حجت‌الاسلام امیدیان تأکید کرد:
دولت خود را نیازمند تشکل‌های قرآنی بداند
گروه مؤسسات قرآنی مردم‌نهاد: نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه مؤسسات قرآنی کشور با ابراز گلایه از فقدان اهتمام دولت به فعالیت‌های قرآنی در برنامه ششم گفت: این فقدان و کاهش بودجه قرآنی به 100 میلیارد تومان، ضربه جبران‌ناپذیری را به تشکل‌های قرآنی ـ مردمی وارد می‌کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی امیدیان، مدیرعامل اتحادیه مؤسسات قرآنی ـ مردمی لرستان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با ابراز گلایه از توجه کمرنگ به فعالیت‌های قرآنی در برنامه ششم توسعه و از سوی دیگر تقلیل بودجه قرآنی سال 96 به 100 میلیارد تومان، گفت: آنچه که در مجموعه قرآنی کشور باید اتفاق بی‌افتد، تثبیت جایگاه مردمیست که باید به آن توجه شود.
ضربه دولت به بدنه امور قرآنی
نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه موسسات قرآنی کشور ادامه داد: این امر از موارد مهم و ضروری است، اما نکته‌ای که می‌توان به عنوان آسیب به آن نگاه کرد، دخالت بی‌مورد دولت طی این سال‌ها در بخش قرآنی است.
امیدیان با اشاره به اینکه از این دخالت، می‌توان به عملیات انتحاری تعبیر کرد، اظهار کرد: به عبارتی دولت خود را در تشکیلات قرآنی ـ مردمی منفجر کرد؛ چرا که مردم در سبد خانواده به ضرورت جایگاه قرآن پی برده و به آن توجه می‌کردند و عضو اجتناب‌ناپذیر از فضای زندگی‌شان بود. دولت، جریان‌سازی را ایجاد کرد تا بتواند این فضا را مدیریت کند، اما به آن ضربه وارد کرد.
مدیرعامل موسسه قرآنی صاحب الزمان(عج) ازنا بیان کرد: اگر فعالیت‌های تشکل‌های قرآنی ـ مردمی همانند جریان هیئات و برپایی دسته‌های عزاداری حسینی، ادامه پیدا می‌کرد، چه‌بسا فراتر از این می‌توانست در جامعه، نمود پیدا کند.
وی اظهار کرد: این نگاه سبب شد مخاطبان مجموعه‌های قرآنی، کم شوند و مجموعه‌های مردمی که با اعتقاد راسخی در حوزه قرآن ورود پیدا کرده‌اند، سست شده و نگاهشان را به این دوخت که حتما باید کمک دولتی را داشته باشند.
امیدیان بیان کرد: البته این نگاه خالص مردمی، هنوز با وجود بی‌توجهی‌ها، پابرجاست و اگر این نگاه‌های خالص نباشد، یقیناً تشکل‌های قرآنی تعطیل می‌‌‌شوند، چون با این بودجه‌ها کار به جایی نمی‌رسد.
وی ادامه داد: روند بودجه و بحث مالی در این زمینه یکی از ضرورت‌های دولت است، دولت هر آنچه که در این بستر خرج می‌کند، خودش کمتر آسیب می‌بیند، چون بخش اعظم نگاه دولت به جامعه باید فرهنگی باشد. اگر نگاه فرهنگی نباشد، نمی‌تواند بنیه اقتصادی، عمرانی، علمی و فناوری و ... را به سر حد مطلوب برساند.
نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه موسسات قرآنی کشور تأکید کرد: زیربنای فرهنگ ما قرآن است یعنی آنچه که اساس نظام، پایه قانون اساسی ما و اساس شخصیت انسان بر آن است، قرآن کریم است، لذا اگر دولت می‌خواهد، اقتصاد و فرهنگ را بسازد، باید انسان بسازد و از این موضوع غفلت نکند.
وی گفت: لذا دولت باید به فرهنگ، بیش از آنچه که هست توجه کند. دولت این نگاه را به بخش مردمی وارد کرده است که متأسفانه نگاه آنها دیگر فرهنگی نیست، بلکه بخشی با نگاه اقتصادی به این جریان نگاه می‌کنند، یعنی بخشی در انتظار این هستند که اگر دولت در بخش قرآنی ـ مردمی کمکشان کرده است، مدعی هستند که کار در حال انجام است و اگر کمکی از سوی دولت انجام نشود با وجود اینکه کلاس‌های قرآنی در حال برپایی دارند، اما نگاهشان این است که چون دولت حمایت نکرده است، کاری انجام نشده است.
