شعر آیینی صحبت از دلداگی به اهل بیت(ع) است
گروه فرهنگی: شاعر جوان ابهری گفت: شعر آیینی صحبت از دلداگی به اهل بیت(ع) است و زمانی می‌تواند شاعر آیینی شد که محبت اهل بیت(ع) از کودکی در فرد نهادینه شده باشد.
شاعر مجموعه رباعی عاشورایی «آن حرف دگر» تصریح کرد: در گذشته و با توجه به اینکه چه خلفاء و حاکمانی در بین اعراب بر سرکار بودند شعر آیینی گاه کمرنگ و گاهی پر رونق می‌شد ولی در ایران این سبک شعری همواره مورد اقبال شاعران بوده است.
وی افزود: با توجه به قرائن می‌توان گفت شعرای نامدار ما در زمره شاعران آیینی بودند که از آن جمله می‌توان رودکی را نام برد که ناصر خسرو در این بیت شعر او را با حَسّان بن ثابِت، از بزرگ‌ترین شاعران عرب قبل از ظهور اسلام و در آغاز دوره اسلامی هم‌ردیف کرده و می‌گوید: «دل را ز بهر مدحت آل رسول/ گه رودکی و گاهی حسّان کنم».
الهیاری با اشاره به جایگاه شعر آیینی پس از انقلاب اسلامی در ایران گفت: در این زمان با توجه به رویکردی که به مدح آل‌رسول بود، شعر آیینی جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد و مورد اقبال شاعران و شعر دوستان قرار گرفت.
شاعر مجموعه «سلامت بر شاهنامه» تصریح کرد: شاعران همانند دیگر هنرمندان باید مورد تشویق قرار گیرند ولی در کنار آن باید نقاط ضعف و قوت این هنر نیز مورد ارزیابی قرار گیرد تا زمینه تعالی هر چه بیشتر شاعر فراهم شود.
این شاعر جوان ابهری که در زمینه سرودن اشعار آیینی نیز فعالیت دارد، تاکید کرد: شاعر بودن یک امر اکتسابی نیست زیرا در این صورت یک فرد تا مقطع دکترا درس می‌خواند و شاعر خوبی می‌شد، شعر امری ذاتی است و در این راستا شعر آیینی، دلدادگی و سرسپردگی است و با محبت ذاتی به یک فرد، موضوع و مسلک است که شاعر را شاعر آیینی می‌کند.
الهیاری تصریح کرد: شاعر خوب زمانی می‌تواند شاعر آیینی باشد که محبت اهل بیت (ع) از کودکی در او نهادینه شده باشد و در کنار این محبت قلبی، مطالعه متون تاریخی و ادبی در رابطه با اهل بیت را مورد توجه قرار داد.
