مرضیه احمدی، از داوران چهلمین دوره مسابقات قرآن استان تهران در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) در مورد اعتراض یکی از شرکتکنندگان بخش بانوان در رشته حفظ کل قرآن، گفت: در زمان اجرای شرکتکننده مورد اشاره، ابتدا از 10 جزء اول سوال اول پرسیده شد. این سوال «إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُوا ...» بود که شماره صفحه نیز ذکر شد. من در این سوال دو بار شماره صفحه را برای یادآوری به دیگر داوران، تمرکز متسابق و نیز حاضران در سالن مسابقات ذکر کردم.
وی با تأکید بر اینکه برای همه شرکتکنندگان در این رشته این کار را انجام داده است، افزود: شرکتکننده مورد نظر نتوانست، تشخیص دهد که سوال اول برای 10 جزء اول و صفحه 61 است. مشابه این را در 10 جزء دوم قرآن داریم که ایشان آیه مذکور را تلاوت کردند.
احمدی با اشاره به اینکه این توضیح را ارائه دادم که سوال اول از 10 جزء اول، سوال دوم از 10 جزء دوم و سوال سوم هم از 10 جزء سوم پرسیده خواهد شد، گفت: با این وجود این شرکتکننده آیه مربوط به 10 جزء دوم را قرائت کرد. من برای بار سوم به ایشان تذکر دادم و اعلام کردم که سوال اول برای 10 جزء اول است که ایشان بعد از پرسیدن مجدد سوال آیه مربوط به 10 جزء دوم و صفحه 324 را قرائت کردند. من نیز در ادامه و با توجه به اشتباهی که صورت گرفت نمره ایشان را کم کردم.
وی خاطرنشان کرد: بعد از اجرای این شرکتکننده مراجعه به اتاق داوران داشتند و آنجا اعلام کردند که کلاً ذهنشان بر روی 10 جزء دوم تمرکز کرده بود. همانجا به ایشان توضیح دادم که معنای مسابقه همین است.
این داور مسابقات قرآن در بخش بانوان با تأکید بر اینکه من به هیچ وجه سوال مشابه نپرسیدهام که تا رفع تشابه آیات را قرائت کنم، گفت: من تسلط کافی بر آییننامه دارم و اطلاع دارم که در آیین نامه ذکر شده است که آیه به حدی قرائت شود که رفع تشابه شود. سوالی که من پرسیدم تشابه نداشت که بخواهم رفع تشابه کنم.
احمدی در ادامه به ذکر یک مثال پرداخت و بیان کرد: زمانی میتوانیم بگوییم تشابه وجود دارد که در 10 جزء اول یا دوم و ... دو آیه مشابه وجود داشته باشد و سوال هم از یکی از آن دو آیه باشد. به عنوان مثال در 10 جزء اول دو آیه وجود دارد که با «وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ...» شروع میشود اگر این سوال باشد باید رفع تشابه کنم و آیه را تا زمان رفع تشابه ادامه دهم. بنابر این اولین دفاع من از حاشیههای به وجود آمده این است که هیچ تشابهی وجود نداشته است که بخواهم رفع تشابه کنم، ضمن اینکه به آییننامه تسلط کامل دارم.
احمدی در ادامه گفتوگوی خود با اشاره به اینکه این مدل سوال را از سایر شرکتکنندگان نیز پرسیدهام، افزود: در صفحه 156 آیه «يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا» را شاهد هستیم، همین آیه در 10 جزء اول در سوره مبارکه اعراف ذکر شده و همین آیه در 10 جزء دوم و در سوره مبارکه هود تکرار شده است. متسابقان اطلاع دارند که اگر گفته شود سوال اول و صفحه 156 متوجه سوره اعراف خواهند شد و اگر سوال دوم این آیه پرسیده شود، مشخص خواهد شد که سوره هود مورد نظر است.
این داور مسابقات قرآن در مورد این ادعا مبنی بر اینکه ذکر شماره صفحه در آییننامه نیامده است، اظهار کرد: اگر اینگونه نیز تصور کنیم، آییننامه گفته است که در حد رفع تشابه باید آیات تلاوت شود در صورتی که من اعتقادی به وجود تشابه ندارم.
