هوای تازه «ویلایی‌ها» را از سینما دریغ نکنید
فیلم سینمایی «ویلایی‌ها» به کارگردانی منیر قیدی فیلمی است که توانسته هوای تازه‌ای را وارد عرصه دفاع مقدس کند آن را سَر نبرید.
فیلم سینمایی «ویلایی‌ها» به کارگردانی منیر قیدی فیلمی است که توانسته هوای تازه‌ای را وارد عرصه دفاع مقدس کند کند. فیلم سینمایی «ویلایی ها» در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر سینمای ایران حضور پیدا کرده بود که توانست توجه بسیاری از علاقه‌مندان به سینما، منتقدین و اصحاب رسانه را به خود جلب کند. «ویلایی‌ها» به لحاظ فرم و محتوا حرف‌‌هایی زیادی برای گفتن دارد.
حالا اما فیلمی خوش ساخت با بازی‌های یک دست و درست، فیلمی که برای سینمای ایران و حتی جامعه می‌تواند یک اثر کاربردی و استراتژیک محسوب شود با نامهربانی مواجه شده است. با توجه به مضمون و محتوای این فیلم دفاع مقدسی آنهم در شرایط کنونی سینمای مان که از فقر محتوای سالم رنج می‌برد باید تمام قد از فیلم دفاع کرد.
گویا کارتل سینمایی قدرتمندی در سینما وجود دارد که نفوذ زیادی دارد و به‌واسطه آن رانت فراوانی به سود وابستگان به این کارتل جابجا می‌شود. این رانت‌داران سینمایی در مواجهه با «ویلایی‌ها» مقابل آن ایستادند تا جایی که سالن‌های نمایش این فیلم کم و سالن‌های نامناسبی برای آن در نظر گرفته شد و در عوض فیلمهای سطحی و پیش‌پا افتاده با پسوند 1 و 2 و 3 و ...از بهترین سالنها و امکانات بهره‌مند شدند. قطعا در این شرایط نابرابر فیلم‌هایی چون «ویلایی ها» به حاشیه می‌روند. فیلمی که هوایی تازه برای ژانر مهجور سینمای دفاع مقدس به‌شمار می‌رود.
در شرایطی که این فیلم سینمایی توانسته طی روز‌های گذشته آرام آرام جایگاه خود را در میان مخاطبانش بیابد و بازدید آن روز به روز بیشتر شود و به فروش روزانه بالای 23 میلیون تومان برسد، ظاهرا اخطارها برای پایان دوره اکران فیلم شروع شده است. آن هم در شرایطی که گیشه‌ای بالاتر از کف فروش داشته است.
همه این اتفاقات در حالی روی می‌دهد که پیش از این شاهد بوده ایم برخی از فیلمهای سینمایی با اینکه به کف فروش نرسیدند تا 10 هفته اکران‌شان به طول انجامید.
چرا مدیران و سیاستگذاران سینما نباید به این مهم دقت داشته باشند که از سینمای دفاع مقدس باید حمایت کرد و شرایط اکران فیلمهای این چنینی باید حداقل به لحاظ زمانی بهترین شرایط برای‌شان لحاظ شود مخصوصا برای آثاری که دارای کیفیت‌های لازم در این عرصه هستند. «ویلایی‌ها» در شرایط نامناسب و نابرابر به اکران عمومی رسید و با رفتار و تصمیم‌های ناعادلانه قرار است به حاشیه رانده شود.
شاید این اتفاق و مواجهه بهترین مثال برای این باشد که بعد از کلی نشست و کنفرانس و جلسه ، وقتی یک فیلم خوب دفاع مقدسی ساخته می‌شود، در عمل همه نتایج جلسات را به هیچ می‌انگاریم و از آن حمایت نمی‌کنیم.
با توجه به فضای خاص ایام ماه مبارک رمضان قطعا فیلم این فیلم سینمایی سنخیت بیشتری می تواند با شرایط روحی مردم داشته باشد. «ویلایی‌ها» هوای تازه ای است که نباید آن را از سینما دریغ کرد.
