تنها کارگاه تولیدی کفش جامعه معلولان عکاسخانه مسئولان شد

گروه اقتصادی: روی ولیچر نشسته است، دستان سوزن زده‌اش را تکان می‌دهد و افتخار می‌کند که برای قلب دوم انسان لباس شایسته می‌دوزد اما هیچ کدام از این‌ها حقوق عقب افتاده و هزینه درمان نمی‌شود مخصوصاً دردهایش زمانی بیشتر می‌شود که به یاد می‌آورد وقتی کارگاه راه افتاد مسئولان آمدند عکس گرفتند و رفتند.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، چند اتاق بزرگ و سوزن چرخ خیاطی که بین امید و یأس بالا و پایین می‌رود و نهایتاً دستانی که به جای حمایت دیگران خود حامی خانواده شده‌اند. اینجا کارگاه تولیدی کفش وحدت در روستای لیلان از توابع خمین است، کارگاهی که برای قلب دوم انسان لباسی شایسته می‌دوزد، کسانی که در این کارگاه کار می‌کنند بدون حمایت و به دور از شعارهای فصلی مسئولان فعل خواستن را صرف کرده‌اند.

در حالیکه کفش فروشی‌ها پر است از کفش‌های چینی، این کارگاه سخنان مقام معظم رهبری درباره تولید داخلی را جامه عمل پوشانده و کفش ایرانی با کیفیت تولید می‌کند. محمدرضا خلج، یکی از معلولان شهرستان خمین که سال‌هاست زندگی بر روی ویلچر را تجربه می‌کند درباره این کارگاه به خبرنگار ایکنا گفت: این کارگاه تولیدی کفش با کمک یکی از خیرین به نام حاج آقا وحدت که خود در زمینه تولید کفش مهارت داشت راه‌اندازی شد اما در اواسط کار، این خیر دار فانی را وداع گفت و مشکلات تولیدی نیز آغاز شد.

وی افزود: بعد از مدتی خانم بیگلری، کارآفرین بهزیستی که در زمینه تولید کفش نیز تخصص دارد از قم برای کمک به کارگاه به روستای لیلان آمد. معلولان و 15زن سرپرست خانواری که اینجا کار می‌کنند باری از دوش جامعه برمی‌دارند، دولت به جای دادن وام‌ به معلولان که عاقبتی جز بیکاری و بدهکاری برای معلول ندارد باید تولیدی‌هایی را حمایت کند که برای معلولان اشتغالزایی دارند.

خلج ادامه داد: دولت می‌تواند به جای بدهکار کردن معلولان به بانک، با خرید چرخ خیاطی برای این کارگاه 100 سرپرست خانوار را مشغول به کار کند.جامعه معلولان از نگرش صدقه‌ای دولت خسته شده است اگر مددجو مهارتی که مورد نیاز جامعه است را یاد بگیرد می‌تواند کارآفرین موفقی باشد.

بازرس جامعه معلولان خمین اظهار کرد: مددجوی بهزیستی با آموختن می‌تواند از خانه خارج شود و با حضور در اجتماع و محیط کار، بیمار نخواهد شد. چراکه مددجو با کار کردن خیال آسوده خواهد داشت و دغدغه‌اش کمتر و بیماری‌های جسمی و روحی‌اش نیز کاهش می‌یابد.

خلج گفت: بنده با کمک اعضای کارگاه چرخ‌های کفش‌دوزی را سر هم کردیم، هیچکس به ما کمک نکرد و مجبور بودیم تا پاسی از شب در کارگاه برای تکمیل چرخ‌ها بمانیم و زمانی که کار تمام شد مسئولان آمدند عکس گرفتند و رفتند.

وی تصریح کرد: کسانی که در این کارگاه تولیدی کار می‌کنند هم از جامعه معلولان و هم از حوزه اجتماعی زنان و چند نفر از روستای لیلان هستند و چندین نفر متقاضی نیز، در نوبت کار در این تولیدی هستند که با افزایش چرخ‌ها حتی می‌توان برای تمام مردم روستا در این کارگاه اشتغالزایی کرد.

بازرس جامعه معلولان خمین با بیان اینکه این کارگاه تنها تولید کننده کفش در جامعه معلولان کشور است گفت: برای کارخانه قم اجرتی کار می‌کنیم اما این مدل کار کردن فایده ندارد، باید کفش و صندل در اینجا تولید شود و به نام کارگاه در همین شهر و استان به فروش برسد ما حتی این توان را داریم که از طریق نمایندگی‌های جامعه معلولان در سراسر کشور شعبه فروش راه‌اندازی کنیم.

خلج تاکید کرد: افراد سرپرست خانواده‌ در این کارگاه به امید کسب درآمد حلال کار می‌کنند و امید دارند بالاخره نتیجه کار و تلاش خود را خواهند گرفت.

بازرس جامعه معلولان خمین با اشاره به سرمایه تولید شده‌ای که بدون متقاضی مانده ادامه داد: این سرمایه حدود 200 میلیون تومان یعنی پنج هزار جفت کفش است که فروش نرفته، با فروش این میزان کار می‌توانیم حقوق افراد مشغول به کار در کارگاه را پرداخت کنیم.

خلج خاطرنشان کرد: امروز ما مددجویان بهزیستی توانستیم از شعار به عمل برسیم و بدون اینکه سربار جامعه باشیم به چرخه اقتصادی تولید داخلی کمک کنیم اما تنها و بدون حمایت مسئولان مانده‌ایم و حالا نوبت مسئولان است که فعل حمایت را صرف کنند و دست از شعارهای زیبا بردارند.

به گزاش ایکنا؛ در این کارگاه مردی که با معلولیت دو پا، ساعت‌های طولانی روی صندلی و پشت چرخ می‌نشیند تا هزینه دو فرزند و مادرش را تأمین کند، زن سرپرست خانواده‌ای که با دو فرزند در خانه استیجاری پدر و مادر زندگی می‌کند، مادری که برای تهیه جهیزیه دخترش منتظر وام است و پدری که با یک کلیه به امید فروش کفش و حمایت مسئولانی که رهگذر این کارگاه هستند، می‌توانستند برای کسب درآمد خیلی راه‌های دیگر را بروند اما ماندند چون به خدای خود ایمان و وعده‌های مسئولان را باور دارند.

گزارش خطا