به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) ، جیهان الفوزی، نویسنده مصری فلسطینیالاصل در مقالهای که در سایت خبری المصری الیوم منتشر شد، نوشت: آنچه که رژیم اشغالگر اسرائیل طی سالهای متوالی انجام میدهد، طرحی سازمانیافته و روشمند برای تقسیم مسجدالاقصی و بازپسگیری مشروعیت آن از مسلمانان است و تلاش میکند که بهصورت غیر مستقیم و با سست کردن پایههای این مکان مقدس از طریق انجام حفاریهای متعدد زیر مسجدالاقصی به بهانه یافتن آثار تاریخی معبد قدیمی و هیکل سلیمان، آن را تخریب کند.
تمام این اقدامات برنامهریزی شده در صورت تداوم و عدم جلوگیری از آنها، بهمنزله هشدار و بداقبالی برای فلسطینیان و کل مسلمانان خواهد بود. بنابراین انجام عملیات شهادتطلبانه و انتقام از اسرائیل در مسجدالاقصی امری طبیعی بهنظر میرسد.
عملیات شهادتطلبانهای که روز جمعه، 23 تیرماه، توسط سه جوان از خانواده «جبارین» در صحن مسجدالاقصی در دروازه «الاسباط» صورت گرفت، منحصر به فرد و واکنش نیروهای غاصب صهیونیستی در بستن درهای مسجدالاقصی به روی مسلمانان و نمازگزاران و منع برپایی نماز جماعت پس از سال 1967 امری بیسابقه بود.
درگیریها در قلب قدس(مسجد الاقصی) اتفاق افتاد و سه شهید بهسوی نظامیان رژیم اشغالگر صهیونیست تیراندازی کردند؛ در همان هنگام این سه جوان نیز بر اثر تیراندازی نیروهای امنیتی اسرائیلی در همان جا به شهادت رسیدند. اسرائیل از این اقدام بسیار شگفتزده شد و به شدت این عملیات شهادتطلبانه را محکوم کرد، چرا که این عملیات، از نظر مکانی و زمانی منحصر به فرد به شمار میآمد.
ولی آنچه تعجببرانگیز و مایه شگفتی بوده، این است که اسرائیل عملیات تیراندازی در مکانی مقدس را امری افراطی، خطرناک، حساس و از نظر سیاسی و بینالمللی تأثیرگذار به حساب بیاورد!
این درحالی است که در زمانی نه چندان دور، و در اقدامی که هیچ وقت از حافظه پاک نخواهد شد، «باروخ گلدشتاین»، پزشک یهودی در سال 1994 میلادی مرتکب کشتاری وحشتناک در حق نمازگزارانی شد که هنگام برپایی نمار صبح در مسجد ابراهیمی حضور داشتند؛ فاجعهای که اسرائیلیها عامل آن را فردی دیوانه و معلول ذهنی توصیف کردند. در این کشتار بیرحمانه، تا قبل از رسیدن دیگر نمازگزاران خارج از مسجد و کشتن این یهودی، 29 نمازگزار به شهادت رسیدند و 150 نفر دیگر زخمی شدند.
این پزشک یهودی عملیات تیراندازی به روی نمازگزاران مسلمانان مسجد ابراهیمی در ماه مبارک رمضان را با همدستی گروهی از شهرکنشینان و نیروهای پلیس اسرائیل انجام داده بود.
وقتی تعداد نیروهای امنیتی و نگهبان مسجدالاقصی به صورت قابل توجهی از داخل مسجد کم شد، نمازگزاران برای فرار به سوی درب مسجد آمدند و آن را قفل شده یافتند، صدای کمک خواستن نمازگزاران به خارج از مسجد رسید و دیگر نمازگزاران برای کمک به آنها به سوی درب مسجد روانه شدند و با ممنوعیت نیروهای امنیتی خارج از مسجد رو به رو شدند؛ تمام این شواهد عمدی بودن این برنامه را تاکید میکرد و مجالی برای شک و تردید در همدستی ارتش اسرائیل و شهرکنشینان در این کشتار را باقی نگذاشت.
در همان زمان هیچ مقام اسرائیلی درباره میزان خطرناک بودن این عملیات اظهاراتی ارائه نکرد و درباره تأثیر سیاسی و حساسیت دینی این واقع سخن نگفت؛ چرا که این کشتارها در راستای خدمت به برنامههای اسرائیل بود.
تنها اقدام رژیم صهیونیستی در آن زمان این بود که کمیتهای حقیقتیاب به نام کمیته «شمگار» که شامل تعدادی از شخصیتهای صهیونیستی افراطگرا و مؤسسههای بشردوستانه دیگر بود تشکیل دهد و پس از گذشت ماهها از تشکیل آن، یک سری تصمیمات ناچیز و ضعیفی اتخاذ شد که بر اساس آن، مسلمانان که خود قربانی این جنایت هولناک بودند، محکوم شدند و مسجد نیز میان یهودیان و مسلمانان به نسبت 70 به 30 تقسیم و مسئولیت حفظ امنیت آن هم به طور کامل به ارتش عبری واگذار شد. همچنین در ایام عید یهودیان، شهرکنشینان، کل مسجد را در اختیار دارند و پخش اذان یا ورود نمازگزاران مسلمان در این ایام ممنوع میشود.
