امام خمینی(ره)؛ احیاکننده تمدن بزرگ اسلامی
کد خبر: 3605222
تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۰:۰۲

امام خمینی(ره)؛ احیاکننده تمدن بزرگ اسلامی

گروه اجتماعی: امام راحل(ره) در عرصه رفتاری، فرهنگی و اجتماعی تبلور اندیشه ناب عصمت بود، ایشان احیاکننده تمدن بزرگ اسلامی با مرکزیت ایران اسلامی بودند. امام خمینی(ره) خداشناس، مردم‌شناس، دشمن‌شناس و دوست‌شناس بود، او با نهضت خود توانست گفتمان جدیدی را بر پایه اسلام و عدالت‌طلبی و استکبارستیزی در جهان پایه‌ریزی کند.

به گزارش خبرگزاری بین‌‎المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، امام خمینی(ره) تجلی رفتار و گفتار اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) بود، ایشان تمام تلاش خود را به‌کار گرفته که اخلاقیات را در رفتار خودش پیاده کند.
امام راحل(ره) در عرصه رفتاری، فرهنگی و اجتماعی تبلور اندیشه ناب عصمت بود، برای نسل کنونی که عصمت را ندیده‌اند با بررسی و کنکاش در حیات نورانی امام راحل(ره) خواهند توانست پی به ابعاد نورانی و زوایای اخلاقی عصمت ببرند.
ساده‌زیستی یکی از مهم‌ترین ابعاد شخصیتی حضرت امام خمینی(ره) بود، ساده‌زیستی امام راحل(ره) برگرفته از کلمات نورانی اهل‌بیت(ع) بود.ایشان به الگو‌گیری از امام علی(ع) ساده زیستن را سرلوحه زندگی خود قرار داد.  امام خمینی(ره) رهبری مردمی و دارای اهداف و اندیشه‌های متعالی بود، آن بزرگ‌مرد تاریخ توانست انقلاب را به سراسر دنیا معرفی و آن‌را گسترش دهد.
نگاهی به زندگی‎نامه امام خمینی(ره)
آیت‌الله العظمی سید روح‌الله الموسوی الخمینی در تاریخ بیستم جمادی‌الثانی سال 1320 هجری قمری برابر با 1280 شمسی مصادف با سالروز ولادت حضرت فاطمه‌زهرا(س) در شهرستان «خمین» چشم به جهان گشود.
پدر ایشان آیت‌الله شهید مرحوم سیدمصطفی موسوی فرزند برومند علامه جلیل‌القدرمرحوم سیداحمد موسوی است که بنا به گفته بعضی از خاندان صاحب «عبقات‌الانوار» است.
مرحوم سیداحمد موسوی که در نجف اشرف بوده‌اند بنا به دعوت و درخواست مرد نیکوکار و بزرگواری به نام «یوسف‌خان کمره‌ای» که برای زیارت به عتبات مقدسه مشرف شده بود به‌منظور ارشاد و پیشوای اهالی «خمین» به آن سامان می‎رود و با دختر مرحوم «یوسف‌خان» ازدواج می‎کنند، از فرزندان‌شان یک دختر و پسر به نام‌های «صاحبه» و «مصطفی» باقی می‌مانند.
مرحوم سیدمصطفی نیز تحصیلات خود را در نجف‌اشرف و سامرا در عهد میرزای شیرازی دنبال کرده در زمره علما و مجتهدین عصر خود قرار می‎گیرند و پس‌از بازگشت از نجف‌اشرف زعامت و پیشوایی خمین و حومه را عهده‌دار می‎شود.
ایشان در تاریخ ذی‎الحجه 1320 قمری در بین راه خمین مورد سوءقصد بعضی اشرار قرار می‎گیرند و بر اثر اصابت گلوله به کتف و کمر ایشان، در سن 47 سالگی به شهادت می‎رسند جنازه آن مرحوم به نجف‌اشرف منتقل گردیده و در آن‌جا دفن می‎شود.
وی دارای سه پسر و سه دختر بوده‌اند که پسرهای ایشان عبارت بودند از سیدمرتضی معروف به پسندیده، سیدنورالدین که از محترمین مقیم تهران بودند و سیدروح‌الله(امام خمینی) که آخرین فرزند آن مرحوم بودند.
امام خمینی(ره) که دارای هوش و استعداد سرشاری بود در همان اوان کودکی آغاز به درس کرد و داخل منزل خود نزد معلمی به‌نام «میرزامحمد» به خواندن و نوشتن مشغول شد و سپس قدم به مکتب گذاشت و نزد استاد مکتبی که(ملاابوالقاسم) نام داشت و سپس پیش استاد دیگری(شیخ جعفر) تحصیلات خود را ادامه داد.
