برخی خروجی دانشکده‌های علوم قرآنی، فرد قرآنی نیست
کد خبر: 3600495
تاریخ انتشار : ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۴:۵۸

برخی خروجی دانشکده‌های علوم قرآنی، فرد قرآنی نیست

گروه فعالیت‌های قرآنی: یک حافظ قرآن عنوان کرد: متأسفانه برخی خروجی دانشکده‌های علوم قرآنی، یک دانشجو و فرد قرآنی نیست؛ چرا که بسیاری از آنها با وجود تحصیل در چنین مراکز علمی و آموزشی از قرائت یک جزء قرآن عاجز است.

عباس ربیعی، حافظ کل قرآن کریم و مدرس دانشگاه در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از همدان، با بیان اینکه 28 ساله و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته مهندسی مکانیک از شهرستان ملایر هستم، اظهار کرد: از سال 81 کار حفظ قرآن کریم را آغاز نمودم و با یاری پرودگار، توانستم طی 22 ماه، در سال 83 حافظ کل قرآن کریم شوم، از همان دوران کودکی، توانمندی ذهنی بالایی در یادگیری دروس تحصیلی به ویژه قرآن کریم داشتم و علاقمندیم به مباحث دین و علم نجوم، نیرو محرکه‌ای قوی جهت پذیرش و میل من به قرآن شد.
وی اضافه کرد: هشت سالگیم، زمان آشنایی با محمدحسین طباطبایی کودکی مستعد و حافظ کل قرآن کریم بود که آرزوی رسیدن به مقام و جایگاه او را داشتم، بعد‌ها پس از گذشت زمان طولانی در اثر تغییر محل سکونت خود در ملایر، راه برای آشنایی با دوستی قرآنی به نام «محمود بابایی» که جلسات قرآن را در مسجد آن محل برگزار می‌کرد، هموار شد و به مدت یکسالی که از حضور ارزشمند این استاد بهره‌مند بودم، موفق به حفظ 7 جزء از قرآن کریم شدم.
این حافظ کل ادامه داد: نقش پدر و مادر در خانواده نقشی مهم و بی بدیل است به ویژه نقش تربیتی غیر مستقیم که بروی فرزندان دارند، اما گرایش مادر به قرآن، معنویات و ائمه اطهار در قرارگیریم در مسیر قرآن بی‌تأثیر نبود، از آنجا که همه اعمال انسان به یکدیگر مرتبط است و گاه یک عمل او مقدمه‌ای جهت ورود به دنیایی جدیدی می‌شود، من نیز از این قاعده مستثنی نبودم.
وی گفت: در یکی از مجالس ختم انعام که مادر در منزل داشتند، علامتگذاری مصوت‌های بلند کلمات عربی این کتاب را جهت قرائت راحت‌تر حضار انجام دادم که آن مقدمه و آغازی غیرمحسوس جهت انس با قرآن کریم بود، تا کنون در مسابقات قرآنی بسیاری شرکت داشته‌ام که می‌توان به مسابقات قرآن دانش آموزی، دانشجویی، اوقاف، اداره ورزش و جوانان، بسیج و ... اشاره کرد که در بیشتر این مسابقات موفق به کسب رتبه‌های اول تا سوم شده‌ام.

