به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) بیست و پنجمین نمایشگاه بینالمللی قرآن با شعار «اخلاق، قرآن، زندگی» از تاریخ هشتم خردادماه در مصلی امام خمینی(ره) آغاز شده و تا تاریخ 26 خردادماه همه روزه از ساعت 17 تا 24 میزبان علاقهمندان خواهد بود.
برای برپایی این نمایشگاه از چندی قبل برنامهریزیها صورت گرفته و در حال حاضر و در زمان برگزاری نمایشگاه نیز شاهد تلاشهای فراوانی از جانب مسئولان مربوط برای هر جه بهتر برگزار شدن آن هستیم.
در بین تمام گروههایی که در حال انجام خدمت به بازدیدکنندگان هستند، یکی از گروهها بسیار مظلوم واقع شده و با وجود این که تلاش فراوانی هم میکنند اما کمترین توجهی به آنها شده و میشود، این گروه تیم خدماتی هستند که در این نمایشگاه کارهای نظافتی را بر عهده دارند.
تعدادی از افراد این گروه کسانی هستند که اهل کرمانشاه بوده اما ساکن تهران هستند، یکی از این نیرویهای پر تلاش خدماتی که متولد سال 58 و ساکن ورامین است در مورد وضعیت کاریش به خبرنگار ایکنا گفت: در طول سال بیکار هستیم و برای کارگری به تهران آمدهایم و کارمان هم در نمایشگاههای این چنینی است و پس از آن مجدد بیکار میشویم، به واسطه یکی از آشنایان در اینجا برای کار آمدم البته سال قبل هم در نمایشگاه حضور داشتم.
این نیروی خدماتی گفت: کار ما هر روز از ساعت 15 شروع میشود و تا پایان وقت نمایشگاه یعنی ساعت 24 ادامه دارد، بعد از این ساعت هم باید به ورامین بروم، همچنین وضعیت حقوق و مزایا در این جا بسیار ضعیف است و قرار است به ما روزی 50 هزار تومان داده شود اما هر روز حدود 10 هزار تومان فقط کرایه تاکسی میدهیم و از روی ناچاری این شرایط را تحمل میکنیم. همچنین بعضی از همکارانمان که در تهران خانه و محلی برای استراحت ندارند، روی سنگهای درب ورودی شبستان میخوابند.
این کارگر خدمات گفت: دست مزد روزی 50 هزار تومان برای کارگری که به صورت موقت در نمایشگاه مشغول به کار شده و در نهایت قرار است یک میلیون تومان به ما دهند به هیچ کجا نمیرسد است.
وی در مورد کیفیت غذا و نحوه افطار و تبعیضی که بین کارگران و سایرین قائل میشوند بیان کرد: غذایی که به ما میدهند بسیار با کیفیت پایین است چنان که مختصر برنجی به ما میدهند که کیفیت لازم را ندارد، اینجا به هر کس با توجه به مقامی که دارد رسیدگی میشود و ما هم چون کارگر نظافت هستیم باید با آبمیوه داغ افطار کنیم و با زحمت یک لیوان چای یا آب پیدا کنیم، جالبتر از همه این که حتی یک اتاقک هم در اختیار نیروهای خدماتی در هنگام افطار قرار نمیدهند و ما مجبوریم پشت غرفهها و روی زمین مشغول به افطار کردن بشویم.
با یکی دیگر از کارگران خدمات نمایشگاه به نمایندگی از سایر آنها که وضعیتشان کاملا مشابه یکدیگر است نیز هم کلام شدیم، تفاوت او با همکارش در این بود که در تهران جایی برای خوابیدن ندارد، گفت: خانواده من در کرمانشاه ساکن هستند و به واسطه یکی از دوستانم برای کار به اینجا آمدهام.
این نیروی خدماتی در مورد وضعیت مکانشان برای خواب بیان کرد: متأسفانه اینجا وضعیت نابسامانی را داریم و ساعت 24 که کار نمایشگاه تمام میشود از پشتیبانی پتو میگیریم و به همراه دوستان دیگرمان در مقابل درب ورودی شبستان مصلی و روی زمین استراحت میکنیم. البته وضعیت ما زمانی بدتر میشود که بدانید از این ساعت 24 تا 8 صبح سرویسهای بهداشتی نیز تعطیل میشوند و تا این ساعت نمیتوانیم از سرویس استفاده کنیم، علاوه بر این برای حمام و ... نیز مجبوریم به خانه اقوام بریم همچنین وضعیت غذا نیز بسیار نابسامان است.
وضعیت تمامی گروه خدماتی نمایشگاه قرآن که غالبا اهل کرمانشاه هستند دقیقا به همین منوال است، کسانی که جای خواب ندارند باید روی زمین استراحت کنند و شاید اگر کار برای قرآن نبود اینان هرگز این شرایط را تحمل نمیکردند.
شرایط نیروهای خدماتی نمایشگاهی از نظر گذشت که شعار امسال آن «قرآن، اخلاق و زندگی» است اما نکتهای که نمیتوان از آن چشم پوشی کرد این است که تبعیض بین این نیروهای پر تلاش خدماتی در همه جوانب اعم از نوع غذا و نبود جایگاه مناسب برای غذا خوردن و حتی خوابیدن به شدت احساس میشود و اینها مواردی است که با شعار امسال نمایشگاه نیز در تضاد است.
مرتضی اوحدی