امام در سن قبل از 15 سالگی تحصیلات فارسی آن روز را به پایان رسانید و در خواندن و نوشتن از استاد بی‌نیاز گردید.آن‌گاه به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و در محضر برادر بزرگوارش حضرت آیت‌الله پسندیده صرف و نحو و منطق را آغاز کرد و تا سال 1338 قمری به تحصیل مقدمات در محضر ایشان ادامه داد.
سپس در سال 1339 به حوزه علیمه اراک که در آن روز تحت زعامت استاد بزرگ مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی قرار داشت، شتافت و رد محضر اساتید فن به آموختن ادبیات مشغول گردید.
در سال 1340 که مرحوم آیت‌الله حائری، حوزه علمیه اراک را به شهر مقدس قم انتقال داد، امام نیز که تازه کتاب مطول را شروع کرده بود به قم رفت و در مدرسه «دارالشفاء» مسکن گزید و در حوزه جدیدالتاسیس قم، تحصیلات خود را با جدیت بیشتری دنبال نمود و با کوشش‌های شبانه‌روزی موفق شد که تا سال 1345 قمری سطوح عالیه را به پایان رسانیده در حوزه درس مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری شرکت نماید و در محضر آن اساتید بزرگ پایه علمی و مبانی فقهی و اصولی خود را تحکیم و تکمیل کرده و به درجه اجتهاد فائق گردد.
در سال 1355 قمری که آیت‌الله حائری از جهان رخت بربستند، امام خمینی دارای مبانی متقن، مستقل و محکم بوده، در زمره مجتهدین بزرگ و نوابغ علمی قرار داشت و از برجسته‌ترین علمای حوزه علمیه قم بود.
امام خمینی علاوه‌بر مقام ممتاز فقاهت، در علوم هیأت، فلسفه، حکمت و عرفان نیز دارای مهارتی ویژه و تخصصی کامل بودند.استاد ایشان در علم هیأت، مرحوم شیخ علی‌اکبر یزدی معروف به(حکیم) بود و متون مختلف کتب عرفان، حکمت و فلسفه را از عالم مهذب مرحوم شیخ محمدعلی شاه‌آبادی فرا گرفته است و از بعضی مباحثات، حاج‌میرزا جواد آقا ملکی تبریزی هم استفاده کرده‌اند.اما بیشترین تاثیر در امام از طرف آیت‌الله شیخ محمد شاه‌آبادی بوده است.امام در هنگام صحبت از ایشان می‎فرمودند: «شیخ عارف کامل، شاه‌آبادی روحی فداه».
مرحوم آیت‌الله مطهری می‎گفت: من هرگز از حضرت امام خمینی(ره) نشنیده‌ام که اسم مرحوم شاه‌آبادی را دنباله‌اش «روحی فداه» را نگوئید».
قبل‌از تبعید امام به ترکیه از طرف نظام طاغوتی، بزرگ‌ترین کرسی تدریس علوم اسلامی از آن ایشان بود، و جمعیت حوزه درسی ایشان، از لحاظ کمیت و کیفیت در حد والایی قرار داشت و حدود هزار نفر از فضلاء و صاحب‌نظران محقق و چیره‌دست در حوزه درس ایشان زانو زده و از آن دریای مواج علم و فضیلت بهره‌مند می‎شدند و آن‌گاه که ردس ایشان پایان می‎یافت، انبوه شاگردان در سراسر مسجد سلماسی یا در مدرسه فیضیه موج می‎زد و حالتی روحانی به خیابان ارم و حومه صحن مطهر قم می‎بخشید.
در سال‌های آخری که ایشان در قم می‎زیستند و در مسجد اعظم تدریس می‎نمودند، تعداد شاگردان درس ایشان از هزار و دویست نفر تجاوز می‌کرد که یک برابر و نیم شاگردان درس آیت‌الله بروجردی در سال‌های آخر عمر آن فقید سعید بود.
یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های حضرت امام خمینی(ره) این بود که دین را با همه ابعاد آن پذیرفته و باور کرده بود و یکی‌از اشکالاتی که رهبران دینی و به تبع آن مردم پیدا می‌کنند، این است که دین را تجزیه می‌کنند، امام راحل معتقد بود که اگر در قرآن‌کریم راجع به نماز، خمس، حج، امربه معروف و نهی از منکر و جهاد آیاتی داریم، بخش مهم قرآن سیاست است و معتقد بودند که تمام داستان‌های انبیا بُعد سیاسی را مطرح می‌کند و بالاتر از آن فرمودند که تمام اسلام سیاسی است و حتی نماز را برای سیاست می‌خواندند، به این معنا که وقتی در نماز اجتماع می‌کنید، نفس اجتماع برای سیاست اسلام مفید است، بنابراین امام راحل چون دین را با همه ابعاد پذیرفته و آن‌را تجزیه نکرده بود، مردم را به همین سمت و سو رهبری می‌کرد و فرمودند زمانی‌که همه ابعاد دین را قبول کنید، انسان کامل مؤمن هستید، این دید کامل نسبت به دین سبب شد که بتواند ریشه 2500 ساله را از کشور برکند و دین را با تمام ابعاد و زیبائی‌ها بر مملکت حاکم کند.
