یک محقق قرآنی:
استناد اختلاف قرائات به زمان پیامبر(ص)، مخالف با ظاهر آیات است
گروه حوزه‌های علمیه: یک محقق قرآنی با رد مستندبودن اختلاف قرائات به دوره پیامبر(ص) و مخالفت بزرگانی مانند امام(ره) با این مسئله گفت: مستندکردن اختلاف قرائات به پیامبر(ص) با ظاهر قرآن منافات دارد، زیرا قرآن به یک وجه وحیانی نازل شده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین صادقی فدکی، قرآن‌پژوه و ناقد کرسی «نقد اجتهاد و اختلاف قرائات» امروز چهارم مهرماه، در این کرسی نقد در پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن با اشاره به سخنان ارائه‌دهنده بحث مبنی بر اینکه بزرگان قرائت اهل سنت در علوم قرآن قائل به استناد اختلاف قرائات به صدر اسلام و سنت هستند گفت: اولین نقد وارد این است که در هر بحثی باید مبانی بحث توضیح داده شود
که در این بحث این کار صورت نگرفته است.
وی افزود: اولین واژه نیز خود کلمه «قرائت» و «اجتهاد» است که نیاز به تعریف دارد، زیرا قرائت و اجتهاد با معنای مصطلح خود تفاوت دارد همچنین مراد از سنت باید تبیین می‌شد زیرا سنت در میان خود اهل سنت نیز دارای معانی متفاوتی است.
وی افزود: نقد دوم این است که ارائه دهنده فرمود که نظریه اجتهاد قراء در قرائت را آیت‌الله خویی بیان کرده و تلقی به قبول شده در حالی که این نظریه قبل از آیت الله خویی نیز مطرح بوده است و در دوره معاصر نیز اگر به نظریات امام(ره) نگاه کنیم می بینیم عبارات امام خمینی در زمینه قرائت قراء بسیار تند است و آن را بازی کردن با قرآن می‌دانند.
صادقی فدکی عنوان کرد: در مطالب ارائه دهنده مباحثی آمده که اجتهادی بودن را تایید کرده است در حالی که محقق به دنبال رد اجتهادی بودن قرائات در دیدگاه بزرگان اهل سنت بوده است.
این محقق قرآنی بیان کرد: محقق دو دلیل برای مستند کردن قرائت آورده؛ اول اینکه عالمان معتقدند که قرائات بر اساس سنت است، در حالی که روایات ذکر شده از این افراد، قابل استناد نیست؛ دلیل دوم محقق نیز این است که آنان سه شرط برای پذیرش قرائت آوردهاند در حالی که این سه ادعای بی دلیل است.
این محقق قرآنی بیان کرد: مصحف عثمان یک قرائت بیشتر نداشت ولی چگونه به هفت و ده و 14 قرائت رسید پس معلوم است که 13 قرائت مخالف با مصحف عثمان است.
صادقی فدکی گفت: اینکه ائمه معصومین بر قرائات خرده نگرفتند دلیل بر تایید آن نبود زیرا نمی‌خواستند این عامل باعث اختلاف میان مسلمین آن هم در موضوع قرآن شود.
استناد اختلاف قرائات به زمان پیامبر(ص) مخالف آیات قرآن است
وی عنوان کرد: قرآن کریم، وحی است و باید پرسید که قرآن در هنگام نزول به یک وجه نازل شد یا به وجوه مختلف از طرفی قرآن به تعبیر خود قرآن، ذکر است و ذکر، با یک نقل ذکر است لذا مستند کردن اختلاف قرائات به پیامبر(ص) با ظاهر قرآن منافات دارد.
صادقی فدکی افزود: از سویی برخی قرائات متناقض است و این تناقض نمی‌تواند به شخص پیامبر(ص) و دوره صدر اسلام باز گردد. بنابراین آنچه از آیات بر می‌آید این است که خداوند سبب حفظ قرآن شده و خواهد شد.
وی افزود: اولین واژه نیز خود کلمه «قرائت» و «اجتهاد» است که نیاز به تعریف دارد، زیرا قرائت و اجتهاد با معنای مصطلح خود تفاوت دارد همچنین مراد از سنت باید تبیین می‌شد زیرا سنت در میان خود اهل سنت نیز دارای معانی متفاوتی است.
وی افزود: نقد دوم این است که ارائه دهنده فرمود که نظریه اجتهاد قراء در قرائت را آیت‌الله خویی بیان کرده و تلقی به قبول شده در حالی که این نظریه قبل از آیت الله خویی نیز مطرح بوده است و در دوره معاصر نیز اگر به نظریات امام(ره) نگاه کنیم می بینیم عبارات امام خمینی در زمینه قرائت قراء بسیار تند است و آن را بازی کردن با قرآن می‌دانند.
صادقی فدکی عنوان کرد: در مطالب ارائه دهنده مباحثی آمده که اجتهادی بودن را تایید کرده است در حالی که محقق به دنبال رد اجتهادی بودن قرائات در دیدگاه بزرگان اهل سنت بوده است.
این محقق قرآنی بیان کرد: محقق دو دلیل برای مستند کردن قرائت آورده؛ اول اینکه عالمان معتقدند که قرائات بر اساس سنت است، در حالی که روایات ذکر شده از این افراد، قابل استناد نیست؛ دلیل دوم محقق نیز این است که آنان سه شرط برای پذیرش قرائت آوردهاند در حالی که این سه ادعای بی دلیل است.
این محقق قرآنی بیان کرد: مصحف عثمان یک قرائت بیشتر نداشت ولی چگونه به هفت و ده و 14 قرائت رسید پس معلوم است که 13 قرائت مخالف با مصحف عثمان است.
صادقی فدکی گفت: اینکه ائمه معصومین بر قرائات خرده نگرفتند دلیل بر تایید آن نبود زیرا نمی‌خواستند این عامل باعث اختلاف میان مسلمین آن هم در موضوع قرآن شود.
استناد اختلاف قرائات به زمان پیامبر(ص) مخالف آیات قرآن است
وی عنوان کرد: قرآن کریم، وحی است و باید پرسید که قرآن در هنگام نزول به یک وجه نازل شد یا به وجوه مختلف از طرفی قرآن به تعبیر خود قرآن، ذکر است و ذکر، با یک نقل ذکر است لذا مستند کردن اختلاف قرائات به پیامبر(ص) با ظاهر قرآن منافات دارد.
صادقی فدکی افزود: از سویی برخی قرائات متناقض است و این تناقض نمی‌تواند به شخص پیامبر(ص) و دوره صدر اسلام باز گردد. بنابراین آنچه از آیات بر می‌آید این است که خداوند سبب حفظ قرآن شده و خواهد شد.
