قرائت، اولین روش بهره‌مندی از قرآن است
گروه فعالیت‌های قرآنی: امام جمعه سراب، اظهار کرد: اولین روش بهره‌مندی که در پیش می‌گیریم قرائت قرآن است، زیرا به تعبیری لطیف، در واقع خواندنِ سخن و نامه کسی است که عاشق او هستیم.
حجتالاسلام علی اکبراکرمی، امام جمعه سراب، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: اولین روش بهره‌مندی که در پیش می‌گیریم قرائت قرآن است، زیرا به تعبیری لطیف، در واقع خواندنِ سخن و نامه کسی است که عاشق او هستیم؛ چنین نگرشی به همان نقطه ایمان و تقوا بر می‌گردد که اگر من خدا را دوست داشته باشم و این کلام را کلام او بدانم در خواندن مکرر آن اشتیاق و علاقه وافری خواهم داشت که این علاقه مندی منجر به ایمان و تقوای بیش از پیش در من می‌شود.
وی، افزود: اُنس و بهره‌مندی از قرآن در بستر ایمان و باور محقق می‌شود، بنابراین باید راه و روش برقراری این بستر را فراهم کرد.
حجتالاسلام اکرمی، فضل الهی را اعطایی خاص دانست و خاطرنشان کرد: فضل الهی، بخشش و اعطایی خاص است که بهره هر کسی نیست، بلکه کسانی از آن بهره مند می‌شوند که در مسیری خاص گام برداشته باشند. این مسیر خاص را مجموعه‌ای از عوامل تحقق می بخشند.
امام جمعه سراب، یا استناد یه آیات ۴۵ و ۴۶ سوره اسراء افزود: در این آیات می‌خوانیم: "و چون قرآن بخوانى در میان تو و كسانى كه به آخرت ایمان نمى آورند، حجاب پوشیدهاى قرار می‌دهیم و بر قلب‌هاى آنان از اینكه به خوبى درك كنند پوشش و در گوش‌هاى آنان سنگینى قرار می دهیم".
وی ادامه داد: انسان در اثر گناه يا غفلت، گاهی قلب و دل خود را در اختيار شيطان، هوای نفس، غرايز حيوانی و انسان‌های منحرف قرار می‌دهد و آنان دلش را می ربايند. كسی كه دل ندارد يعنی دل را به ديگری سپرده است و آن ديگری هرگونه كه می‌خواهد بر آن حكم می‌راند، نمی‌تواند از قرآن بهره‌مند شود. كسی از قرآن بهره‌مند می‌شود كه بر دل خود مسلط باشد.
حجتالاسلام اکرمی، یادآور شد: از شرايط بهره‌مند شدن و رسيدن به اهداف قرآن، نهايت تذلّل و عبوديت در برابر خداست. سجده، مظهر تام عبوديت بنده در برابر خداست.
امام جمعه سراب، با اشاره به فرموده امیرالمومنین علی(ع) افزود: حضرت علی(ع) می فرمایند:" اگر نمازگزار می‌دانست كه تا چه ميزان رحمت الهی او را فراگرفته است، هرگز سر از سجده برنمی‌داشت".
حجتالاسلام اکرمی تاکید کرد: باید توجه داشت که هدایت قرآن صورت نمی‌گیرد، مگر آنکه فرد شرط هدایت را که توجه به حجاب‌ها و سعى براى بركنار نمودن آنهاست، داشته باشد، چرا که براى شناخت حقایق دو چیز لازم است، آشكار شدن چهره حق و دارا بودن وسیله دید و درک.