وی با تأکید بر اینکه موضوع، زمانی جالب میشود که شخص معترض خود در زمره داوران قرار دارد، گفت: زمانی که ایشان خود جزء داوران هستند، این نکات را میدانند و اطلاع دارند که سوال اول برای 10 جزء اول است، مسئله دیگر اینکه من با تمامی داوران و حفاظ ممتاز قرآن کریم صحبت کردم متوجه شدم که به راحتی تشخیص میدهند.
احمدی اذعان کرد: موضوع مهمتر این است که فرق بین آزمون و مسابقه را متوجه شویم، زمانی که ما در آزمون شرکت میکنیم و مثلاً 10 نفر حضور دارند، میخواهیم ثابت کنیم که همه یا تعدادی حافظ قرآن هستند، در اینجا هیچ رقابتی وجود ندارد. اما در مسابقات اینگونه نیست، ما در مسابقه، سرعت عمل، قدرت تشخیص، تمرکز، نفس خوب، تجوید، صوت و لحن و حسن حفظ و بسیاری از آیتمهای دیگر مد نظر است و هدف از مسابقه، تعیین نفر برتر برای اعزام به مراحل بالاتر است. اصولاً مسابقه به معنای مدیریت بحران است.
احمدی با تأکید بر اینکه هیچ خطایی را متوجه کار خود در این زمینه نمیداند، اظهار کرد: چرا که هیچ تشابهی وجود نداشته است تا رفع تشابه شود. سوالی که پرسیده شد هیچ اشکالی نداشته و دقیقاً بر اساس آییننامه بوده است. شخص معترض باید به عنوان یک حافظ کل قرآن از قدرت تشخیص بالایی برخوردار باشند. ایشان ضعف خودشان را که مدیریت بحران بوده است بر گردن داور انداختهاند که این بری از داوری است.
متاسفم که قرانی ها به جای اخلاق قرانی دنبال رتبه و خودنمایی هستند
تاسف
تاسف
تاسف
چون متسابق در رشته ی حفظ کل ک خودش هم داور لست باید ب قدری ب حفظ خود مسلط باشد ک ایات مشابه را با کوچکترین اختلاف یا جایگاه انان در اجزا را ب طور کامل بداند و ذهنش مستقیما ب سمت جایی رود ک ایه در انجا وجود دارد این یعنی محک زدن حافظ و انتخاب بهترین و مسلط ترین متسابق از لحاظ بررسی محفوظات و گرنه سوالات اسان و واضح را ک همه میتوانند پاسخ دهند پس چه مسابقه ی حفظی است؟؟؟؟+
میزان در مسابقات رعایت آئین نامه است و داور در اینجا قطعا اشتباه کرده است. ذکر شماره صفحه هم کار درستی نیست. اگر داوران محترم به آئین نامه احترام نگذارند از چه کسی می توان توقع احترام داشت؟
اگر آئین نامه اشکال دارد پیگیری نمائید تا رفع شود. مسؤولین مسابقات هم باید در این خصوص از نظرات کارشناسان داوری حفظ بهره ببرند تا دوباره چنین مشگلی پیش نیاید. در نامه حافظ محترم اشاره شده است که دو داور بزرگ کشور حق را به ایشان داده اند.
آیه «إِلاَّ الَّذينَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ (۸۹ آل عمران)» عینا در سوره نور آیه ۵ تکرار شده است. تعجب می کنم که داور محترم روی اشتباه خود اصرار دارد.
بنده در سال ۱۳۷۹ در مسابقات بیست جزء شرکت کردم. استاد پرهیزکار داور هادی بود. استاد فاطمی نیای عزیز هم تشریف داشتند. استاد پرهیزکار از یکی از متشابقین دو سؤال از سوره یونس و عنکبوت پرسید. وقتی متسابق اعتراض کرد که چرا هردو سؤال را از ۱۰ جزء دوم پرسیدید، گفتند این موضوع در آئین نامه نیست که حتما باید سؤال اول را از ۱۰ جزء اول بپرسیم
دوستی فرموده که ایشان دنبال خودنمائی است. باید در پیشگاه خداوند پاسخگوی این تهمت باشید. حافظان و قاریان ما باید جرأت داشته باشند اشکالات داوری را ابتدا با مسؤولین مطرح نمایند و در صورت عدم رسیدگی در فضای مجازی مطرح نمایند تا اشکالات مرتفع شوند.
بنده حق را به حافظ محترم می دهم. ایشان و مادر محترمشان از نخبه های قرآنی کشور هستند. انشاالله همه ما عامل به قرآن کریم باشیم