علیاکبر اسماعیلی قوچانی، کاتب بزرگترین قرآن در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، اظهار کرد: از سال ۱۳۴۳ از موزه آب انبار سید اسماعیل کتابت قرآن را شروع کردم و سال ۱۳۷۸ هم در خیابان خیام روبه روی مسجد قبا کتابتی انجام دادم اما در آن موفق نشدم.
وی ادامه داد: بعد بازنشستگی، از عید غدیر سال ۱۳۸۸ شروع به کتابت بزرگترین قرآن کردم که حدود ۷ سال به طول انجامید. هرچند که این قرآن به یک سری ابزار برای نگهداری و ورق زدن نیاز دارد که کار من نیست.
در حال نوشتن سرگذشت بزرگترین قرآن هستم
قوچانی با اشاره به اینکه دارم سرگذشت این قرآن را مینویسم، ادامه داد: روزی هفت نفر از آلمان، ترکیه و ترکمنستان به همراه یک سرپرست و مترجم به منزل ما آمده بودند آنها تعریف میکردند که در ترکیه سه برگ قرآن نوشته شد و مردم دسته، دسته برای دیدن آن میرفتند و روزی که آنها متوجه میشوند بزرگترین قرآن در ایران نوشته شده است به تهران زنگ میزنند اما کسی از این قرآن خبر ندارد.
این کاتب قرآن با ابراز گلهمندی از برخی مسئولان در حمایت از این قرآن، اظهار کرد: از سال ۹۲ که نامهای در این خصوص نوشتهام هنوز کاری برای قرآن انجام ندادهاند.