به گزارش کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ، در این روزهای خاکستری تهران به بهانه همدلی با ناآگاهی خود موجب رنجش مردان نجات نشویم؛ آتشنشانان دل پری دارند از سلفی گرفتنهای تماشاگران پلاسکو و درک نکردن مسئلهای به بزرگی اینکه دوستانشان زیر آوار هستند.
ایستگاه
40 از جمله اولین
ایستگاههایی بود که ساعات ابتدایی در محل حادثه حضور داشت و از آخرین کسانی بودند که
پنجرههای ساختمان پلاسکو قبل از
فرو ریختن خارج شدند.
حسینی، همان
آتشنشانی که
بارها فیلم و عکسش در
شبکههای اجتماعی
رد وبدل شده که در حال خروجش ساختمان
فرو میریزد و از ناحیه کتف
آسیب میبیند،
دل پری دارد از سلفی
گرفتنهای مردم و درک نکردن
مسئله به این بزرگی از
اینکه دوستانشان زیر
آوار هستند و
نمیتوانند کاری بکنند ولی
بعضیها مشغول گرفتن سلفی هستند
.
این آتشنشان در بازدید اعضای سازمانهای مردمنهاد شهر به همراه عضو شورای شهر تهران که برای
ابراز همدردی و همدلی با آتشنشانان در ایستگاه 40 آتشنشانی تهران حضور
یافتند. گفت: هنوز کارشان شامل مشاغل سخت نیست و اینکه ممکن است
هر روز که از خانه خارج
میشود آخرین خداحافظی آنها با خانوادههایشان باشد.
او اضافه کرد:
خانواده دوست شهیدش،
علی قانع
متأسفانه بیمه
10 روزه را
میگیرند و با
دو فرزند کوچک و
خانه استیجاری چگونه این همسر شهید امورات خودش و
بچهها را بگذراند.
دل پر، دیگر مرد نجات را هم به حرف آورد از سختی کار از تأمین نبودن زندگیاش گفت از اینکه باید برای امورات زندگی را بگذرانند مجبور است مسافرکشی کنند در حالی که باید بعد از شیف به کار آمادگی جسمانی بپردازند و خود را آماده برای شیفت بعدی کنند، از اینکه بازدیدهای مختلف انجام داده و اخطار به ساختمانها دادهاند ولی هیچ فایدهای ندارد و کار بیهوده انجام میدهند چون قدرت اجرایی ندارند.
حرفهایش همراه با اشک بود از دلتنگی دوستانش میگفت از اینکه چرا آنها رفتند ولی او جا مانده است.
و در انتها نکته حائز اهمیت این که متأسفانه همین بازدیدها هم ناخودآگاه باعث رنجش خاطر و اذیت شدن این مردان میشود آتشنشانها احتیاج به تعریف و تمجید ندارند احتیاج به حرفها و القالب دهان پر کن ندارد آنها احتیاج به همدلی دارند، بخشی از همدلی گوش کردن است، اگر برای همدردی میرویم بدانیم که در همدردی و همدلی گوش دهیم و کمک باشیم برای رفع التهاب.
علی ضرتاشور