آنچه آن سه شهید در مسجد ابراهیمی انجام دادند، در واقع پاسخی بود به اقدامات خشک، سرسختانه و بیرحمانه اسرائیل علیه فلسطینیان و نداشتن آزادی در تردد و عبادت بدون محدودیت.
عملیات اخیری که در قدس و در محوطه مسجدالاقصی به وقوع پیوست، نیز یک پیام داشت که بنابر اظهارات «خالد البطش»، از رهبران جنبش جهاد اسلامی، قدس، فروشی نبوده و مسجدالاقصی گذرگاهی برای عادیسازی روابط با اسرائیل نیست.
با توجه به پیامدهای اوضاع وخيم سیاسی در سرزمینهای فلسطین و همچنین حالتی از یأس، ناامیدی و سرخوردگی که نسل جوان فلسطیني به آن دچار شده است، عملیات خانواده «جبارین» دور از ذهن نبود، چرا که اکنون چشمانداز و افق سیاسی مشخصی برای حل عادلانه مسئله فلسطین که محققکننده اصول و حقوق عادلانه ملت آن باشد، وجود ندارد.
این عملیات همچنین، پاسخی به سکوت مبلغان و علما در برابر حق بود و پیامی مهم برای کسانی داشت که میخواستند مسیر مسئله فلسطین را از حقیقت مبارزه دور کنند.
قدس دورازه آسمان و قبله زمین است و رژیم اشغالگر اسرائیل دشمن نخست تمام عربها است، همچنین مقاومت در برابر رژیم اشغالگر اسرائیل شعلهای است که به تداوم مسئله فلسطین استحکام میبخشد و مانع از محو شدن آن میشود، بهویژه این که محور مبارزه فلسطینی ـ اسرائیلی در یک دایره تنگ و محدودی متمرکز شده که امید به صلح یا دستیابی به حقوق فلسطینیان را نقش بر آب کرده و هر چقدر که مدت زمان آتشبس و آرامش در جبهه اسرائیلی طولانیتر شود و اسرائیل احساس ثبات امنیتی کند، این دایره تنگتر میشود.
همچنین حقوق ثابت و مستحکم فلسطینیها که ریشه در عمق تاریخ و جغرافیا دارد، در حال از دست رفتن است و شاخصهای چشمپوشی و کوتاهآمدن از آن به تدریج شروع شده است. بنابراین آنچه که این روزها از کشمکشها و تحرکات سیاسی در کرانه باختری و نوار غزه اتفاق میافتد و به سمت جدایی کامل از دیگر بخشهای کشور فلسطین پیش میرود، ما را به نگرانی واداشته و از بین رفتن وحدت و انسجام سرزمینهای فلسطین را تعمیق میکند و طرح ملی فلسطین را به کلی تضعیف میکند.
در حال حاضر، بخش بزرگی از جوانان فلسطینی احساس نا امیدی و سرخوردگی میکنند، چرا که به دلیل اقدامات امنیتی و موانع اسرائیلی و سیاستهای نژادپرستانه اسرائیل، از ارتباط طبیعی با دیگر بخشهای این کشور محروم شدهاند.
از مهمترین اقدامات تنبیهی و سرکوبگرانه اسرائیل میتوان به جلوگیری از وورد نمازگزاران به مسجدالاقصی اشاره کرد، چرا که هماکنون رفتن به مسجدالاقصی برای نمازگزارانی که تمایل دارند در آن نماز بخواند به سفری پررنج تبدیل شده است، و همچنین، به آرزویی تبدیل شده که تنها بزرگسالان دارای 50 سال میتوانند به آن دست بیابند. از دیگر اقدامات تنبیهی و خصمانهای اسرائیل علیه شهروندان قدس میتوان به اقدامات این رژیم علیه مکانهای عبادی از جمله قانون منع پخش اذان از مساجد قدس اشاره کرد.
سه جوان شهیدی که روز جمعه اقدام به انجام عملیات شهادتطلبانه در مسجدالاقصی کردند، سه ساعت پیش از انجام این عملیات در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی «فیسبوک» عکسی را منتشر کردند که دو تن از آنها در حالی که در مقابل مسجدالاقصی ایستاده، لبخند بر لب داشتند و در زیر عکس آنها نوشته شده بود «لبخند فردا متفاوت خواهد بود»، همچنین یک ساعت پیش از انجام آن عملیات نیز یکی از شهدا نوشتهای با عنوان «خداوندا شکر» در صفحه شخصی خود در فیسبوک منتشر کرد.
همه این مسائل و اتفاقات، وجود فرضیهای مبنی بر یأس جوانان فلسطینی و ناامیدی آنها از فرصتهای آینده و زندگی بهتر را تقویت میکند، و بر این نکته تأکید میکند که تنها و بهترین راه برای تصحیح این خطی مشی و توقف کوتاهآمدنهای پیدرپی در مقابل رژیم اشغالگر اسرائیل، مسیر مقاومت است.