مجتبی فردفانی، نفر اول سی و سومین دوره مسابقات بینالمللی قرآن، در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) ضمن برشمردن نقش اساتید پیشکسوت در تربیت نسل جوان قرآنی کشور بیان کرد: بنده از حدود سن 13 سالگی وارد جلسات قرآن اساتید شدم و پس از آن نیز حفظ قرآن را در مؤسسه بیتالاحزان پیگیری کردم و تمام موفقیتها نیز به خاطر همین اساتید بوده است، لذا نقش و اهمیت اساتید پیشکسوت در پرورش حافظان غیر قابل انکار است، البته معمولا جلسات قرائت قرآن از رونق بیشتری برخوردار بوده اما حفاظ نیز در مؤسسات و جلسات شرکت و محفوظاتشان را ارائه میکنند.
وی در مورد چگونگی تعامل اساتید با حافظان جوان تصریح کرد: به نظر بنده در این بحث نقص وجود دارد و شاهد این هستیم که در شهرهای کوچک ارتباط بین استاد و شاگرد بسیار کمرنگ است و تقربیا تمام اساتید پیشکسوت در تهران حضور دارند، لذا حفاظی که به ویژه در مرکز هستند، میتوانند با اساتید بنام، تعامل بهتری داشته باشند، البته در شهرهای بزرگ هم به اندازهای که به قرائت توجه میشود به حفظ پرداخته نمیشود و در رشته حفظ شور و هیجان کمتری حاکم است.
حافظ بینالمللی قرآن در ادامه افزود: یکی از زمینههایی که اساتید میتوانند در آنجا فعالیت کنند فضای مجازی است، فرضاً از فضای تلگرام میتوانند بهرهبرداری کنند، در این زمینه حضور اساتید در رشته قرائت چشمگیرتر است و لازم است که اساتید مطرح رشته حفظ به ویژه کسانی که صاحب ترتیلهای خوب و استاندارد هستند نیز در این فضا حضور داشته باشند.
فردفانی در مورد تعامل نهادهای قرآنی با حفاظ جوان بیان کرد: سازمان تبلیغات اسلامی از چند سال قبل بحث اعطای مدرک به حفاظ را در دستور کار خود قرار داده و این آزمون به نظم خاصی برگزار میشود، علاوه بر این امتیاز دیگری مبنی بر تحصیل رایگان برای حفاظ در نظر گرفتهاند که شنیدههای بنده حکایت از این دارد که این هزینهها معمولا دیر پرداخت میشود و حافظان قرآن در دانشگاه با مشکل مواجه میشوند، در نتیجه این فراز و نشیبها باید برطرف شود.
وی در ادامه افزود: از دیگر نواقصی که ارگانهای دولتی با آن مواجه هستند این که حفاظ برتر هیچ امتیازی نسبت به دیگر حفاظ ندارند، در بنیاد ملی نخبگان نیز این قضیه صادق است از طرفی در بحث نظام وظیفه نیز همینگونه است و جالبتر اینکه مسئولان رده بالای قرآنی نیز از قوانین موجود اطلاعی ندارند.
فردفانی در مورد حمایتهایی که باید از حفاظ صورت گیرد بیان کرد: میزان حمایتها به نسبت هر استان و شهر تفاوت دارد، اما چیزی که مسلم است این که در بین نوجوانان و جوانان برای حفظ قرآن انگیزههای فراوانی وجود دارد و مسئولان قرآنی باید شرایط و امکانات اولیه را در زمینه پرورش حفاظ فراهم کنند، برای نمونه یکی از حمایتها میتواند اینگونه باشد که اساتید برجسته به مناطق محروم اعزام شوند.
وی در ادامه افزود: البته در مناطق محروم لازم نیست که اساتید بینالمللی اعزام شوند، بلکه همین که یک حافظ کل قرآن اعزام شود و از طریق نهادهای قرآنی حمایت شود، کافی است، قطعا با این کار میتوان استعدادهای مختلف را شناسایی و پرورش داد.
حافظ بینالمللی قرآن در مورد کمبود بودجه قرآنی و فعالیتهایی که با این شرایط میتوان انجام داد بیان کرد: زمانی که بودجه فعالیتهای قرآنی داده میشد، هم چیز خاصی نمیدیدیم و باز هم کار برعهده مردم بود و بسیاری از مؤسسات مانند بیتالاحزان به صورت مردمی اداره میشوند و به دولت وابستگی ندارند و باید تلاش شود تا این وابستگی به دولت از بین برود.
وی در مورد توجه کمتر به حافظان قرآن در اعزامها تصریح کرد: این مسأله نیز از مسائل عجیب است، مقام معظم رهبری میگویند 10 میلیون حافظ باید داشته باشیم و نفرمودند 10 میلیون قاری و این مطلب نشان میدهد که حفظ قرآن اهمیت بالاتری دارد، بالاخره در اعزامهای تبلیغی مانند حج، حافظان نیز میتوانند حضور یابند.
فردفانی در ادامه افزود: در بسیاری از کشورها، ملاک برای آنها ترتیل است و سبک تلاوت تحقیق را یک نوع بدعت میدانند، البته نظر آنها برای ما ملاک نیست، اما باید در کشورهای مختلف نیز حفاظ اعزام شوند، در کاروانی که قرار بود امسال به حج مشرف شوند فقط نام دو حافظ وجود داشت در حالی که در مسابقات نیز یک قاری و یک حافظ به عنوان نفرات برتر شناخته میشوند و نتیجه این رویکرد این میشود که یک قاری 10 بار به حج اعزام میشود و یک حافظ یک بار هم اعزام نمیشود.
وی در مورد مسابقات بیان کرد: مسابقات برای حفاظ، خوب است و در سالهای اخیر و در بیانیه هیئت داوران نیز شاهد این بودهایم که میگویند حفظ قرآن با رشد کمی و کیفی قابل قبولی روبهرو بوده است و این نشان از نقش مثبت مسابقات دارد.
حافظ بینالمللی کشورمان در مورد روشهای موجود برای حفظ قرآن تصریح کرد: امکان دارد روشهای موجود برای حفظ قرآن تجمیع شود، اما ضرورتی برای این کار وجود ندارد، هدف ما حفظ قرآن و درک مفاهیم آن است، اگر یک مؤسسه خروجیهای موفقتری داشته باشد، میتوان از روش آنها استفاده کرد اما در کل هر موسسهای روش خود را دارد و ضرورتی هم برای تدوین یک روش خاص در حفظ قرآن وجود ندارد.