وی با بیان اینکه در اکثر موارد موضوعات مرتبط با خانواده با بیتوجهی روبرو بوده، گفت: خانواده متأثر از تمام ارکان و نهادهای جامعه است و هیچ سازمانی را نمیتوان در نظر گرفت که تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم بر این نهاد اجتماعی نداشته باشد.
نوبخت با تأکید بر اینکه آنچه در جامعه میگذرد درون خانواده نیز ساری و جاری است، اظهار کرد: با توجه به گستردگی تأثیرپذیری خانواده اقدامات نیز باید به همین اندازه گسترده و وسیع باشد. امروز خانواده از نظام تبلیغی درونی و خارجی در حال آسیب دیدن است، این امر صرفا به پیامها و تولیداتی که خارج از مرزهای کشور توسط رسانههای بیگانه تولید میشود، محدود نیست.
وی با تأکید بر اینکه نظام تبلیغ داخلی کشور اعم از تبلیغات محیطی، تبلیغات بازرگانی، رسانه و صدا و سیما هر یک به نوبه خود پیامهایی را برای خانواده ارسال میکنند که با خط مشی سبک زندگی ایرانی اسلامی در تضاد است، گفت: در بسیاری از موارد مسئولان فرهنگی حتی اگر خوشبینانه نگاه کنیم سهوا در این زمینه هوشیار نبودهاند و به نظام خانواده ضربه وارد شده است. حوزههای زنان و خانواده گاهی از خودی گل میخورند.
نوبخت با بیان اینکه تبلیغات ارائه شده همیشه مستقیما خانواده را به چالش دعوت نمیکند بلکه رفتارهای ضمنی در تولیدات فرهنگی میتواند اثرات مخربی بر ذهن و فکر اعضای خانواده و منش و توقعات آنان از زندگی داشته باشد، گفت: به طور مثال در تبلیغات بازرگانی نوعی از زندگی به نمایش گذاشته میشود که چیزی جز مصرفگرایی نیست و این امر در زمانی که شرایط کلی جامعه از بحران اقتصادی رنج میبرد میتواند بر ذهن افراد جامعه و توقعات آنان تأثیر سوء داشته و افراد خانواده را دچار تعارض با یکدیگر کند.
جای خالی روانشناسی برای خانواده
این عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان ادامه داد: متأسفانه در اکثر فیلمها و سریالهای تلویزیونی روانشناسی دقیقی صورت نمیگیرد و شاهد حضور یک روانشناس و یا افراد زبده در زمینه مسائل مربوط به خانواده به لحاظ ارتباطات و سخنانی عاطفی و یا خشنی که رد و بدل میشود در مجموع دستاندرکاران سریال نیستیم. این در حالی است که رسانههای خارجی برای بهترین اثرگذاری مطابق آرمانها و خواستههای خود از بیشترین روانشناسی برای عمیقترین تأثیرگذاری بهره میگیرند.
وی تصریح کرد: رسانه ملی نهایتا یک برنامه یا بخش را با عنوان خانواده در نظر گرفته و به تولید میپردازد و نهایت تلاشی که میکند این است که در این فضا به صورت مستقیم به موضوع خانواده بپردازد ولی از سایر فضاها که به صورت غیرمستقیم دارای اثرات سوء است، غفلت میشود.
نوبخت عرصه آموزش را نیز در زمینه خانواده ضعیف ارزیابی، و عنوان کرد: در این زمینه حتی در آموزشهای مستقیم نیز با مشکل روبرو هستیم. در نظام آموزشی از پایینترین رتبه در مدرسه تا در دانشگاه و نظام آموزش عمومی بیعنایتی واضحی نسبت به موضوع خانواده وجود دارد و ما شاهد آن هستیم که پس از گذشت این همه سال آموزش و پرورش درصدد ایجاد تعامل و همکاری خانواده با مدرسه است و این موضوع نیز به صورت نظری دنبال میشود.
انجمنهای اولیا و مربیان بیاثر
عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان به تأثیرگذار نبودن انجمنهای اولیا و مربیان اشاره و عنوان کرد: باید دید این انجمن تا چه حد توانسته است روابط مکدر شده بین والدین و فرزندان را بهبود بخشد و به عمق مشکلات خانواده نفوذ کند. در نظام آموزش عالی نیز فرد، خارج از خانواده و به صورت تنها دیده شده است.
وی با بیان اینکه در موضوعات زنان و خانواده در نظام آموزشی و قانونی خلأ مطلق وجود دارد، تصریح کرد: به این موضوع به لحاظ نظری پرداخته شده است، اما قوانین منعطفی نسبت به تأهل وجود ندارد. دانشجو ازدواج میکند، اما به مرور زمان دچار مشکل میشود؛ چرا که قوانین ساری و جاری در دانشگاه و محیط کار با وضعیت خانهداری و فرزندآوری وی مرتبط نیست.
وی با انتقاد از اینکه برخی در زمینه افزایش تعداد دختران دانشجو اظهار نگرانی میکنند، بیان کرد: ما پیرو دینی هستیم که افراد را به علمآموزی دعوت کرده است پس شایسته نیست با تحصیل هیچ قشری مخالفت شود بلکه باید در این میان زمینههای علمآموزی بهینه بدون ایجاد مشکل برای خانواده را ایجاد کنیم.
سبک زندگی اسلامی به خودی خود اجرایی نمیشود
نوبخت با بیان اینکه موضوع اشتغال بانوان از سالهای ابتدایی انقلاب تاکنون مطرح بوده است، گفت: مبانی اسلامی، نظام جهوری اسلامی و قانون اساسی با موضوع اشتغال بانوان مشکلی ندارد، اما باید با کارشناسی، اشتغال مفیدی را برای زنان، مردان و متأهلان تعریف، و برای هر یک شمایلی مناسب در نظر گرفت. این امور آرمانهایی نیستند که افسانه بپنداریم بلکه یک نظام اسلامی باید در صدد ایجاد چنین شرایطی باشد در غیر این صورت به خودی خود ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی صورت نمیگیرد بلکه نیاز به هزینه و تلاش دارد.
وی در پایان یادآور شد: اگر در گفتار برای خانواده ارزش و اهمیت بالایی را متصور میشویم باید در عمل نیز برای آن برنامهریزی، هزینه و تلاش کنیم و ساختارهای معیوب را با جدیت از بین برداشته و از تغییر هراس نداشته باشیم. در وضع قوانین، خانوادهمحوری باید حکم فرما باشد و نظام آموزشی با نگاه به خانواده به پیش رود.