شلمچه و فریاد «این المنتقم» پرچم سرخ سیدالشهدا
گروه فرهنگی: غروب غروب شلمچه را نیز باید در غربت جانسوز سیدالشهدا(ع) جستجو کرد، غروبی که سرخی‌اش به رنگ خون شهداست همچون پرچم خون رنگ گنبد سالار شهیدان که سالهاست فریاد «این المنتقم» را به گوش عالم می‌رساند.
به گزارش خبرگزارزی بین‌المللی قرآن(ایکنا) از مازندران جمعه آخر سال است و زائران راهیان نور مازندران در شلمچه با پای پیاده در خاکی قدم گذاشتند که وجب به وجبش به قطرات خون شهدا آغشته است.
وقتی خاک ، خاک مقتل شهدا باشد دل هر زائری را به ماندن می‌خواند. و زائران راهیان نور مازندرانی در آخرین جمعه سال با تربتی که بوی چادر خاکی حضرت زهرا(س) می‌دهد برخاک شلمچه بوسه زدند و مقتل پیروان و اصحاب امام شهدا را با اشک چشمانشان غبارروبی و عطر افشانی کردند.
اگر کلمه‌ای یا واژه‌ای یافت شود که هر زائری غروب معروف و دلگیر شلمچه را به تصویر کشد آنهم «کربلا» است.
کربلایی که شهدا برای رسیدن به آن سر از پا نمی‌شناختند و برای جان‌بازی در رکاب امام شهدا از هم سبقت می‌گرفتند.
نسیمی که از پرچم گنبد ارباب بی‌کفن به سمت شلمچه می وزد همان بهاری است که عالم منتظر آن است . نجوای زمین و آسمان از چشم‌های به راه زائران و پاهای سرگردان صحرا این‌گونه به گوش می‌رسد که«آیا وقت آن نرسیده مسیحای موعود سر رسد؟ و یحی‌الارض و بعد موتها ...»
غروب شلمچه را نیز باید در غربت جانسوز سیدالشهدا(ع) جستجو کرد، غروبی که سرخی‌اش به رنگ خون شهداست همچون پرچم خون رنگ گنبد سالار شهیدان که سالهاست فریاد «این المنتقم» را به گوش عالم می‌رساند.
زائران راهیان نور مازندرانی در آخرین جمعه سال در غروب شلمچه که خورشیدی است بر سر نیزه با نوای«لبیک یا حسین(ع)» با تجدید عهد تاریخی با امام زمان(عج) خویش و آرمان‌های شهدا پیمانی دوباره بستند و از خدا خواستند که امسال سال ظهور باشد.
یادداشت از ابراهیمی مدیر روابط عمومی سپاه کربلای مازندران
