یادداشت وارده/
بررسی اوصاف زن کامل از دیدگاه اسلام
گروه معارف: حضرت فاطمه(س) نمونه یک زن کامل، یک دختر خوب، یک مادر خوب و یک همسر خوب است، زیرا هم حضورش در خانه مؤثر و ثمربخش است و هم در هنگام ضرورت او دختری است که در بدترین شرایط پشتیبان و آرامش پدر است، پس جا دارد که او ام‌ابیها باشد و جا دارد او الگوی دختران در رفتار با پدر و مادر باشد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اردبیل، حجت‌الاسلام حمید علی‌نسب مدرس حوزه و دانشگاه در یادداشتی آورده است؛ او نمونه یک زن کامل یک دختر خوب، یک مادر خوب و یک همسر خوب است، زیرا هم حضورش در خانه موثر و ثمربخش است و هم در هنگام ضرورت او دختری است که در بدترین شرایط که پدر در فشار و در محاصره اقتصادی است و حتی مادرگرامیش و حضرت ابوطالب از دنیا رفته اند پشتیبان و آرامش پدر است او در آن شرایط پدر را آرام و تیمار می‌کند پس جا دارد که او ام ابیها باشد و جا دارد او الگوی دختران در رفتار با پدر و مادر باشند.
دنیا و تشریفات و تجملات و زرق و برق دنیای مادی دل او را به خود مشغول نمی‌کند.
او الگوی کامل دوری از اسراف و تجمل است او آرزوهای بزرگرا جایگزین آرزوهای حقیر و پست کرده است.
او می تواند با این روحیه عزیز زندگی کند و عزت را به فرزندانش انتقال دهد تا جایی که فرزندش امام حسین به نقش مادر در عزت و دوری از ذلت اشاره کرده و فرموده است : آن دامنی که من در آن پرورش یافته ام و آن مادری که من از آن شیر خورده ام ذلت را برای من نمی پذیرد.
او مادری است که توانسته ایثار را در خانواده نهادینه کند او به همراه همسرش از ضروریات زندگی خود به افراد ضعیف کمک کرده است.
او همسری نمونه است زیرا اگر علی(ع) مبارزی بی مانند است پشتوانه ای چون فاطمه دارد که نمی گذارد دل علی (ع) بخاطر نگرانی از خانه بلرزد. ز یرایکی ازمؤثرترين عوامل موفقيت محيط خانواده، صبر است. عنصر صبر زیربناي محبت و استحكام خانواده است.
او در سن پايين با علي(ع) پيمان ازدواج بست و از ميان خواستگاران، علي(ع) را با وجود زهد و ساده‌زيستي‌اش برگزيد.
اوالگوی بسیار خوبی برای صبر و شكيبايي در همسرداري و همراهي مداوم با همسرش برای نسل جوان بلکه برای همه زنان ومردان مي‌تواند باشد زیرا او بانویی است که سختي‌هاي كار منزل و خدمت در خانه را تحمل کرده است و
در زمان غيبت‌هاي طولاني حضرت امير‌المؤ منين علي(ع) در طول جنگ‌هاي صدر اسلام کانون خانواده را به بهترین وجه
اداره کرده است و در غم ها و رنج‌هاي فراوان علي(ع) همراهي صبورانه داشته است
(1)وَ هَیهاتَ لَهُ ذلِک مِنی ، هَیهاتَ مِنا الذِلة ، اَبَی اللهُ ذلِک لَنا وَ رَسُولُهُ وَ المُؤمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَهُرَتْ وَ جُدُودٌ طابَتْ وَ اُنُوفٌ حَمِیةٌ وَ نُفُوسٌ اَبِیةٌ اَنْ یؤ ثَرَ طاعَةُ اللئامِ عَلی مَصارِعِ الکرام » و هيهات كه ما زير بار ذلّت برويم، زيرا خدا و پيامبرش و مؤمنان از اين كه ما ذلّت را بپذيريم دريغ دارند، دامن های پاك مادران و مغزهای با غيرت و نفوس با شرافت پدران، روا نمی دارند كه اطاعت افراد لئيم و پست را بر قتلگاه كريمان و نيك منشان مقدّم بداريم.
