حبیب صداقت، قاری بینالمللی کشور در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، به بیان دغدغههای نسل جوان قرآنی و نقش پیشکسوتان در راهبرد اهداف قرآنی پرداخت.
صداقت درخصوص نقش اساتید پیشکسوت در موفقیتهای قرآنی بیان کرد: اگر بخواهیم واقعبین باشیم موفقیتهای قرآنی به خاطر فعالیتهای پیشکسوتان است. البته پیشکسوت به معنای کسی که رتبه بینالمللی داشته باشد یا معروف باشد نیست. مهم این است که جامعه به قرآن گرایش پیدا کند و این که استاد بینالمللی باشد یا نباشد مهم نیست شاید بشود گفت اگر این اساتید پیشکسوت نبودند و یک جریانی را راه نمیانداختند خیلیها اصلاً از قرآن و فعالیتهای آن باخبر نمیشدند و انگیزهای برای کار قرآنی نداشتند.
وی درخصوص لزوم حمایت اساتید از فعالان قرآنی افزود: جا دارد وضعیت حمایتها از این بهتر شود. قاریان جوان در فیلتر مسابقات گیر کردهاند و متأسفانه مسابقات روندی پیدا کرده که خروجی آن به یک یا دو نفر رسیده است و مسئولان به مسابقات بینالمللی ایران و مالزی اهمیت میدهند اما بهتر است مسئولان به سایر مسابقات بینالمللی هم توجه کنند و به قاریانی که در این مسابقات مقام کسب میکنند بها دهند. علیرغم اینکه افراد با استعداد و خوش خوانی را داریم که در آینده میتوانند بدرخشند اما متأسفانه تقاضایی برای تلاوت این قاریان خوش خوان نیست و آن طور که شایسته است به آن اهمیت داده نمیشود. البته این بخشی از این مسئله مربوط به مسئولان است که باید فضای جامعه را به سمتی پیش ببرند که ارگانها و نهادهای مختلف تقاضای بیشتری برای فعالیتهای قرآنی داشته باشند.
این قاری بینالمللی در ادامه تصریح کرد: برخی از اساتید پیشکسوت به قاریان جوان توجه دارند، اما توجه کردن به خودی خود کافی نیست بلکه باید حمایت هم در کار باشد. اگر اساتید پیشکسوت توانایی دارند باید جوانهای خوشخوان را به محافل و جلسات قرآن معرفی کنند. قاریان به همان اندازه که توانمند هستند باید جایگاه داشته باشند.
وی افزود: برای نمونه یک استاد قرآن که صاحب نفوذ است و در جامعه مقبولیت دارد اگر جوانی را میبیند که خوشخوان است، بهتر است عرصه را خالی کند و به آن قاری جوان فرصت اجرا بدهد اما این اتفاق نیفتاده است و جا دارد اساتید پیشکسوت یک مقدار دلسوزانهتر فعالیت کنند. البته این نحوه تعامل و برخورد هم مطلق نبوده بلکه کاملاً نسبی است.
صداقت گفت: برخی اساتید فقط موفقیت یک قاری را در کسب رتبه اول بینالمللی میدانند. در جلسات برخی اساتید بین یک قاری که رتبه بینالمللی ایران و مالزی را دارد فارغ از این که تلاوتش خوب یا متوسط باشد و آن کسی که رتبه ندارد در زمان تلاوت و نوع برخورد فرق قائل هستند و این مسئله درست نیست. خود اساتید اذعان دارند مسابقات دلیلی بر برتری نیست اما میبینیم در برخوردها و نگرششان به قراء مسابقات تأثیرگذار است.
قاری بینالمللی در ادامه بیان کرد: تلاوت قرآن یا هر هنر آوایی به این شکل مانند مداحی و ... نیاز دارد که قاری هر روز برنامه داشته باشد و بخواند در کشور ما مخصوصاً برای قشر جوان که در سد مسابقات گیر کردهاند تقاضاهای کمی وجود دارد. دوستانی هستند که خواندن خوب و تأثیرگذاری دارند ولی از وضع موجود گلایهمند هستند. در تلاوت قرآن آن قدری که شایسته این امر است تقاضایی برای تلاوت و اجرای برنامه به شکل مطلوبی وجود ندارد و این مسئله به مسئولان امر برمیگردد که تدابیری بیندیشند.
وی درخصوص مسابقات بیان کرد: قاریان تا عنوان را کسب نکنند مسئولان آنها را حمایت نمیکند در حالی که وقتی سطحبندی را اعلام میکنند یعنی همه در یک سطح هستند و باید به همه به یک اندازه جایگاه بدهیم. در صورتی که شاهد هستیم یک نفر ممتاز است و بینالمللی میرود و اگر مقامی بیاورد تبدیل به یک قاری ویژه میشود در حالی که این این غلط است و به معنای نادیده گرفتن رأی و نظر داوران داخلی محسوب میشود.
