به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله مهدی هادوی تهرانی، استاد تفسیر حوزه امروز چهارم اردیبهشت ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه انبیاء با اشاره به داستان حضرت یونس (ع) گفت: اندوهی که حضرت یونس (ع) از آن نجات پیدا کرد در تصور برخی گرفتار شدن در شکم ماهی بوده که از آن نجات یافت.
وی افزود: ما ممکن است در نگاه اول مهمترین اندوه وی را نگرانی از مرگ بدانیم در حالی که انبیاء خائف از مرگ به معنای ترسی که ما داریم نبودند زیرا آخرتشان آباد بود و حتی بنا بر برخی روایات فرشته مرگ نیز برای قبض روح از آنان اجازه میگرفت.
این استاد حوزه با بیان اینکه تلقی ما از ترس انبیاء ناشی از نگاه به درون خودمان است افزود: تنهایی نیز برای آنان جای ترسی ندارد زیرا آنان دلشان آرام و مطمئن بود چون اهل ذکر هستند بنابراین حضرت یونس (ع) از این مسائل ناراحت نبودند.
هادوی تهرانی بیان کرد: ایشان رفتاری کرده که گویا تناسبی با آن باور ندارد البته در حد بسیاری خفیف و در قالب «حسنات الابرار سیئات المقربین» است؛ یعنی غم و اندوه وی از آن است که کاری کرده که در شان او نبوده است.
این استاد حوزه عنوان کرد: درد انبیاء از این نبود که مثلاً وجود نبی مکرم اسلام (ص) از پرتاب کردن زباله و سنگ و دادن فحش از سوی برخی افراد ناراحت باشند ایشان از این ناراحت بودند که چرا این قوم اینقدر جاهل هستند و دامنه هدایتشان توسعه نمییابد زیرا اگر مردم با ایشان همراهی میکردند گسترش بیشتری از هدایت را شاهد بودیم.
هادوی تهرانی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه غم و اندوه ما عمدتا ناشی از مسایل مادی است گفت: نمیگویم پست و مقام بد است؛ زیرا اگر کسی واقعا احساس میکند شرایط را دارد و میتواند خدمت کند بسیار پسندیده و ماجور است ولو اینکه اشتباه هم بکند.
وی تاکید کرد: ولی اگر کسی میداند نمیتواند مسئولیتی را بپذیرد غصب کرده است؛ همچنین اگر دل به چیزی مانند مرجعیت و ریاست جمهوری و مدیرکلی و استاد حوزه و ... ببندد آسیب خواهد دید و ممکن است گرفتاری آخرتی نیز برای خود درست کند.