حق «شیار 143» ادا نشده است

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت، نشست تجارب بازیگری در فیلم «شیار 143» عصر روز گذشته، 4 مهرماه در سالن شماره 3 پردیس سینمایی ملت برگزار شد. مریلا زارعی، بازیگر فیلم «شیار 143» در ابتدای این جلسه از مخاطبان خواست تا حدس بزنند در داخل جعبه‌ای که همراه خود آورده است، چه چیزی قرار دارد. وی درباره فیلم سینمایی «شیار 143» گفت: این فیلم توانست به قلب مخاطبان در ایران نفوذ کند و فیلمی فراتر از فیلم‌های معمول سینمای ایران است که صرفاً مشکلات اجتماعی را بیان می‌کند. اگرچه این فیلم‌ها هم قابل احترام هستند و مخاطبان خاص خود را دارند، اما «شیار 143» به دلیل این که قصه مادری را روایت می‌کند که طی جنگ تحمیلی از نقطه انتظار به یقین امید و ایمان می‌رسد و درست در جایی که رادیو را از کمر باز می‌کند و همان زمان پیکر فرزندش را به عنوان عزیزترین مرد زندگی‌اش در آغوش می‌کشد، اثرگذاری بیشتری دارد.

وی با بیان این که بازی در همه گونه‌های سینمایی را تجربه کرده است، افزود: بازیگر در همه گونه‌های سینمایی باید از جان مایه بگذارد، اما سهم من در «شیار 143» فراتر از کارهای دیگرم بود، زیرا معمولاً در سایر فیلم‌ها بازیگر خود را از منظر یک نقش می‌بیند و به جامعه اطراف توجه می‌کند. به تبع برای شناخت بهتر نقش باید با خصوصیات آن آشنا شود. این آشنایی قطعاً از طریق کتاب و مقاله اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه باید تجربه‌ای ملموس باشد.  

این بازیگر همچنین ادامه داد: دارایی الفت در «شیار 143» دم‌دست نبود که به راحتی آن را به دست آورم، بنابراین من بیش از آن که با مادران شهدا صحبت کنم، ذهن و روح و روان خود را بیدار کردم، چون حوزه دفاع مقدس را حوزه‌ای شهودی می‌دانم. ایمان داشتم برای بازی این نقش باید از تجربه 18 سال بازیگری‌ام استفاده کنم. از این رو طبق عادت همیشگی‌ام برای بازی در هر نقشی یک موسیقی در ذهنم نقش گرفت، اما هر آنچه موسیقی در ذهنم داشتم، مرور کردم و دیدم به الفت نمی‌خورد. من الفت را در سجاده نماز پیدا کردم. به نظرم حق مطلب درباره فیلم «شیار 143» ادا نشده است و تحلیل فنی و تکنیکی درباره این اثر چندان درست نیست.

وی با اشاره به اهمیت نقش الفت در دیده شدن «شیار 143» تاکید کرد: به نظرم این حال الفت بود که «شیار 143» را جان بخشید و از شکل تله فیلم آن را خارج کرد، چون قصه‌هایی نظیر این را قبلاً در تلویزیون دیده بودیم. خمیدگی الفت که کارگردان با آن مخالف بود به دلیل بار سنگین انتظار بر بدن او دیده شد. 

وی با بیان این که بازیگری حیطه مقدسی است، ادامه داد: اعتراف می‌کنم اگر همین حالا بخواهم در «شیار 143» به همان شکل بازی کنم، نمی‌توانم، زیرا عنصر خلاقه یک بار بر بازیگر وارد می‌شود و قابل تقلید و تکرار نیست. در دو سه سال اخیر دیدم که درباره شیار 143 از منظر تحلیلی بسیار صحبت می‌شود. خدواند نرگس آبیار را بسیار دوست داشته که چنین قلم و تاثیری به فیلمش عنایت کرده است. ان‌شالله که خداوند باز هم دوستش داشته باشد و فیلم‌های تاثیرگذار دیگری بسازد و به من هم توفیق بدهد الفت را بار دیگر در سینما تکرار کنم.

زارعی در پایان با باز کردن جعبه که در آن تربتی از محل نبرد یک شهید تفحص شده قرار داشت، عنوان کرد: من با این خاک مانوس هستم و همه ما به این خاک مدیون هستیم. خاکی که استخوان شهدایمان را استتار کرده است. خاکی که مادران چشم انتظار بر آن سجده می‌کنند. من افتخار می‌کنم که خداوند به من توفیق داد به واسطه ایفای نقش الفت «شیار 143» مادران شهید را بیشتر بشناسم و هرچه آن‌ها را بیشتر شناختم، احساس کوچکی بیشتری کردم.