امیدیان بیان کرد: دولت باید در زمینه قرآن و نشر فرهنگ قرآنی تمام تلاش خود را بکار گیرد و سعی کند از طریق فرهنگ، کشور را آباد کند و نه از طریق اقتصاد و عمران چون از طریق اقتصاد، فرهنگ درست نمی‌شود، بلکه به ولنگاری فرهنگی تبدیل می‌شود که این همان دغدغه مقام معظم رهبری است.
بودجه قرآنی باز به دولت بازمی‌گردد
مدیرعامل اتحادیه مؤسسات قرآنی ـ مردمی لرستان ادامه داد: نکته دیگر که باز هم آفت است این است که دولت، آن بودجه قرآنی را در اختیار خودش قرار می‌دهد به عبارت دیگر مجموعه‌هایی را دولت شکل می‌دهد که با نگاه دولتی تأسیس شده‌اند که پول و بودجه اندکی که به فعالیت قرآنی تزریق می‌شود با نگاه آنها هزینه شود.
نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه موسسات قرآنی عنوان کرد: مثلا در شورای توسعه فرهنگ قرآنی 99 درصد اعضایش بخش دولتی هستند و اتحادیه مؤسسات قرآنی ـ مردمی به عنوان یک عضو و یک رأی در این جلسات چه در سطح استان و چه در کشور حضور پیدا می‌کنند و در نهایت با آن نگاه دولتی بر این موضوع تصمیم گرفته می‌شود.
وی بیان کرد: نتیجه این تصمیم‌گیری براساس نگاه دولتی این می‌شود که بیشتر بودجه قرآنی به دستگاه دولتی چون ارشاد، آموزش و پرورش و ... ورود پیدا می‌کند. دولت باید نگاهش را به این جریان تصحیح کند و با دیده‌بان قرآن، برج‌های کلان در اقتصاد و عمران و ... را بسازد.
امیدیان تأکید کرد: هنگامی که نگاه دولتی به بحث بودجه باشد، دیگر جایی برای مطالبه‌گری بخش مردمی نیست که چرا این بودجه به صورت کامل به فعالیت‌های قرآنی اختصاص پیدا نکرده است؟
مدیرعامل موسسه قرآنی صاحب الزمان(عج) ازنا بیان کرد: ضرورت حمایت نه دخالت دولت از فعالیت‌های قرآنی، کاملا مشهود است، چون اگر این امر محقق نشود دچار ضربه‌ای جبران‌‌ناپذیر خواهیم شد. از دیگر سو باید مسیر انتقال این حمایت نیز تنظیم شود و نگاه خودش بر آن نباشد، بلکه نگاه ضرورت‌ها و نیازها باشد.
ضربه دولت به بدنه امور قرآنی
نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه موسسات قرآنی کشور ادامه داد: این امر از موارد مهم و ضروری است، اما نکته‌ای که می‌توان به عنوان آسیب به آن نگاه کرد، دخالت بی‌مورد دولت طی این سال‌ها در بخش قرآنی است.
امیدیان با اشاره به اینکه از این دخالت، می‌توان به عملیات انتحاری تعبیر کرد، اظهار کرد: به عبارتی دولت خود را در تشکیلات قرآنی ـ مردمی منفجر کرد؛ چرا که مردم در سبد خانواده به ضرورت جایگاه قرآن پی برده و به آن توجه می‌کردند و عضو اجتناب‌ناپذیر از فضای زندگی‌شان بود. دولت، جریان‌سازی را ایجاد کرد تا بتواند این فضا را مدیریت کند، اما به آن ضربه وارد کرد.
مدیرعامل موسسه قرآنی صاحب الزمان(عج) ازنا بیان کرد: اگر فعالیت‌های تشکل‌های قرآنی ـ مردمی همانند جریان هیئات و برپایی دسته‌های عزاداری حسینی، ادامه پیدا می‌کرد، چه‌بسا فراتر از این می‌توانست در جامعه، نمود پیدا کند.
وی اظهار کرد: این نگاه سبب شد مخاطبان مجموعه‌های قرآنی، کم شوند و مجموعه‌های مردمی که با اعتقاد راسخی در حوزه قرآن ورود پیدا کرده‌اند، سست شده و نگاهشان را به این دوخت که حتما باید کمک دولتی را داشته باشند.
