وی با تاکید بر اینکه خداوند در قرآن کریم مردم را به دین حنیف دعوت کرده است، اظهار کرد: دین یک تجربه ناب و عرفانی بین خداوند و پیامبر(ص) است در این میان آن چیزی که اهمیت دارد کنکاش و تفکر در دین است. دین مشمول حنیف بودن و یا نبودن نمیشود بلکه این انسانها هستند که باید دینداری حنیف داشته باشند.
وی با تاکید بر اینکه انسانها باید در سایه دینداری حنیف به بلوغ اخلاقی و عقلانی برسند، تصریح کرد: لغزش دیندار باید کمتر از سایرین باشد اما در جوامع ما شاهد چنین نوعی از دینداری نیستیم و تاریخ دینداری ما همواره غیر حنیف و با بد اخلاقیها همراه بوده است. تا زمانی که دین شناسی انسان مبرهن نباشد و انسان برای آن تفکر نکند به گوهر دین دست نمییابد. روشن نشدن این حقیقت سبب میشود دین را آسان بدست بیاوریم و ارزان بفروشیم.
مهدوی با بیان اینکه علمای دین بیشتر در حوزه بودهاند و فقه و حدیث و نقل خواندهاند، اظهار کرد: در این میان عمل کلام کمتر مورد توجه و جای برای تامل باقی نماند.
وی ادامه داد: زمانی که دین شناسی برای انسان به سادگی صورت گیرد از عمق کافی برخوردار نبوده و ضمیر انسان را مورد تحول قرار نمیدهد. بدین سبب شاهد هستیم بین دینداری و بد اخلاقی فاصلهای به وجود نمیآید و شرایط به نحوی پیش میرود که ما جز بد اخلاقترین جوامع میشویم.
وی حادثه عاشورا را واقعهای قهرمانانه و بی نظیر برشمرد و اظهار کرد: شیعیان در دو برهه به امام حسین(ع) لطمه زدند که اولین بار در زمان حیاتشان و دومین بار پس از شهادتشان با شیون و زاری سر دادن و عدم توجه به هدفی که سبب شهادت امام حسین(ع) شد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه عقلانیت عاشورا گاهی از سوی شیعیان فراموش میشود، تصریح کرد: گاهی گریه و زاری بدون تفکر و تامل مانعی برای تحول فکری و رشد اخلاقی میشود. در شرایطی که در زمینه واقعه عاشورا تفکر و تامل نکنیم و صرفا به عزادری ظاهری اکتفا کنیم پیام امام حسین(ع) دفن میشود و صدای امام به ما نمیرسد و این دستگاه عزاداری وسیلهای خلاف اخلاق میشود.
مهدوی با تاکید بر اینکه شیعیان دردمندانه درب خانه ائمه معصوین(ع) را نکوبیدند تا فرهنگ والای بهرهمند شوند اظهار کرد: در جامعه دینی ما خداوند یک قانون گذار است اما خدای امام حسین(ع)، مهربان و دستگیر است که در مواقع اضطراب انسان را از یاد نمیبرد.
وی با بیان اینکه علت بیعت نکردن امام حسین(ع) همواره باید مورد توجه قرار گیرد اظهار کرد: خدای امام حسین(ع) حقارت و وابستگی را نمیپسندید، بنابراین امام حسین(ع) نپذیرفت که زیر بار ظلم و ستم یزیدان رود و سکوت کند. در واقعه سرچشمههای حقوق بشر از آنجا نشئت میگیرد که خداوند از انسان حقیر بیزار است
وی در پایان سخنان خود بر ضرورت از نو خوانی تاریخ کربلا تاکید و تصریح کرد: برای رسیدن به حقیقت باید از خرافات دور شویم و با تفکر و تامل بیشتری پیام عاشورا را مورد بررسی قرار دهیم.