ترویج فرهنگ قرآنی و معارف الهی مهمترین هدف قدم نهادن در مسیر حفظ قرآن کریم
ربیعی ابراز کرد: مهمترین هدفم از حفظ قرآن کریم، ترویج فرهنگ غنی قرآنی و معارف الهی بود، انجام اعمال درست و صحیح نیاز به یک منبع موثق دارد حال چه مستند و مرجعی مطمئن همچون قرآن که کتاب سراسر نور و رحمت و هدایت بشر است بنابراین سوق دادن جوانان و نوجوانان به حفظ و قرائت قرآن جهت راه یافتن به مسابقات و کسب رتبه تنها در این بعد نمی‌تواند کار خوبی باشد.
این مدرس دانشگاه یادآور شد: اولویت بندی و ارزش گذاری معیار‌های قرآنی و فعالیت‌های قرآنی در سطح کشور ضعیف و ناقص است متأسفانه در جامعه کنونی، فرد قرآنی را به واسطه پرداختن به برخی آیتم‌های ظاهری او معرفی می‌کنند، فردی که نمی‌تواند آیه ای از قرآن کریم را به درستی قرائت کند حال اگر در برخی گزینه‌های ظاهری شرط ورود به افراد قرآنی را هم داشته باشد چگونه می‌توان او را یک قرآنی معرفی کرد.
وی عنوان کرد: آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد بسیار مهم و موثر در رشد علمی و قرآنی کودکان و نوجوانان موظف است معلمان توانمند با بار علمی به روز و متخصص و اهل فن در دروس مورد نظر، درسیستم آموزشی خود به کار کیرد، اما متأسفانه این نهاد رسالت خود را فراموش کرده و تنها دانش آموزان را برای ورود به مؤسسات کنکوری جهت ورود به دانشگاه آماده می‌کند بدون پرورش هیچ مهارت و استعدادی در دانش آموز و گاها.
ربیعی اظهار کرد: متأسفانه شاهد عدم گزینش و ورود برخی افراد بی‌صلاحیت و بی‌انگیزه به دانشکده علوم قرآنی هستیم که لازم است ورود به این دانشکده نیز همراه با گزینش و غربال گری باشد و دانش آموزان مستعد، نخبه و علاقمند به قرآن و علوم قرآنی در این دانشکده مشغول به تحصیل شوند گفتنی است فارغ التحصیلان این رشته از وضعیت شغلی خوبی بهره‌مند خواهند شد اگر استفاده درست، صحیح و به جا از آنها به عمل آید.
این مدرس دانشگاه افزود: متأسفانه برخی خروجی دانشکده‌های علوم قرآنی، یک دانشجو و فرد قرآنی نیست چرا که بسیاری از آنها با وجود تحصیل در چنین مراکز علمی و آموزشی از قرائت یک جزء قرآن عاجز است، این مراکز که برخی از آنها بی اعتبار و بی صلاحیت نیز هستند تنها تولید کننده مدرک برای کسانی هستند که جهت ورود به یک نهاد دولتی و جذب در آن مجموعه و یا ارتقاء خود به آن پناه برده اند.
 
ریل گذاری جمهوری اسلامی به سمت جامعه قرآنی نیست
ربیعی اضافه کرد: متأسفانه ریل گذاری در جمهوری اسلامی به سمت جامعه قرآنی نیست و ارزش گذاری معیار‌ها و فعالیت‌های قرآنی در سطح کشور ضعیف و ناقص است در این عصر، قرآن در میان حجم بالایی از بخش نامه‌ها و اسناد و ... مظلوم و مهجور مانده هر چند که در چند سال اخیر کار‌های خوبی در حوزه قرآن و ترویج فعالیت‌های قرآنی انجام شده اما سرعت آن بسیار کند است آن هم در این دوره فریبنده‌ای که مدرک خود نمایی می‌کند شاید شور و شوق متقاضیان و گروندگان به قرآن را با کم تحرکی و نا امیدی روبرو کند.
این حافظ قرآن بیان کرد: سن، منابع و تجهیزات و سازگاری با زندگی قرآنی از جمله عواملی است که می‌تواند کودکان و نوجوانان را به قرآن علاقمند کرده و باعث تداوم و استمرار حضور آنها در این مسیر باشد، 12 تا 18 سالگی بهترین زمان آموزش به فرزندان است چرا که در این سن، فرد به جهان بینی لازم و کافی دست یافته و توانایی تشخیص بسیاری امور را دارد بنابراین می‌توان از این فرصت استفاده کرد و قرآن و مفاهیم آن را در این سن به آنها آموزش داد.
وی عنوان کرد: تهیه قرآن مناسب، استفاده از اساتید مجرب و متخصص، شرکت در مسابقات، تشویق و ارائه برخی خدمات به آنها و همچنین سازگاری با زندگی قرآنی و جدا شدن از زندگی روز مره از دیگر فاکتور‌هایی باشد که در جذب و تشویق کودکان و نوجوانان به قرآن موثر باشد، کودکان و نوجوانان باید در کنار فراگیری علم و دانش، به دنبال کسب مهارت نیز باشند تا با تکیه بر استعداد و مهارت‌های خود، دیگر به دنبال جذب در نهاد‌های دولتی نباشند.
ربیعی با بیان اینکه آموزش و پرورش می‌تواند با به کارگیری، معلمان و کادر متخصص و مجرب، نظام هدفمندی جهت پرورش دانش آموزان مستعد، باسواد و با مهارت به وجود آورد یادآور شد: به نظرم، باید در سطح آموزش وپرورش کشور، مقطع راهنمایی تا دبیرستان را به طور ویژه به آموزش قرآن و مفاهیم آن به دانش آموزان اختصاص داد پس از آن نیز فرد با ادامه و پیگیری مهارت و علاقمندی خود می‌تواند تا مدارج بالا ارتقا یابد و در صورت عدم تمایل به ادامه تحصیل می‌تواند با یادگیری قرآن نیاز‌های خود را از آن خارج کند.

captcha