انسیه شاهحسینی، کارگردان سینمای دفاع مقدس در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره چرایی کمکاری سینما در پرداختن به موضوعاتی چون قطعنامه 598 اینگونه توضیح داد: پذیرش قطعنامه 598 از آن دست اتفاقات است که پیرامون آن دو نوع واکنش وجود دارد. ابتدا کسانی که از همان ابتدا این اتفاق را بسیار مثبت ارزیابی میکردند و در مقابل عدهای دیگر که فکر میکردند این اتفاق همانگونه که امام(ره) فرموده جام زهری است که به اجبار پذیرفته شد. همین دوگانگی، پرداختن به این موضوع در سینما را دشوار میکند.
وی افزود: من بهشخصه زمانی که قطعنامه پذیرفته شد، در جبههها حضور داشتم، برخی رزمندگان دچار حیرت شدند و فکر میکردند این جام زهر به نفع کشور نیست. تنها دلخوشی این بود که امام (ره) این امر را پذیرفته، برای همین حتماً در آن خیری وجود دارد. البته با گذر زمان مشخص شده که پذیرش قطعنامه به نفع کشور بوده و از آن باید به عنوان پیروزی نام برد.
این فیلمساز ادامه داد: وقتی از پیروزی حرف میزنیم تنها ادعای صرف را مطرح نکردهایم، بلکه به واقع چنین بود؛ زیرا ایران به تنهایی در مقابل 40 کشور ایستادگی کرد بدون اینکه بخواهد یک وجب از خاکش را به دشمن تقدیم کند. برای همین برای ایران اسلامی این قطعنامه در حقیقت پیروزی بود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا وی فیلمی در اینباره نمیسازد، گفت: اعتراف میکنم که از نزدیک شدن به این موضوع واهمه دارم، زیرا بهشدت رویداد مورد نظر حساس است و باید به شکل کاملاً دراماتیزه به آن توجه شود.
شاه حسینی در پایان تصریح کرد: عملیات کربلای 4 برای کشورمان اتفاقی بسیار تلخ بود که شهیدان فراوانی در آن عملیات دادیم، اما در ادامه کربلای 5 برای ما موفقیت بسیاری به همراه آورد. من پذیرش قطعنامه را همانند این دو عملیات تعریف میکنم که شاید در ابتدا برای بچههای جنگ تلخ بود، اما بعد متوجه ثمرات و پیروزیهای آن شدیم.