قاری ممتاز کشور درخصوص طرح ارزیابی قاریان توسط شورای عالی قرآن گفت: بهتر است به طرح ارزیابی قاریان عنایت بیشتری شود، یعنی اگر قاری توانست عنوان قاری ممتاز را در این طرح کسب کند او را به عنوان قاری ممتاز را قبول کنند، این طرح یکی از کاملترین طرحها است که برای مشخص کردن جایگاه قاریان و سطح آنها ارائه شده و حیف است که در همین حد باقی بماند. شاهد هستیم که استقبال از قاریان منوط به رتبه آنها است اما باید به این طرح بیشتر بها داده شود. در این طرح در چند مرحله علاوه بر دانش فنی قاری، دانش نظری و علمی او هم مورد ارزشیابی قرار میگیرد و عواملی مانند استرس و ... در اجرای تلاوت قاری به حداقل میرسد.
صداقت گفت: با توجه به اهمیت بحث تولید ملی و اقتصاد مقاوتی شاهد هستیم که از کشورهای دیگری برای تلاوت قرآن دعوت صورت میگیرد در حالی که قاریان داخلی ما شاید از آنها بهتر باشند و این مسئله اتفاق ناخوشایندی است. با توجه به نامگذاری سال به اقتصاد مقاوتی و دستور رهبری باید این دعوتها با دقت بیشتری صورت گیرد.
وی در ادامه تصریح کرد: تولید داخلی لزوماً به معنای تولید کالا نیست، تولید داخلی یعنی از سرمایه و نیروی جوان ایرانی بهرهبرداری شود، کالای ایرانی هم که تولید میشود به خاطر این است که اشتغال صورت بگیرد و این فاجعه است که به جای استفاده از قاریان ممتاز خودمان که آیندهدار هستند از قاریان درجه چندم مصری استفاده میشود.
صداقت بیان کرد: تلاوت قرآن بحث پیچیده و فرایند سختی است که یک فارسیزبان بتواند به مراحل بالا برسد تا جمعی از تلاوت او لذت ببرند، اگر یک استعداد ویژهای را در تلاوت قرآن ببینیم که به درجه مطلوبی رسیده و حمایت نمیشود یک خسارت بزرگ برای جمهوری اسلامی تلقی میشود.
وی درخصوص مهمترین نیازهای آموزشی قاریان جوان افزود: تلاوت قرآن معجونی از تجوید، صوت و لحن و .. است، اینها در کنار هم باید رشد کنند و مهمترین عامل هم مداومت بر خواندن و درست خواندن است. خیلی از قاریان ما بحث استفاده صحیح از صدا را بلد نیستند. صداسازی، پرورش صدا و توجه به اصالت در تلاوت قرآن از جمله مسائلی است که باید بدان اهمیت بیشتری داده شود.
صداقت در ادامه افزود: تجربه و سوابق دعوت از قاریان مصری ثابت کرده که معمولاً اساتید ما به لحاظ تئوریک و علم تلاوت قرآن میتوانند مفیدتر باشند، از طرفی هم قاریان مصر به لحاظ کیفی تنزل کردهاند و نسل طلایی مصر افول کرده است لذا بهتر است از توان و ظرفیت اساتید داخلی استفاده کرد.
صداقت درخصوص نهادهای حمایتکننده بیان کرد: سازمانها و نهادهای قرآنی که این وظیفه را به دوش دارند برای حمایت از نسل جوان و فعالان قرآنی باید وارد عمل شوند و حمایتهای لازم را انجام دهند. البته انسجام این نهادها هم مهم است و اگر یک تشکل واحد داشته باشیم و همه اینها در یک تشکل واحد تجمیع شود موفقتر خواهیم بود.
اگر اینطوری که ایشون فرمودن پس دیگه چرا مسابقات برگزار میکنند،ی ارزیابی برگزار کنند و همه قاریان رو دعوت کنند و....
دیگه اینهمه هزینه هم برای مسابقات نمیخواد بکنن.
ایشان چون خودشون در هیچ مسابقه ای نمیتونن رتبه کسب کنن ی همچین نظری دارن.
هیچ وقت یک قاری حرفه ای به وسیله مسابقات خودش رو ثابت نمیکنه ولی در کشور ما متاسفانه همچنان این روند اشتباه ادامه داره
اصولا مسابقات قرائت قرآن برای سطوح ابتدایی این عرصه قابل استفاده است و نه برای تعیین و انتخاب یک قاری برجسته.
بنده هم در طرح ارزیابی قاریان شرکت کردم و درجه ۳ را کسب کردم و امسال قصد شرکت در درجه ۲ را دارم و بسیار این روش را پسندیده میدانم.
ایشون رتبه سوم مسابقات بین المللی ترکیه هستن درسال پیش
در ضمن اگر چند تا از تلاوتهای ایشونو گوش کرده باشید بیشتر سطح تلاوتشون متوجه میشید.
ضمنا به نظر بنده اصل برگزاری مسابقه غلط است که البته .... خوبی برای داوران شده است . مگر مداحان مسابقه دارند؟ خوانندگان مگه مسابقه دارند؟ چرا باید یک قاری برای مطرح شدن در جامعه هزاران استرس را تحمل کند و در آخر با صرف و تلف شدن انرژی زیادی سرخورده شود و از میدان به در شود. چرا قرایت همه محافل و مجالس در اختیار و سرقفلی چند قاری است و به بقیه اجازه ورود نمی دهند؟ با این تفاسیر به نظر بنده امید است طرح ارزیابی راهگشای این مشکلات باشد که البته خیلی بعید است.