به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسانجنوبی، زنان روستایی شیر زنانی هستند که همواره پا به پای مردان در مزرعه، کارهای خانه، همسرداری و تربیت فرزند همیشه زبانزد زد بودهاند و به خاطر نقش بسزایی که در اقتصاد خانواده دارند، همواره امنیت عاطفی برای خانواده بر دوش این زنان است و بالتبع بازتاب آن در جامعه شایان توجه است، به طوری که سنگینی بیش از نیمی از کارهای کشاورزی بر دوش زنان روستایی است.
زنان روستایی به عنوان نیمی از جمعیت روستایی که دوشادوش و همپای مردان در فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی مشارکت فعالانه دارند، با وجود تلاش زیاد در جوامع روستایی نقش این گروه غالبا در فعالیتهای تولیدی و اقتصادی نادیده گرفته میشود.
آنان یکی از قشرهای پرزحمت در جامعه هستند که علاوه بر مسئولیت مادری، در کارهای کشاورزی و باغداری و دامداری همراه و همکار خانوادهشان هستند.
فعالیت زنان روستای خراشاد و نام آوازهشان ما را برآن داشت برای تهیه گزارش عازم این روستای هدف گردشگری شویم.
تولید پارچههای سنتی با قدمت ۲۰۰ ساله در خراسانجنوبی مدتی به فراموشی سپرده شده بود، اما اکنون چند سالی است که با تلاش زنان روستای خراشاد و حمایت سازمان میراث فرهنگی استان احیا شده و در ۲۰ روستای استان رونق دوباره گرفته است.
این روزها که مردم سختکوش خراسان جنوبی با خشکسالی دست و پنجه نرم کرده و کشاورزی و دامداری با مشکلات مواجه است، مردم برای به دست آوردن روزی حلال تلاش زیادی میکنند، هنوز در برخی از روستاهای خراسانجنوبی صداهای ابزارآلات که در ایام قدیم توسط آن هنر دست بانوان رقم خورده و کسب روزی میشد رونق دارد و مادرانی هستند که با هنر دستان خود تولیداتی رقم میزنند که آوازه آن در کشور و جهان پیچیده است.
روستای خراشاد واقع در 20 کیلومتری جنوب شرق بیرجند است و وقتی وارد این روستا میشوی همه از پیر تا جوان به فکر تولید هستند.
پارچه بافی سنتی خراشاد یا توبافی به زبان محلی یکی از مهمترین صنایع دستی استان خراسانجنوبی است.
بانوان روستایی خراسانجنوبی از زمانهای دور علاوه بر کشاورزی و دامداری و کارهای منزل به تولید صنایع دستی از جمله فرش، گبه، گلیم و پارچههای سنتی مشغول هستند.
پارچهبافی توانسته اقتصاد خانوادهها را تأمین و خشکسالیها را جبران کند و مردم این روستا از طریق پارچهبافی توانستند زندگیشان را سروسامان بدهند.
نام و آوازه پارچهها و حولههای بافته شده زنان خراشاد جنبه گردشگری نیز به خود گرفته و گردشگران داخلی و خارجی مشتاق به مشاهده و حتی تجربه برخی کارهای زنان روستا هستند.
مردم با فروش این محصولات نیازی به مشاغل دیگر نداشتند، اما چند سالی است که در این روستا مردان خسته و ناراحت از کشاورزی بدون آب و زنان در غم همسران خود شریک بودند، تا اینکه بانوان روستای خراشاد فکری بر ذهنش خطور کرد و هنر چندین ساله خراسانجنوبی را در این روستا احیا کرد.
به سراغ زنان خراشاد که میرویم با امکانات ساده و کم تمام همت خود را به کار گرفتهاند و با شوق و علاقه کارگاههای کوچک خانگی راهاندازی کردهاند.
وارد خانههای روستای خراشاد که میشویم، دستگاه پارچهبافی سنتی در گوشهای از خانه خود نمایی میکند و جوان و پیر پشت این دستگاهها مشغول کار هستند.
زنان روستایی با پشتکار و علاقه این هنر را احیا کرده خو حتی برای فروش به نمایشگاههای تهران و استانهای دیگر می فرستند.
بانوان روستایی درحد توانی که دارند توانستهاند، معظل بیکاری در روستاها را رفع کنند و علاوه بر نقش مادری با فعالیتهای موثرشان اقتصاد مقاومتی را معنای بخشند.
گزارش و عکس از سپیده قلندری اسفدن