به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، سفره کرم و مهماننوازی حضرت علی بن موسی الرضا(ع)، شبهای ماه مبارک رمضان گسترده است، در یکی از همین شبها به مهمانی شمسالشموس، حضرت رضا(ع) دعوت شده و با زائران و مجاوران کوی دلدار همسفره میشویم.
تاب حضور در حرم دوست بیش از هر چیز دیگری آدم را مسرور میکند، حال جدا از اینکه به مهمانی سلطان هشتم دعوت شده باشی و عاشقانه در حریمش افطار کنی، آری این شعف و اشتیاق در چشمان دعوت شدگان این سفره پر برکت موج میزد زیرا این بارگاه همچون ملجأ عشق است و این افطاری سراسر نور ...
و اینک در صحن هدایت، همان صحنی که هر شب از این ماه، حضور روزهداران را در آغوش خود جای داده است و پذیرای مهمان حضرت است. آنقدر فضا خاطرهانگیز است که عدهای این لحظات را ثبت قاب دوربین خود میکنند.
وارد صحن که شوی امکان ندارد، مجذوب برخورد مهماننوازانه خادمان حرم نشوی؛ مراسم آغاز شده و فوج فوج جمعیت وارد میشوند و پای برنامههای درنظر گرفته شده مینشینند.
چیزی تا لحظات ملکوتی اذان نمانده است. بانگ ملکوتی الله اکبر از منارههای حرم خبر از دعوت پروردگار برای افطاری دیگر را میدهد و چه زیباست اقامه نماز در این بارگاه که هر لحظه نسیم بوی بهشت استشمام میشود و هر کسی را محو عطر خود میکند.
نماز تمام میشود و خادمان حضرت مهمانان را دسته به دسته به سمت سفرههای افطار هدایت میکنند. سر سفره مینشینیم و با چهرهای از شادابی از حضور در این آستان قدسی به روزهداران قبول حق و التماس دعا میگوییم و با آرزوی فرج مهدی موعود(عج) کامهای خود را با طعم غذای حضرت متبرک میکنیم.
از صحن که خارج شوی بوی خوش گلاب بر وجودت مینشیند و بوی اسپند وجودت را تازهتر میکند، با شنیدن خوش آمدید و التماس دعای خادمان به خودت میافتی، چشمانت را بر ضریح میاندازی و از صاحب خانه برای این افطار دلنشین تشکر میکنی.
چه غم انگیز بود لحظه جدایی، آیا دوباره دعوت خواهیم شد؟ آیا این لحظات پرشور و حال را بار دیگر خواهیم دید؟ و چه زود و چشم بر هم زدنی مهمانی تمام شد در حالی كه دلها پر از شوق و امید و لبها پر از ذكر و شكر و دعا بود.
بهناز ثریایی