امام(ره) شخصیتی بوده که در حوزه‌های علمیه قم و نجف درس خواند و درس داد و مجتهد و مرجع تقلید شد و بعد برای خداوند قیام کرد.
امام(ره) اهل عبادت بود و رابطه‌اش با خدا نزدیک بود، به خداوند تکیه کرد و به وعده‌های الهی ایمان داشت و با تکیه بر خداوند انقلاب کرد و به پیروزی رسید.
مهربانی و تواضع نسبت به مردم از دیگر ویژگی‌های امام(ره) بود، امام(ره) نسبت به دشمن شجاع، قاطع و نترس بود که یکی‌از ویژگی‌های او بود که فرمود هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بکشید.
امام خمینی(ره) دشمن‌شناس بود،امیدواری به آینده و اعتماد به نسل جوان از دیگر ویژگی‌های امام خمینی(ره) بود، او جوانان و دانش‌آموزان را دوست داشت و به آن‌ها سفارش می‌کرد که اعتماد به نفس و خودباوری داشته باشید، آینده متعلق به شماست.
امام(ره) وقتی انقلاب کرد امیدش به دانش‌آموزان و نسل جوان بود، شاهد این موضوع نیز سخن امام خمینی(ره) در زمان تبعید به نجف بود که در پاسخ به سؤال خبرنگاران گفت: نیروهای من یا به دنیا نیامدند یا در گهواره هستند.
امام خمینی(ره) خداشناس، مردم‌شناس، دشمن‌شناس و دوست‌شناس بود، او با نهضت خود توانست گفتمان جدیدی را بر پایه اسلام و عدالت‌طلبی و استکبارستیزی در جهان پایه‌ریزی کند که در امتداد حرکت انقلاب حضرت مهدی(عج) قرار بگیرد.
یکی‌از مسائلی که در اندیشه امام راحل بسیار برجسته و پُررنگ است و کسی نمی‌تواند این پُررنگ بودن را نادیده بگیرد و کسی نمی‌تواند خود را پیرو امام بداند و به این موضوع توجه نکند، اعلام خطر اشرافی‌گری مسئولان نظام اسلامی است، امام خمینی(ره) در این رابطه متذکر شده‌اند، مادامی‌که مجلس و ارگان‌های دولتی و همه و همه از این طبقه متوسط و مادون متوسط تشکیل شود امکان ندارد هیچ قدرتی اوضاع انقلاب را به هم بزند.
یکی‌از ویژگی‎های امام امت این است که ایشان احیاکننده تمدن بزرگ اسلامی با مرکزیت ایران اسلامی بودند و در این کار موفق شدند و بعد از ایشان حضرت ایت‌الله العظمی خامنه‌ای این مسیر را ادامه دادند و در پرتو هدایت‌های این دو رهبر فرزانه، ما شاهد موفقیت‌های بزرگ نظام اسلامی ایران در علم و دانش هستیم.
آثار و تالیفات امام خمینی(ره)
ده‌ها کتاب و اثر گرانبها از امام خمینی(ره) ر مباحث اخلاقی، عرفانی، فقهی، اصولی، فلسفی، اساسی و اجتماعی برجای مانده که بسیاری از آنها تاکنون منتشر نشده است.متاسفانه تعدادی از رساله‌ها و تالیفات نفیس امام در جریان جابجایی از منازل استیجاری و در جریان چندین مرحله یورش مامورین ساواک شاده به منزل و کتابخانه ایشان مفقود گردیده است.
از جمله آثار ایشان می‎توان به شرح دعای سحر، شرح حدیث راس‌الجالوت، حاشیه امام بر شرح حدیث راس الجالوت، حاشیه بر شرح فوائدالرضویه، شرح حدیث جند عقل و جهل، مصباح‌الهدایه الی الخلافه والولایه، حاشیه بر شرح فصوص الحکم، حاشیه بر مصباح‌الانس، شرح چهل حدیث، سرالصلاة، آداب نماز، رساله لقاءالله، حاشیه ب راسفار، کشف‌الاسرار، انوارالهدایة فی التعلیقة علی الکفایة، بدایع‌الدرر فی قاعده نفی الضرر، رسالة الاستصحاب، رسالة فی التعادل و التراجیح، رسالة الاجتهاد و التقلید، مناهج‌الوصول الی علم الاصول، رسالة فی الطلب و الارادة، رساله فی التقیه، رساله فی قادعدة من ملک، رسالة فی تعیین الفجر فی اللیالی المقمره، کتاب الطهارة، جهاد اکبر یا مبارزه با نفس، تفسیر سوره حمد، مناسک حج، حاشه بر رساله ارث، توضیح‌المسائل، تحریر الوسیله، حکومت اسلامی یا ولایت فقیه، استفتائات، تقریرات دروس امام خمینی و ... اشاره کرد.
captcha