به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، از زندگی شهید مهدی محرابخانی اسناد زیادی در دست نیست و از دوران کودکی و نوجوانی او اطلاعات چندانی نداریم، اما در همین مدارک اندک که مربوط به سه سال آخر عمر با برکت این شهید بزرگوار است، نکات چشمگیری دیده میشود.
اول اینک همانند بقیه شهیدان پاک بود و معنویت در او موج میزد، آن هم معنویتی که چهره شهید را بشاش نشان میداد.
دیگر اینکه همزمان با درخشش در درس و دانشگاه به میدان جهاد میرفت و در میدان جنگ هم این چند جنبه در او جمع شده بود که در آنجا او هم دانشجوی ممتاز دانشکده داروسازی دانشگاه فردوسی مشهد هم یک امدادگر حاذق و هم یک مجاهد ایثارگر عاشق بود و همه اینها برای جوان امروز درس است.
شهید محرابخانی، در سنگرهای مختلف فعالیت داشت. به اذعان همه اساتید و دانشجویان ایشان در تحصیل فردی کوشا و شاخص بود و تحصیل را چون هر کار دیگر جهت رضای خداوند و قرب هر چه بیشتر به خدا انجام میداد.
امیررضا مقدم، یکی از دوستان شهید، بیان کرد: شهید محرابخانی علاوه بر ممتازی در تحصیل، با پشتوانه قوی علمی، کمک درس دانشجویان دیگر و حلال مشکلات آنها بود. همچنان که در جبهه با مهارتی مثالزدنی امدادگر مجروحان بود که البته این مانع از برداشتن سلاح نمیشد.
وی ادامه داد: بر لبان خندانش نشانهای از ریا نبود و حرکات و سکناتش بوی عرفان و عشق میداد.
خلوص نیت وجه تمایز شهید محرابخانی
مقدم نقطه تمایز ایشان را در نگاه اول، اخلاق پاک و مطهر همراه با خلوص نیت دانست و افزود: وجود ایشان در کلاس مایه مهر و محبت و الفت و مهربانی در بین دانشجویان بود.
وی که علاوه بر همکلاسی از همرزمان شهید نیز بوده است در خصوص شهید و خاطراتی که با او داشته، بیان کرد: «یک شب در گمرک خرمشهر نیمههای شب بیدار شدم با دیدن احوالش فهمیدم محرابی ماندنی نیست به حالش غبطه خوردم، ولی خوشحال بودم در فضایی نفس میکشم که در کنار او هستم.
مقدم ادامه داد: موقع عبادت در ملکوت سیر میکرد و عبادت بیریای وی دیدنی و جذاب بود.
وی تصریح کرد: زمان مأموریت در جبهه از کوچکترین اوقات فراغت برای پیگیری درسش غفلت نمیکرد و در پی اعتراض من که جبهه جای درس خواندن نیست، میگفت که درس خواندن در اینجا عین تلاوت قرآن است. همزمان با عملیات کربلای 5 بود که مصادف با امتحانات آخر ترم شده بود، سبکبال به سوی حق پرواز کرد و به آرزویش رسید.
دوست شهید محرابخانی بیان کرد: خبر شهادت مهدی حداقل مرا شگفتزده نکرد چون وی مهمانی بود که توانست در دوران آشناییاش با دوستانش در کلاس نمونه و اسوه از راه مقدس شهادت باشد و اینکه شهیدان فرشتگانی آسمانی هستند که خداوند متعال آنان را انتخاب کرده و با بهترین نوع مرگ آنها را به سوی خود میبرد.
تواضع و فروتنی خالص و به دور از ریا
محمد فاتحی، یکی از دوستان دیگر شهید محرابخانی، تواضع و فروتنی خالصانه و به دور از ریا، گشادهرویی و خندهرویی توأم با حیا و ادب و احترام به نحوی که نشاط، امیدواری و علاقه به امور خیر و ارزشمند را در افراد و محیط اطرافش ایجاد و القا میکرد را از ویژگیهای بارز شهید دانست.
وی ادامه داد: در طی آشناییم با شهید، حتی یک بار نیز شهید را عبوس و گرفته ندیدم، دریا دلی بود که مشکلات روزمره نمیتوانست او را تحت تأثیر قرار دهد.
افراسیابی که ورودی سال 1363 دانشکده علوم پزشکی فردوسی مشهد بوده است، در خصوص آشنایی خود با شهید، اظهار کرد: من مهدی را دورادور میشناختم در درجه اول به خاطر اینکه شاگرد اول دوره خود بود، نزد همه از احترام خاصی برخوردار بود. به خاطر میآورم یک بار ایشان جهت انتخابات انجمن اسلامی در کلاس سخنرانی کوتاهی کرد که خضوع و تواضع ایشان در آن آشکار بود.
حسینزاده، استاد شهید محرابخانی درباره ایشان میگوید: «شهید مهدی محرابخانی از بهترین دانشجویانی بود که من در طول تدریس در دانشکده با آنها سروکار داشتم».
وی ادامه داد: ایشان از نظر علمی سرآمد بود از نظر اخلاقی، دارای خلق و خوی بسیار پسندیده و در برخوردها در محیط کلاس و آزمایشگاه، بسیار منطقی و بردبار بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: همیشه از منظمترین دانشجویان بود. در ایثار و از خودگذشتگی هم چیزی بیشتر از انتخاب راه ایشان نمیتوان گفت، زیرا با شهادت خود در نهایت ایثار، عظیمترین سرمایه زندگی که همانا عمر و جوانی خویش بود، تقدیم انقلاب و اسلام کرد.