به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) آیتاللهالعظمی عبدالله جوادی آملی امروز دوم اسفند در جلسه تفسیر خود با اشاره به تفاوت میان علم عرفان و علوم دیگر گفت: وقتی وارد علم شهودی میشویم موجود در برابر معدوم نیست بلکه وجود مسابق با ازلیت است؛ وقتی عارفی میگوید «موجود» یعنی واجبالوجود ولی متکلم وقتی میگوید «موجود» اعم از واجب و ممکن است. وی با بیان اینکه همه هستی آئینه خداست افزود: کل جهان خلقت نسبت به خدا صور مرآتیه و آئینهای است؛ در آئینه چیزی وجود ندارد بلکه ما صورتی را در آئینه میبینیم وگرنه چیزی حقیقی در آن وجود ندارد از این رو موجودات عالم هویت مستقلی ندارند بلکه صورت و جلوهای از تجلی الهی هستند.
آیتالله جوادی آملی تصریح کرد: اگر معلوم آنقدر وسیع بود که علم عالم را فرو برد جایی برای او باقی نمیماند؛ لذا فرمود در ذات خدا تامل نکنید چون جز سردرگمی راهی برای شما وجود ندارد و ائمه(ع) هم نیز فرمودهاند حتی حرفهای ما را هم جز انبیاء و بزرگانی چون اویس قرنی نمیفهمند.
این مفسر قرآن اظهار کرد: هر دو نیمه قرآن پر است ولی نیمی از آن فهمیدنی و نیمی از آن نیز نافهمیدنی است، ما در حد لغت و قواعد عربی از آن میفهمیم و نیمه دیگر آن هم پر است ولی دیدنی نیست چون متعلق به علی حکیم است و عربی نیست لذا اگر روایت معتبری از امام(ع) وجود داشته باشد در فهم قرآن، آن را میپذیریم.
صاحب تفسیر تسنیم گفت: از ائمه(ع) باید بخواهیم که از علوم خاص خود چیزی به ما تعلیم بدهند؛ این جانبازان و شهدا تربیت شده این مسیر هستند، کسی که سالهای طولانی مشکل قطع نخاع و بیماری تنفسی بر اثر جراحات جنگ را تحمل میکنند که ما تاب دیدن چند دقیقه آن را نداریم مگر غیر از این مسیر را رفتهاند و البته این مسیر نیز باز است.
آیتالله جوادی آملی عنوان کرد: قرآن یعنی این طنابی که گفتهاند اعتصام به آن داشته باشید همین سمت علی حکیم آن است که در دست خداست و از بالا آویخته شده و طرف دیگر را ما باید بگیریم و بالا برویم.