عشق‌بازی كه شهره آفاق شد/ بی‌نشانی سردار بی‌سر مدافع حرم پایانی ندارد
گروه اجتماعی: سه سال پیش بود كه عكسی در فضای مجازی غوغایی به پا كرد. عكس سر سردار بی‌سر مدافع حرم بر سر نیزه‌های خناسان روزگار دست به دست می‌گشت. چه داغ بزرگی بود بر دل‌های همرزمانی كه زمانی دوران عاشقی را با هم طی كرده بودند و اینك آن یكی به وصال معشوق رسید آن هم چه رسیدنی كه شهره آفاق شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایكنا) از فارس، سه سال از آن روز می‌گذرد. روزی كه انتشار یك عكس در فضای مجازی غوغایی به پا كرد. انگار همین دیروز بود كه عكس سر سردار بی‌سر مدافع حرم بر سر نیزه‌های خناسان روزگار دست به دست می‌گشت و تمام دل‌ها را به لرزه وامی‌داشت. این همه جنایت و خیانت مگر ممكن می‌شود؟
در یك طرف تمام خبایث و پلیدی‌ها جمع بودند و در طرف دیگر تمام خوبی‌ها و دلاورمردی‌ها و فداكاری‌ها. چه داغ بزرگی بود بر دل‌های همرزمانی كه زمانی دوران عاشقی را با هم طی كرده بودند و اینك آن یكی به وصال معشوق رسید آن هم چه رسیدنی كه شهره آفاق شد.
عشق‌بازی جانانه عاشقان مدافع حرم
اشك، مهلت مرور خاطرات را نمی‌دهد. مگر می‌شود عاشق باشی اما دلت از دیدن این همه عشق‌بازی با معبود نلرزد. سردار بی‌سر مدافع حرم، چنان جانانه با معشوق عشق‌بازی كرد كه حسرت را بر دل جاماندگان كاروان عشق وانهاد. آری! هرچه عاشق‌تر باشی، عشق‌بازی با معبود هم زیباتر و جانانه‌تر خواهد بود.
2 خردادماه سالروز شهادت سردار بی سر مدافع حرم، شهید عبدالله اسكندری بود كه حتی پیكر مطهرش هم به وطن باز نگشت. در این راستا مراسم بزرگداشت و یادواره این شهید بزرگوار به همراه سایر شهدای مدافع حرم شیراز در حرم مطهر حضرت علی‌بن حمزه(ع) شیراز برگزار شد، اما برگزاری یادواره‌های شهدا یك رسم و سنت حسنه دارد و آن دیدار با خانواده‌های شهدایی هستند كه برای آنان بزرگداشت برگزار می‌كنند.
به‌همین منظور مسئولان حرم مطهر حضرت علی‌بن حمزه(ع) كه اعضای ستاد برگزاری یادوار شهدای مدافع حرم بودند، به سركشی‌های خود بعد از برگزاری این مراسم پرفیض و بركت ادامه دادند.
وعده دیدار با خانواده شهیدان مدافع حرم، عبدالله اسكندری و دادالله شیبانی، منزل شهید شیبانی انتخاب شده بود. در ادامه این گزارش، شرحی از ماوقع این دیدار به قلم سردار سرتیپ دوم پاسدار مجتبی مینایی‌فرد، از همرزمان این دو شهید بزرگوار در دوران دفاع مقدس را می‌خوانیم.
هنوز چند روزی نگذشته كه امام خامنه‌ای فرمودند هر كس كاری كند كه باعث رنجش خانواده‌های شهدا گردد، به كشور خیانت كرده است و امشب در محضر بازماندگان محترم شهدای مدافع حرم سرداران شهید اسكندری و شیبانی عزیز هستیم.
خواسته‌های بسیار اندك خانواده‌های شهدا انسان را خجالت زده می‌كند
و ای كاش تاب آن ملاقات خدا تحمل بار این شرمساری را به ما عطا فرماید. رفته‌ایم تا از نور وجودی آنان كه روزها و شب‌هایی را با عزیزترین بندگان خدا بوده‌اند، فیض ببریم اما خواسته‌های بسیار اندك ایشان انسان را خجالت‌زده می‌كند.
برای كسانی كه بهترین عزیزانشان را تقدیم انقلاب و نظام كرده‌اند، نصب یك عكس و تندیس یا یك بزرگراه هیچ هزینه‌ای ندارد و ای كاش خود متولیان فرهنگی پاسخگو باشند برای نزدیك به 60 شهید مدافع حرم چه حركت فرهنگی كه بتواند تسلای گوشه‌ای از سختی‌ها آن‌ها را بكاهد، چه كرده‌اند.
قطعاً اگر ما لایق این مقام بودیم و آن‌ها زنده بودند معلوم می‌شد كه برای زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهدا چه می‌كردند.
بی‌نشانی سردار بی سر مدافع حرم بعد از گذشت سه سال از شهادت
جای بسی تعجب است كه سه سال از شهادت سردار بی‌سر می‌گذرد و هنوز كتاب
سیره این شهید چاپ نشده و علی‌رغم تأكید دفتر مقام معظم رهبری هنوز نام شیبانی مظلوم
نقش بزرگراه یا تالار یا مدرسه‌ای نشده است.
هر چند خانواده‌های همه شهدا توقع ندارند چه ایرانی چه افغانی و چه شهدای انقلاب و چه شهدای دفاع مقدس ولی آیا وظیفه ما به همین تمام می‌شود.
« فَأَینَ تَذْهَبُونَ؛ پس به كجا مى روید» (آیه 26 سوره تكویر)
