عباس جهانگیریان، نویسنده و محقق در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره کمبود سهم کودکان از عناوین کتاب گفت: در رابطه با تعداد عناوین کتابهای کودکان از نظر کمی در مقایسه با حتی برخی از کشورهای منطقه، در وضعیت خوبی هستیم، اما کمیت اهمیتی ندارد و کیفیت حائز اهمیت است؛ به این معنی که کتابهایی باید تولید شود که کودکان جذب آنها شوند و کتاب را خریداری و مطالعه کنند، نه اینکه کتاب را به صورت رایگان در اختیار آنها قرار دهیم تا بخوانند.
ارتقای کیفی کتابها
وی افزود: نهتنها از نظر تعداد عناوین، بلکه از نظر تعداد نویسنده هم کمبود نداریم، انجمن نویسندگان کودک در ایران تشکیل شده که بیش از 400 نفر عضو دارد، شورای کتاب کودک نیز دارای بیش از 100 نفر است، از این رو با نگاه نسبی، مشکلی نداریم، به همین دلیل دو نکته حائز اهمیت در این زمینه وجود دارد، یکی اینکه کیفیت کتابها را ارتقاء دهیم و از سوی دیگر این کتابها را در دسترس مخاطبان قرار دهیم.
ارتباط آموزش و پرورش با ناشران کودک
جهانگیریان در ادامه عنوان کرد: 12 میلیون نفر کودک و نوجوان در کشورمان وجود دارد، در حالی که شمارگان کتاب 1000 عنوان است، این به این معنی است که وزارت آموزش و پرورش هیچگونه مشارکتی با ناشران کودک و نوجوان ندارد و هیچ ارتباطی با هم ندارند، با این اوضاع، کتاب چگونه باید به دست آنها برسد؟ تا زمانی که مطالعه کتاب برای وزیر، مسئولان فرهنگی و ... حائز اهمیت نباشد و مطالعه نکنند، نباید انتظار داشته باشیم کتاب ترویج یابد.
دسترسی کودکان به قصص قرآنیوی تصریح کرد: گام نخست برای ترویج مطالعه در جامعه، خانواده و مدرسه است، والدین و معلمان ذهنشان به اندازهای درگیر مسائل معیشتی و مالی است که نمیتواند بر روی مسائل دیگر تمرکز کند. همچنین اغلب مدارس کتابخانه ندارند و یا اگر دارای کتابخانه هستند، کتابهایی در آن وجود دارد که اصلاً ربطی به سن آنها ندارد؛ به عنوان مثال کتابهایی مانند تفسیر المیزان در کتابخانهها وجود دارد و مورد استفاده کودکان و نوجوانان قرار نمیگیرد، اولیای مدرسه باید به این موضوع توجه کنند که به جای کتابهایی از این دست، قصههای قرآنی در اختیار آنها قرار دهند و یا قصههای انبیاء که یکی از کتابهای مهدی آذریزدی در همین مورد است. قدم دیگر را باید شهرداریها بردارند و در محلات، مدارس و ... کتابخانه و امکانات فرهنگی ایجاد کنند و در آن کتابهای بهروز در دسترس قرار گیرد.
کودکان و شبکههای اجتماعی