روزه می‎گرفتیم و در زمان افطار کردن، همه بچه‎ها تصور می‎کردند چون رزمنده‎های ما مشغول بازکردن روزه خود هستند، عراقی‌ها حملات غافلگیرانه انجام دهند و امکان خطر را پیش بینی می‎کردند.

در این شرایط بود که دیدیم گلوله بارون‎ها و حتی منورهایی که برای روشن کردن زمین و اعلام موقعیت‎ بود در زمان افطار به کلی خاموش می‎شدند و خبری از آنها نبود، معلوم بود که طرف مقابل ما هم که عراقی بودند درگیر همین مسئله هستند.

حدود 12 روزی که در منطقه بودیم این روند در ماه مبارک رمضان و زمان افطار ادامه داشت و هیچ گلوله‎ای رد و بدل نمی‎شد. قطعا این موضوع بخاطر حرمتی است که خداوند برای این ماه مبارک قائل است.

در آن زمان، همه آرامشی را احساس می کردند که این آرامش فقط در زمان افطار به انسان دست می‎دهد، جالب این بود که این حالت با وجود شرایط جنگ در ما مضاعف شده بود. هم آرامش و زیبایی اذان و زمان افطار و هم اینکه خیالمان راحت بود که هیچکس مورد تعرض قرار نمی‎گیرد و هیچ گلوله‎ای هم رد و بدل نمی‎شود؛ این اتفاق به یک خاطره بسیار شیرین از آن زمان در ایام ماه مبارک رمضان برای من تبدیل شده است.