«هفتادوسومین نفر» عنوان نمایش صوتی از عاشوراست که بر مبنای مقتل «آه» و تاریخ طبری تولید شده است. کارگردانی این کار را رضا اقتصادی بر عهده دارد و موسسه فرهنگی هنری رسانه آفتاب مجری طرح این اثر است. این نمایش صوتی توانسته در مدتی که وارد بازار شده، مخاطبان کثیری را جذب خود کند که در ادامه به بخش از دلایل این موفقیت میپردازیم.
مهمترین شاخصه جذابیت این کار را میتوان در حضور هنرمندانی که در این نمایش صوتی حضور دارند توصیف کرد. بهویژه شهاب حسینی و حامد بهداد که برای تمام مردم نامی آشنا هستند، هرچند صدای بهروز رضوی نیز برای اکثر مردم آشناست. درباره این حضور تنها نمیتوان به جذابیت ظاهری این هنرمندان اشاره کرد، بلکه توانایی که این سه هنرمند در مقتلخوانی از خود نشان میدهند بسیار ستودنی است.
در «هفتادوسومین نفر» شهاب حسینی جای ابا عبدالله سخن میگوید و به حق بهترین عملکرد را از خود نشان داده است، بهویژه در بخشهایی که شهاب حسینی خطبه روز عاشورا امام حسین را بیان میکند کاملا از ته دل کلمات بیان میشود. برای همین تماشاگر آن را با جان و دل میپذیرد. درباره نقشهایی که حامد بهداد آنها را اجرا کرده نیز باید گفت، صدای بهداد بیش از دو هنرمند دیگر در این نمایش صوتی وجود دارد، چون جای چند نفر سخن گفته است، اما تعداد شخصیت به هیچوجه سبب تکرار در گویش وی نمیشود.
بهروز رضوی نیز کاری نو از خود در «هفتادوسومیننفر» ارائه میدهد، چون همیشه صدای وی جای شخصیتهای مثبت در فیلمها و سریالهای تلویزیونی شنیده شده، اما این بار جای عبیدالله و سپاهیان کوفه سخن گفته است. درباره صدای رضوی یک نکته را بهوضوح میتوان گفت. آنهم اینکه صدای وی از چنان صلابتی بهره میبرد که ناخودآگاه هر کس صدای وی را میشنود نمیتواند با آن ارتباط برقرار نکند.
در این نمایش صوتی، شاخصه دیگری نیز وجود دارد که به نظرم روی تاثیرگذاری نمایش، تاثیری وافری گذاشته است. آنهم موسیقی تحسینبرانگیز امید روشنبین است که بسیار زیباست. این زیبایی را هم در حزنانگیز بودن آن میتوان توصیف کرد و هم اینکه سازهایی که در آهنگسازی این کار استفاده شده با جغرافیای موسیقی عرب همخوانی دارد برای همین با داستان کاملا منطبق شده است.
مطلب پایانی که پیرامون این نمایش صوتی میتوان مطرح کرد حمایت معاونت فرهنگی و اجتماعی شرکت بهرهبرداری راه آهن شهری تهران و حومه است. این همکاری نشان میدهد که تا چه اندازه حمایت موسسات دولتی میتوان در خلق کارهای خوب در حوزه فرهنگ موثر باشد، به شرطیکه این نیاز بهدرستی درک شود. این اتفاق میتوان درباره بسیار کارهای دیگر نیز رخ دهد، البته سیاستهای تشویقی از کارهایی نظیر «هفتادوسومین نفر» این انگیزه را در موسسات دولتی ایجاد میکند تا با انگیزه بیشتری در این حوزه ورود کنند.