امیدیان بیان کرد: البته این نگاه خالص مردمی، هنوز با وجود بی‌توجهی‌ها، پابرجاست و اگر این نگاه‌های خالص نباشد، یقیناً تشکل‌های قرآنی تعطیل می‌‌‌شوند، چون با این بودجه‌ها کار به جایی نمی‌رسد.
وی ادامه داد: روند بودجه و بحث مالی در این زمینه یکی از ضرورت‌های دولت است، دولت هر آنچه که در این بستر خرج می‌کند، خودش کمتر آسیب می‌بیند، چون بخش اعظم نگاه دولت به جامعه باید فرهنگی باشد. اگر نگاه فرهنگی نباشد، نمی‌تواند بنیه اقتصادی، عمرانی، علمی و فناوری و ... را به سر حد مطلوب برساند.
نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه موسسات قرآنی کشور تأکید کرد: زیربنای فرهنگ ما قرآن است یعنی آنچه که اساس نظام، پایه قانون اساسی ما و اساس شخصیت انسان بر آن است، قرآن کریم است، لذا اگر دولت می‌خواهد، اقتصاد و فرهنگ را بسازد، باید انسان بسازد و از این موضوع غفلت نکند.
وی گفت: لذا دولت باید به فرهنگ، بیش از آنچه که هست توجه کند. دولت این نگاه را به بخش مردمی وارد کرده است که متأسفانه نگاه آنها دیگر فرهنگی نیست، بلکه بخشی با نگاه اقتصادی به این جریان نگاه می‌کنند، یعنی بخشی در انتظار این هستند که اگر دولت در بخش قرآنی ـ مردمی کمکشان کرده است، مدعی هستند که کار در حال انجام است و اگر کمکی از سوی دولت انجام نشود با وجود اینکه کلاس‌های قرآنی در حال برپایی دارند، اما نگاهشان این است که چون دولت حمایت نکرده است، کاری انجام نشده است.
امیدیان بیان کرد: دولت باید در زمینه قرآن و نشر فرهنگ قرآنی تمام تلاش خود را بکار گیرد و سعی کند از طریق فرهنگ، کشور را آباد کند و نه از طریق اقتصاد و عمران چون از طریق اقتصاد، فرهنگ درست نمی‌شود، بلکه به ولنگاری فرهنگی تبدیل می‌شود که این همان دغدغه مقام معظم رهبری است.
بودجه قرآنی باز به دولت بازمی‌گردد
مدیرعامل اتحادیه مؤسسات قرآنی ـ مردمی لرستان ادامه داد: نکته دیگر که باز هم آفت است این است که دولت، آن بودجه قرآنی را در اختیار خودش قرار می‌دهد به عبارت دیگر مجموعه‌هایی را دولت شکل می‌دهد که با نگاه دولتی تأسیس شده‌اند که پول و بودجه اندکی که به فعالیت قرآنی تزریق می‌شود با نگاه آنها هزینه شود.
نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه موسسات قرآنی عنوان کرد: مثلا در شورای توسعه فرهنگ قرآنی 99 درصد اعضایش بخش دولتی هستند و اتحادیه مؤسسات قرآنی ـ مردمی به عنوان یک عضو و یک رأی در این جلسات چه در سطح استان و چه در کشور حضور پیدا می‌کنند و در نهایت با آن نگاه دولتی بر این موضوع تصمیم گرفته می‌شود.
وی بیان کرد: نتیجه این تصمیم‌گیری براساس نگاه دولتی این می‌شود که بیشتر بودجه قرآنی به دستگاه دولتی چون ارشاد، آموزش و پرورش و ... ورود پیدا می‌کند. دولت باید نگاهش را به این جریان تصحیح کند و با دیده‌بان قرآن، برج‌های کلان در اقتصاد و عمران و ... را بسازد.
امیدیان تأکید کرد: هنگامی که نگاه دولتی به بحث بودجه باشد، دیگر جایی برای مطالبه‌گری بخش مردمی نیست که چرا این بودجه به صورت کامل به فعالیت‌های قرآنی اختصاص پیدا نکرده است؟
مدیرعامل موسسه قرآنی صاحب الزمان(عج) ازنا بیان کرد: ضرورت حمایت نه دخالت دولت از فعالیت‌های قرآنی، کاملا مشهود است، چون اگر این امر محقق نشود دچار ضربه‌ای جبران‌‌ناپذیر خواهیم شد. از دیگر سو باید مسیر انتقال این حمایت نیز تنظیم شود و نگاه خودش بر آن نباشد، بلکه نگاه ضرورت‌ها و نیازها باشد.
مطالب مرتبط
